Disgaea 3: Absence of Justice is een strategisch rollenspel van Japanse komaf. Het spelconcept heeft nog wel het meeste weg van een virtueel schaakspel. Ook in Disgaea is het immers de bedoeling om beurtelings je manschappen, die elk beschikken over unieke vaardigheden, te positioneren op een speelvlak en de tegenstander zodoende in de pan te hakken. Bovendien is het speelvlak verdeeld in een behoorlijk aantal vakjes en mag elke eenheid per beurt een beperkt aantal stappen zetten.
Het verschil op speltechnisch gebied tu en het bordspel en de game is vooral dat het spelconcept van Disgaea een stuk uitgebreider in elkaar steekt. Bij elk gevecht kent het speelvlak namelijk weer een afwijkend uiterlijk en ook de samenstelling en status van je manschappen wil nog wel eens variëren. Zodoende is een tactische spelwijze vereist om de gevechten tot een goed einde te brengen en is geen enkel potje hetzelfde.
Het vechtsysteem spreekt niet alleen op papier tot de verbeelding, maar weet ook in de praktijk te overtuigen. De (tactische) mogelijkheden zijn immens en achter een relatief lage instapdrempel, verkregen door het eenduidige spelconcept en dito besturing, gaat een behoorlijke diepgang schuil. Het welbekende kla en- en beroepensysteem maakt bijvoorbeeld haar opwachting en speelt een e entiële rol gedurende de gevechten. Hierdoor is het perfectioneren en uitbalanceren van de personages van uiterst belang. Daarnaast heeft de game een enorme speelduur. Niet alleen staan de verhalende mi ies en zijopdrachten garant voor meer dan honderd uur speelplezier, ook is het mogelijk om elk personage te voorzien van een nieuwe kla e en te laten groeien tot level 9999.
Het strategische spelconcept leent zich prima voor vernieuwing, wat blijkt uit het aantal subtiele aanpa ingen ten opzichte van de vorige delen. De meest opvallende vernieuwing is ongetwijfeld de toevoeging van enkele kubusachtige blokken in het speelvlak, die bonu en of straffen kunnen opleveren en de gevechten wat vaker op meerdere hoogtes laat afspelen. Daarnaast is het in Absence of Justice ook mogelijk om gezamenlijke aanvallen op poten te zetten, laten de identiteitsloze monsters uit je gevechtsformatie zich met een druk op de knop omzetten in nuttige voorwerpen en is zo hier en daar wat bijgeschaafd aan de algehele balans. Stuk voor stuk degelijke verbeteringen, die de toch al niet mi elijke mogelijkheden op tactisch gebied alleen maar groter maken.
Ondanks dat er echter sprake is van een handjevol vernieuwingen, schittert de ware innovatie door afwezigheid. Gezien de hoogwaardige kwaliteit wat betreft het vechtsysteem van de vorige delen is dit weliswaar niet noodzakelijk, maar een grootsere aanpak had zeker niet mi taan. Nu roept Absence of Justice vaker dan gewenst het gevoel op dat ontwikkelaar Nippon Ichi Software simpelweg een aangepaste variant op een van de vorige delen in elkaar geflanst heeft, hetzij ditmaal in hoge definitie.
Deze weergave in HD komt in de praktijk echter nauwelijks tot z'n recht. Door het gebruik van onfraaie sprites, in combinatie met het gebrek aan vloeiende animaties en een kla iek camerastandpunt, oogt Disgaea 3 zeer gedateerd. Deze visuele stijl had vanuit een nostalgische kijkwereld mi chien nog beschouwd kunnen worden als de charme van het spel, maar dan had er beduidend meer aandacht aan de afwerking geschonken moeten worden.
In de huidige status is het echter onacceptabel wat Absence of Justice voorschotelt. Personages verdwijnen meer dan eens achter objecten en maken totaal geen contact met de aardbodem, terwijl de achtergronden van omgevingen enkel bestaan uit simpel geanimeerde plaatjes. Bovendien kent de algehele spelwereld geen diepte en zijn de verhoudingen van de verschillende objecten soms nogal onnatuurlijk, waardoor het zo nu en dan erg lastig is om in te schatten waar een personage gepositioneerd staat. En hoewel het voor de hand ligt dat de game door deze oubollige manier van weergave licht verteerbaar zou moeten zijn voor de PlayStation 3, keldert de beeldverversing ook nog eens met enige regelmaat in elkaar.
Hier staat tegenover dat de gevechten aan elkaar geknoopt worden door fraaie animatiefilmpjes, het kleurgebruik meer dan naar behoren is en de stemmen van een bovengemiddeld niveau zijn. Sterker nog, waar de Engelse stemmen in een Japans rollenspel over het algemeen een stuk minder goed in elkaar steken, zijn deze in Disgaea 3 minstens net zo sterk als de stemmen in de Japanse variant. De karakters van de personages komen mede hierdoor erg goed tot uiting en de humor kent ondanks de overzetting naar een andere taal geen enkel waardeverlies. En aangezien de humor in Disgaea 3 van de bovenste plank is, kan het onserieuze karakter gelijk tot een van de sterkere punten van de game gerekend worden.
Het bizarre plot is een perfect voorbeeld van dit luchtige karakter van de game. Hoofdpersonage Mao, een al te kwaadaardige leerling van een gerespecteerde demonenschool, besluit immers zonder enige reden plots zijn zorgeloze schoolleventje naast zich neer te leggen en een held te worden. Deze status kan hij klaarblijkelijk niet in z'n eentje bereiken, waardoor hij al gauw vergezeld wordt door de meest absurde wezens. Het moge duidelijk zijn dat deze mi ie niet loopt zoals gepland, en dat het plot al snel een aantal onverwachte wendingen neemt en steeds absurdere omstandigheden Mao's wens in de weg staan.
Daarnaast beslaat de humoristische ondertoon ook andere dimensies. Zo worden bekende fenomenen uit de game-industrie geregeld gepersifleerd. Nippon Ichi Software laat bovendien overduidelijk blijken ook haar eigen product niet als de Heilige Graal te beschouwen. Keer op keer maken de hoofdpersonages schertsende opmerkingen jegens de game en haar speerpunten. Maar hoewel het spel niet al te veel innoveert en op visueel vlak te wensen overlaat, wordt deze vorm van zelfspot nooit gerechtvaardigd door de kwaliteit van de game. Disgaea 3: Absence of Justice staat op speltechnisch vlak immers haar mannetje en is in staat om steeds weer een brede glimlach op het gezicht van de speler te toveren.