DiRT Rally 2.0 is haast de beste rallygame ooit

DiRT Rally kwam in 2015 behoorlijk dichtbij de ongekende kwaliteit van het door kenners alom gelauwerde Richard Burns Rally – nu alweer vijftien jaar een absoluut begrip binnen het subgenre. Er was dan ook goede hoop dat DiRT 4 daar in 2017 overheen zou klappen, maar dat viel vies tegen door een gebrek aan uitwerking van rijgedrag en de parkoersengenerator. Gelukkig doet DiRT Rally 2.0 van alles om die fouten recht te zetten. En nog een hoop meer.

Waarheidsgetrouw rijgedrag

In tegenstelling tot andere, minder gedistingeerde ontwikkelaars van rallygames, heeft Codemasters duidelijk de hoofdzaak vooropgesteld: rijgedrag. DiRT Rally was eigenlijk al de eerste échte simulator van de Britse ontwikkelaar annex uitgever te noemen na de semi-arcadereeks die de Colin McRae-rallygames eigenlijk vormden. De manier waarop de auto’s in DiRT Rally 2.0 zich laten besturen op onverharde paden, is verreweg de meest waarheidsgetrouwe die we in jaren hebben ervaren. Vooral de mate van feedback is zeer indrukwekkend: je voelt in elke situatie precies aan wat de auto doet, waar de grip is en waar het toch echt nodig is om extra te remmen. Alleen op asfaltparkoersen is het rijgedrag wat minder overtuigend.

Nog opvallender is de manier waarop de besturing hierdoor niet eens per se moeilijker wordt, als wel fijngevoeliger. Voor wie met een racestuurtje speelt, vertaalt dit zich in een uitdagende exercitie in wagenbeheersing. Zeker de door achterwielen aangedreven auto’s, die je tijdens het driften vooral bestuurt met goed gedoseerde input op het gaspedaal, vereisen een gecontroleerde mate van tegensturen. Controllerspelers zullen de bediening nu juist als ‘gemakkelijker’ ervaren: zelfs met twee analoge sticks, triggers en knoppen onder je vingers is er genoeg feeling om de auto in bedwang te houden. De mogelijkheid om voor arcaderijgedrag te kiezen, zoals in DiRT 4, wordt dan ook niet gemist.

Rare opzet

Naast de grotendeels uit de eerste DiRT Rally overgenomen carrièremodus, is er een soort ‘carrièremodus light’ opgenomen in de sectie waarin je vrij kunt spelen met een auto naar keuze. Die opzet is een beetje maf, vooral omdat je alleen in laatstgenoemde modus het niveau van de tegenstanders kun aanpassen. In de hoofdvariant kost echter alles geld, van auto’s en onderhoud daarin, tot teamleden en hun opleiding. Dit is op zich een aardige, ietwat ouderwetse manier om je te motiveren, mits Codemasters niet besluit om microtransacties aan de game toe te voegen. Strijden tegen de tijden van andere menselijke spelers in diverse events is overigens ook mogelijk, maar daarbij is een constante internetverbinding vereist – en laat dat juist gedurende de dagen rondom de release een lastig verhaal zijn door de instabiliteit van Codemasters’ netwerk RaceNet.

Voor de parkoersen bevat DiRT Rally 2.0 in de basis vijf landen met effectief elk twee lange proeven, die tevens in stukken worden gehakt en tegengesteld verreden kunnen worden. Extra diversiteit in omstandigheden is er met dank aan verschillende weersoorten (regenval produceert serieuze plassen op de proeven), dag en nacht én vooral steeds dieper wordende sporen van andere deelnemers op het wegoppervlak. Wie meer routes wil, kan later dit jaar als downloadbare content opgefriste routes uit DiRT Rally aan het spel toevoegen. Verder is er een lekker gevarieerde selectie aan auto’s: meer klassieke auto’s dan voorheen en naast moderne, opgepompte hatchbacks ook de mogelijkheid om machtige sportcoupés te besturen. Bovendien bestaat de helft van de content uit rallycrosscircuits en -auto’s, vanuit een partnership met officiële wereldkampioenschap van dat discipline. Toch mist dat deel van de game de rauwe uitdaging en aantrekkingskracht van de reguliere rallysport.

Aardig gevuld

Qua content is DiRT Rally 2.0 in elk geval aardig gevuld. Zeker vergeleken met regerend rallygamekampioen Richard Burns Rally, dat qua rijgedrag nog steeds nét een streepje voor heeft qua scherpte en uitdaging. Audiovisueel staat Codemasters’ nieuwste werk echter bovenop de apenrots: niet alleen dankzij de framerate van zestig beeldjes per seconde en prachtige belichting (zeker bij zonsondergang), maar ook door een uiterst sfeervol geheel. Zeer realistisch motorgebrul en een variëteit aan bijgeluiden dragen bij een geweldige beleving. Wie het geluk heeft gehad zelf wel eens in een echte rallyauto te kunnen (mee)rijden, mist alleen de geur van geconsumeerde smeermiddelen en rubber.

We kunnen dan ook gerust spreken van één van de beste rallygames aller tijden. De minpunten met betrekking tot onder meer de carrièrestand zijn eigenlijk slechts kanttekeningen. Ze zorgen ervoor dat DiRT Rally 2.0 niet perfect is, maar wel iedereen met een beetje (virtuele) brandstof in zijn aderen zal aanspreken. Zeker als je dat voor het laatst overkwam met een zekere rallygame uit 2004.

DiRT Rally 2.0 is nu verkrijgbaar voor PlayStation 4, Xbox One en pc. Voor deze recensie is de game getest op een PlayStation 4 Pro.

Laatste reviews op Gamer.nl: