Death by Degrees is een third person actiespel waarbij je de rechter analoge stick gebruikt om je vechtbewegingen uit te voeren. Je ramt de tegenstander in de richting waarin je de analoge stick duwt, waarbij de camerapositie als ijkpunt dient. Je voornaamste wapens zijn je vuisten en voeten, maar je kunt ook diverse andere wapens hanteren, zoals een katana of machinegeweren. Ook deze wapens worden bediend met de analoge stick, al dien je ook nog een schouderknop in te drukken om je alternatieve wapen te hanteren.
Een rare frats in de besturing is dat ontwijkende bewegingen als een alternatief wapen gezien worden. Wanneer je dus een pistool in je klauwen hebt, kun je geen aanvallen van tegenstanders ontwijken. Wil je dus toch nog zien te ontkomen, dan zul je eerst je ontwijkbewegingen weer moeten selecteren, voordat je weg kunt komen. Mocht het spel de mogelijkheid bieden om met normaal rennen weg te komen, dan hadden we ermee kunnen leven. Helaas kom je zonder de ontwijkbewegingen vaak niet weg uit de aanvallen van je tegenstanders, die elkaar zo snel opvolgen dat je niets terug kunt doen.
Vooral bij de gevechten met de eindbazen eist de besturing zijn tol. Een van de eerste eindbazen die je tegen komt is een gespierde knakker met roze haar, die je met een vreemd stemmetje uitscheld voor een 'Grade A Wu y'. Op de een of andere manier vindt hij het erg leuk om een mooie, rondborstige dame als Nina de dood in te helpen, wat ons aan zijn geaardheid doet twijfelen, maar dat terzijde. Deze eindbaas is voorzien van een paar uzi's die hij vijf keer kort na elkaar af schiet. Word je de eerste keer geraakt, dan ben je ook verzekerd van de volgende vier salvo's. Omgekeerd hebben de makers echter op een erg kunstmatige manier proberen te voorkomen dat je eenzelfde tactiek toepast op je tegenstander. Wanneer jij namelijk direct een vervolgaanval op deze eindbaas opent, gaan je voeten mooi door hem heen. Frustratie ten top.
Het vechtsysteem van Death by Degrees kent een soort van supermove, die je kunt uitvoeren nadat een metertje boven in het scherm zich gevuld heeft. Wanneer je deze beweging uitvoert, krijg je een soort röntgenfoto van je tegenstander te zien, waarin zijn zwakke plekken rood oplichten. Door met je analoge stick een soort van cursor naar deze zwakke plekken te bewegen, kun je de botten op die plaats breken. Bij de zwakkere tegenstanders zal dit tot een gewi e dood leiden en het krakende geluid dat ermee gepaard gaat, is een genot om te horen. Helaas is deze feature het enige in Death by Degrees, dat nog enigszins noemenswaardig is.
Death by Degrees spreidt op een bijzondere manier de onbekendheid van de makers met de kunst van het programmeren tentoon. Zo hebben de makers geen kaas gegeten van een soepele overgang tu en verschillende animaties en speelstijlen. Wanneer je bijvoorbeeld in het water springt en kopje onder gaat, staat je een fade to black te wachten waarna je onder water vanuit eerste persoon tandpunt verder zult mogen zwemmen. Ga je weer naar het oppervlak, dan wordt het scherm weer zwart alvorens naar het derde persoonsperspectief terug te gaan. Ook dient er tu en elke afzonderlijke kamer opnieuw geladen te worden. Het openen en sluiten van deuren kreeg men blijkbaar niet in de spelwereld verwerkt. Je loopt naar de deur toe, drukt op een knop en het beeld wordt wazig, waarna je een laadscherm verder in de volgende kamer staat. Dit laden gebeurt ook wanneer je bijvoorbeeld in een drie meter lange ventilatieschacht kruipt. Wanneer je 'm na twee seconde weer verlaat, zul je opnieuw moeten laden. Zelfs in 1994 was dit onacceptabel geweest.
Death by Degrees is een enorm 'standaard' spel, met saaie spellocaties, nietszeggende tegenstanders en een verhaallijn die weinig tot geen verra ingen biedt. Daarbij heeft het ook nog eens een enorm slechte besturing en worden soms wel erg amateuristische implementaties gebruikt. Het heeft dan wel een mooi, vrouwelijk hoofdkarakter, maar helaas voor Namco reviewen wij niet onze lul achterna. We hopen dan ook dat de consument ook bestand is tegen deze verleiding, want voor een adviesprijs van maar liefst € 68, moet je een flinke masochist zijn om dit je portemonnee aan te doen.
Gameplay: 3,0Graphics: 5,0Geluid: 6,0Totaal: 4,2