Een downloadbare, kleine game alleen maar op multiplayer laten focu en is een riskante onderneming in deze tijd, zeker op Xbox Live Arcade en PlayStation Network. Iedere gamer heeft zoveel andere opties voorhanden dat een nieuw spel wel van hele goeden huize moet komen, wil het nog enige impact maken op het gamedieet van een speler. Uiteindelijk grijpt toch iedereen weer terug naar de multiplayer van de vette AAA-maaltijden als Call of Duty, Halo en Fifa.
Dollar Dash kan zich natuurlijk bij lange na niet meten met ieder van deze big budget-titels, maar zelfs voor een redelijk geprijsde XBLA-game (800 Microsoft-punten) is het een vrij karige bedoening. Zoals gezegd heeft het spel geen singleplayermogelijkheden en voor de multiplayer zijn maar drie spelmodi beschikbaar, die ieder een lichte variatie op de ander weten te bieden.
All work and no play
De drie spelmodi zijn: Dollar Dash, Hit ’n’ Run en Save the Safe. Dollar Dash (niet te verwarren met de titel van het spel) zet vier spelers tegenover elkaar in een race tu en stapels geld en een vluchtwagen, waarbij alle actie zich op een enkel scherm afspeelt. De eerste speler die het vooraf ingestelde bedrag in de wagen deponeert, is de winnaar. De andere spelers kunnen door het gebruik van wapens en power-ups proberen elkaar te dwarsbomen en elkaar geld afhandig te maken. Degene die met de grootste geldzak op zijn rug rondloopt, wordt hierbij ongewild het doelwit van de overige spelers in hun zoektocht naar rijkdom.
Aangezien het spel zijn naam aan deze modus dankt, is het logischerwijs de belangrijkste en tegelijk meest populaire spelmodus online. Dat is niet zo vreemd aangezien dit ook meteen het best uitgebalanceerde speltype is. Het leveldesign is goed, met genoeg verschillende routes om van het geld naar de vluchtwagen te komen en gevarieerde opzetten van de levels. Daarnaast voelen de wapens en power-ups nooit te sterk of te slap aan en vult de kunstmatige intelligentie bij gebrek aan menselijke spelers de lege plaatsen op een capabele manier in. Wanneer je tegen mensen speelt die weten wat ze doen, ontstaan er strategische steekspellen waarbij kleine foutjes hard afgestraft worden.
Toch overheerst het gevoel dat je meer aan het werk bent dan dat je plezier hebt. Je voert weliswaar alle gevraagde acties uit, maar je denkt er eigenlijk nauwelijks bij na. Dit komt mi chien vooral door de invulling van de upgrades, perks en cosmetische veranderingen aan je avatar (bijvoorbeeld een baard, hoofddeksel of zonnebril), die je kunt kopen in de winkel van het spel met het geld dat je verdient in iedere spelmodus. Omdat je van tevoren nooit weet wat voor wapens en power-ups er in een level aanwezig zijn en ze daar meestal als vraagteken vermomd zijn, zijn de upgrades in negentig procent van de gevallen nutteloos. En zelfs al heb je de bewuste upgrade voor het wapen dat je hebt opgepakt, dan is dat wapen meestal binnen enkele seconden weer op en ben je weer terug bij af. De perks die je in het begin vrijspeelt, zijn overigens ook nauwelijks waardevol. Maar bovenal zijn alle aankopen verschrikkelijk duur en moet je veel tijd in het spel steken om dingen vrij te spelen die je nog enigszins voordeel geven ten opzichte van de tegenstanders. De meeste spelers zullen dan waarschijnlijk allang zijn afgehaakt.
Piew, piew!
Voor de volhouders zijn er nog twee andere spelmodi om te proberen. Hiervan is Hit ‘n’ Run de zwakste broeder van het gezelschap. Hierin ligt de focus niet langer meer op het graaien van zoveel mogelijk geld, maar verschuift het voetlicht naar de combat van het spel. Terwijl de wapens en power-ups als onderdeel van een ander einddoel een nuttige functie vervullen, komt het als middelpunt van een speltype totaal niet uit de verf. Wanneer je enige mi ie het bewusteloos slaan of schieten van je tegenstanders is, mi en ze de punch die hiervoor nodig is. Een tip om deze modus nog enigszins te redden, is het handmatig instellen van de wapens en enkel de kernbom aan te zetten. Gegarandeerd chaotisch en hilarisch, maar het toont ook direct het zwaktebod op het gebied van wapens, terwijl er toch enkele tientallen power-ups in het spel zitten.
Als laatste modi vinden we Save the Safe. Een kluis in het midden van het level vormt het doelwit van iedere speler in een strijd om wie het langst deze kluis op zijn rug mee kan dragen, terwijl de tegenstanders het ding proberen af te pakken. Omdat hier de aandacht weer minder op enkel de gevechten ligt, is het een leukere modus dan Hit ‘n’ Run, maar de kern en de veelal kleine levels van Save the Safe zorgen ervoor dat het meestal één grote chaos is. Het is lastig om de kluis voor een langere tijd in je handen te houden, want de andere drie spelers rennen continu achter je aan en schieten met van alles op je. De kluis wi elt soms dan ook om de paar seconden van eigenaar, waardoor de potjes vrij lang zijn en op den duur frustratie oproepen.
Het is dan ook onverantwoord om Dollar Dash aan iemand aan te raden met al zijn tekomtkomingen, hoewel de game als partygame mi chien nog wel voor een klein beetje plezier kan zorgen. Speel het vooral met mate, tu en een avondse ie Blur met vrienden door bijvoorbeeld of na Dance Central met de kinderen. Maar op zichzelf biedt deze titel te weinig waar voor je dollars.