Voor wie niet bekend is met de Doom-serie, nog even het verhaal in het kort. In Doom 3 speel je een naamloze marinier die naar Mars is gestuurd. Er is iets niet helemaal pluis, werknemers worden spontaan gek, verdwijnen zomaar en er hangt een nare sfeer rond de gangen van het enorme complex. Jij bent er om uit te zoeken wat er nou exact aan de hand is. Al gauw kom je erachter dat er meer aan de hand is dan je ooit voor mogelijk hield. Een zware taak rust op je schouders, eentje die je zelfs naar de diepste uithoeken van de Hel zal leiden… Maar genoeg nu over het verhaal, we willen natuurlijk weten of de conversie van PC naar Xbox geslaagd is.
Onmiddellijk wordt het duidelijk dat Vicarious Visions, de ontwikkelaar die de taak van converteren op zich nam, geen conce ies heeft gedaan wat betreft de techniek van de Xbox. De graphics komen prima uit de verf en doen zeker niet onder voor de PC, zij het met wat minder textures en minder bumpmapping. Mijn eigen systeempje trok de game amper en het was dan ook een verademing om de game nu vloeiend te kunnen spelen. De gameplay zelf is nagenoeg onveranderd. Nog steeds is het de bedoeling dat je jezelf door de levels heen schiet met allerlei wapens die je her en der vindt. Vaak komen er zomaar vanuit het niks helse monsters en ander gespuis op je af, die je af en toe lekker laten schrikken. Een aantal levels zijn wel enigszins aangepast aan de Xbox, maar over het algemeen is de singleplayer identiek aan de PC-versie. Niks nieuws en innovatiefs dus, maar heel vermakelijk, zeker voor diegenen die nooit Doom 3 op de PC hebben gespeeld.
Waar PC-gamers trouwens nog wel eens over klaagden, was het feit dat het laden in Doom 3 soms flink wat tijd opslokte. In de Xbox-versie zijn deze laadtijden aanzienlijk verminderd. Het laden van een nieuwe map of het opslaan van een savegame gaat nu vlekkeloos, wat betekent dat je ongestoord verder kunt spelen. Overigens moet erbij gezegd worden dat je op elk punt kan saven. Geen frustrerend quickpoint-systeem dus, wat consoles normaliter wel hebben.
Eén van de voornaamste vernieuwingen in de Xbox versie ten opzichte van de PC versie is de mogelijkheid om de game samen met een vriend of vriendin (vrouwen kunnen ook best stoere mariniers zijn!) te spelen. Een optie die erg gemist werd in het origineel, want wat is er nou leuker dan samen te schrikken terwijl je jezelf begeeft door de donkere gangen van Mars-City? De coöperatieve mode is zeker in het begin van het spel ook nog eens behoorlijk functioneel, daar je nogal wat donkere stukken tegenkomt. De een houdt de zaklamp vast, terwijl de ander de vele monsters te lijf gaat. Dit staat gegarandeerd voor een aantal leuke en spannende avonden. Toch knaagt er een raar gevoel tijdens het spelen van de co-op mode.Want ook al is de co-op mogelijkheid een aangename toevoeging, helaas is de lol vaak maar van betrekkelijk korte duur. Wie namelijk een beetje flink doorspeelt, zal binnen drie uurtjes alweer klaar zijn met de pret. Hoewel de game compleet aangepast is op twee spelers, met onder andere meer monsters, meer wapens, munitie en dialogen, zijn de levels een stuk kleiner gemaakt, waardoor je er zo doorheen raast en je ze binnen een mum van tijd uit hebt. Een moeilijkheidsgraad kun je, op de friendly fire mode (jouw kogels kan de ander verwonden) na dan, helaas niet instellen. Verder is het erg jammer dat de Xbox-versie géén splitscreen ondersteuning biedt, aangezien de game al veel eist van de Xbox zelf (het graphics-detail gaat ook een stapje omlaag in multiplayer). Wie dus graag zin had in flinke splitscreen actie komt bij Doom3 bedrogen uit. De co-op en de overige multiplayer opties (denk aan deathmatch) zijn alleen via XboxLive of Systemlink te spelen.
Over de overige multiplayer opties gesproken, ook deze stellen vrij weinig voor. Waar de PC versie nog de beschikking had over diverse mods (bijvoorbeeld nieuwe speltypes, player skins en maps) die je overal van het net af kon plukken, ben je bij de Xbox versie gelimiteerd aan een paar speelmodes. Een potje deathmatchen met vier personen is leuk voor een halfuurtje, maar al snel begint de verveling toe te slaan en houd je het wel weer voor gezien, voor zover je wat kan zien in het donker. Want donker, dat zijn de vijf maps zeker. Op moment van schrijven was er nog geen downloadable content beschikbaar, maar verwacht wordt dat er over een tijdje nieuwe maps uitkomen. Of er dan nog spelers zijn, is maar de vraag, want met games zoals Halo 2 en de nieuwe Timesplitters als concurrentie, heeft Doom 3 het niet bepaald gemakkelijk.
Wellicht krijg je nu het idee dat Doom 3 een middelmatig spel zou zijn. Niets is minder waar, integendeel! Doom 3 zit audiovisueel gezien dik in orde en is een van de beste games op de Xbox, zo niet de beste op het moment. Ook de spanning en de sfeer vind je bij vrijwel geen enkele andere game terug. De horrorervaring is wat dat betreft dus zeker geslaagd. Waar de game dan toch de plank mis slaat is op het multiplayer gebied. Want hoe leuk de co-op mogelijkheid ook is in het begin, uiteindelijk biedt het te weinig en is deze te kort om er maanden gekluisterd achter te zitten. Ook de zeer matige vier speler multiplayer opties vallen in het niet als je vergelijkt met de concurrentie. Nu is de focus wel uitgegaan naar het singleplayer aspect, maar tegenwoordig mag je toch wel wat meer verwachten, zeker als je een abonnement op Xbox Live hebt.
Al met al is Doom 3 voor de Xbox een geslaagde en tevens mooie port geworden, waar de singleplayer zeker wel zijn geld waard is. Helaas bieden de verdere opties te weinig om een authentieke consolekla ieker van de game te maken.