Een combinatie van Scribblenauts, The Incredible Machine en Banjo-Kazooie: Nuts & Bolts, dat is wat je denkt en hoopt te krijgen wanneer je Doc Clock voor het eerst ziet. Maar uiteindelijk blijkt het vooral een spel waarin je vecht met een onmogelijke physicsengine en een knullige gebruikersinterface, waarbij de terugspoeloptie niet zozeer een gameplayoptie is, als wel een noodzakelijke feature om de game nog enigszins speelbaar te maken.
Zeepkistenrace
Het idee is nochtans oké. Je speelt als de tijdreizende Doc Clock die waarschijnlijk ergens in de toekomst is beland en moet proberen terug te komen door een tijdmachine te bouwen. Om de benodigde onderdelen te vinden moet hij de getekende spelwereld verkennen. Om voorbij obstakels te komen moet hij gebruikmaken van voorwerpen die hij onderweg vindt en die tot grotere voorwerpen zijn te combineren. Aanvankelijk bouw je simpele bruggetjes en opstapjes, maar zodra je je eerste wielen en stuureenheid vindt, doorkruis je de wereld vooral in je zelfgebouwde voertuigen.
Het idee achter Doc Clock leent zich voor intere ante puzzels, waarbij op een Scribblenauts-achtige manier de juiste voorwerpen moeten worden ingezet om verder te komen. In de praktijk gaat Doc Clock echter niet veel verder dan het bouwen van een snelle vliegende zeepkist. Al vrij snel vind je voorwerpen als een propeller, een paraplu en een springveer, die het mogelijk maken met je voertuig vrijwel overal te komen. Het enige wat nog in de weg staat is de physicsengine, die je voertuig alle kanten op laat stuiteren en waardoor je te pas en te onpas op de kop belandt of vast komt te zitten in de omgeving.
Terugspoelen
Gelukkig kent Doc Clock een terugspoeloptie waarmee je je fouten kunt herstellen en een nieuwe poging kunt wagen. Dit terugspoelen wordt e entiëler naarmate verder je komt in het spel, want veel obstakels zijn vrijwel onmogelijk om in één keer fatsoenlijk voorbij te komen, ook al heb je je voertuig perfect uitgerust. De willekeur van de phsyics is daarvoor simpelweg te groot. Zonder het terugspoelen was Doc Clock simpelweg onspeelbaar, maar het voelt nooit alsof het terugspoelen echt een integraal onderdeel van het spel is. Vergelijk het met een game die zonder quick-save nooit uit te spelen is: er is iets grondig mis met de spelmechaniek en in dit geval probeert de terugspoeloptie dat alleen maar te verbloemen.
Het bouwen van je karretje is ook al een opgave op zich. Je moet namelijk een fysieke grijparm gebruiken om voorwerpen op te pakken en te verplaatsen. Deze arm kan niet door voorwerpen heen, waardoor je altijd aan de goede kant moet staan om iets te pakken. Doordat Doc Clock niet kan springen is het echter niet mogelijk om langs de voorwerpen te gaan. Je moet vaak alles eerst in je inventaris stoppen, voordat je de voorwerpen weer aan elkaar kunt hangen. Wielen die je klaarzet voor je auto gaan regelmatig vanzelf aan de wandel, maar omdat het niet mogelijk is voorwerpen ergens onder te plaatsen, zul je ze toch als eerste neer moeten zetten. Dat voorwerpen die al aan elkaar zitten niet als geheel zijn op te pakken, maakt het allemaal nog complexer: een auto die op de kop zit zet je niet even rechtop, maar moet je weer uit elkaar halen en opnieuw a embleren. Of je spoelt de tijd dus terug.
Ontwikkelaar Stickmen Studios blaast behoorlijk hoog van de toren door Doc Clock gelijktijdig voor zowel PC als PlayStation Network en WiiWare te ontwikkelen. Met alle energie die in al die versies is gegaan, was er blijkbaar geen tijd om de spelmechaniek zelf goed op poten te krijgen. Wat overblijft is een spel dat op de screenshots behoorlijk creatief oogt, maar uiteindelijk totaal niet uit de verf komt. Doc Clock laat zien dat er wel degelijk een verschil is tu en de talentvolle indies en de mensen die maar wat proberen.
Doc Clock is onder andere te koop bij GamersGate.