Crysis speelt zich af in de nabije toekomst (het jaar 2019 om precies te zijn), en situeert zich net als Far Cry op een tropisch eiland ergens in de Pacific. Nadat de Verenigde Staten op het eiland een waarachtige ontdekking heeft gedaan, neemt het Noord-Koreaanse leger het eiland over. Als speler maak je deel uit van een Delta Force team (in de game word je 'Nomad' genoemd) dat naar het eiland wordt gestuurd om orde op zaken te stellen. Al vroeg in het spel merk je echter dat de reusachtige berg in het midden van het eiland meer dan alleen wetenschappelijk aantrekkelijke materie bevat: het is tevens een broedplaats voor aliens. De eerste driekwart van de game vecht je tegen het Noord-Koreaanse leger, pas in het laatste deel mag je het opnemen tegen het buitenaardse gespuis.
Tot zover de achtergrondinformatie, over naar wat Crysis daadwerkelijk zo'n goede game maakt. De kla e van Crysis wordt bepaald door een combinatie van factoren, kort samengevat het Nanosuit, de vrijheid die je als speler aangeboden krijgt, de AI van de tegenstanders en de graphics (plus alle technische mogelijkheden die de engine biedt).
Allereerst het Nanosuit. Als Delta Force-teamlid heb je als een van de weinigen de beschikking over een speciaal pak, het Nanosuit. Het Nanosuit stelt je in staat om kogels op te vangen, sneller te lopen, sterker te worden en onzichtbaar te worden. De verschillende functies van het Nanosuit zijn gemakkelijk te bereiken door de middelste muisknop ingedrukt te houden en de aanwijzer een kant op te schuiven. In de game wordt het wi elen tu en de functies een tweede natuur en tevens een noodzaak om te overleven. Want Darwin's Survival of the Fittest is volledig van toepa ing op Crysis. Het ene moment sta je met een vol geweer in Armor-mode vijanden aan de lopende band af te knallen, het volgende moment zoek je in Cloak-mode een nieuwe aanvalsroute. Voor iedere situatie biedt het Nanosuit een oplo ing en alleen degene die op het juiste moment voor de juiste mode kiest, overleeft. Het Nanosuit is dan ook niet puur een gimmick: het definieert de manier van spelen. Daarbij geeft het ook nog eens ieder type gamer de mogelijkheid Crysis te spelen, omdat je zowel stealthty, Rambo als stilistisch kunt spelen.
Het Nanosuit wordt optimaal benut in de Crysis-gameplay. Met name het eerste deel van de game kent Sandbox-achtige opzet waarin je zelf je route bepaalt naar je mi iedoelen. Kies je ervoor om met een jeep alle vijanden over te rijden, vaar je naar een tactisch punt toe, zwem je in Cloak-mode langs alle patrouilles of spring je in Strength-mode naar een hoger gelegen plateau? De speelwereld is zo opgebouwd dat er altijd meerdere wegen naar Rome leiden en dat ook iedere weg zijn eigen charme heeft. Tevens geeft dergelijke gameplay je een goede reden om de game nogmaals te spelen, puur om ook die andere route ook eens te proberen. Later in de game wordt de vrijheid wat ingeperkt, maar dit is gezien de climax waar naartoe geleefd wordt begrijpelijk.
Een ander sterk punt van Crysis is de intelligentie van de tegenstanders. Zoals gezegd vecht je tegen Noord-Koreanen en aliens, en met name de eerste soort heeft van Crytek een behoorlijke herseninhoud meegekregen. Zelfs op de Medium-moeilijkheidsgraad heb je je handen vol aan de vijanden, en niet alleen omdat ze kunstmatig sterk gemaakt zijn. Je wordt namelijk omsingeld, geflankt, onder 'suppre ive fire' genomen en in Cloak-mode letterlijk opgejaagd. Daarbij hebben de vijanden een stevige bepantsering en is eigenlijk alleen een hoofdschot direct effectief.
Het is echt tof om te zien hoe de Noord-Koreanen samenwerken om je neer te halen en op te sporen. De Cloak-mode is namelijk behoorlijk effectief in het heetst van de strijd, omdat je voor een bepaalde tijd onzichtbaar wordt. Je ziet de vijand in groepjes naar je opzoek gaan en, uit frustratie dat ze je niet kunnen zien, je laatste locatie onder vuur nemen. Wanneer je dan voor iemand z'n neus staat en hij nog net “Run you American coward!” roept voordat je met blote handen in Strength-mode een dodelijke klap verkoopt, tovert toch echt wel een behoorlijke grimas op je gezicht. Overigens is het na zo'n klap wel rennen geblazen, want de Cloak-mode combineren met de Strength-mode is weer niet mogelijk. Het is het één of het ander. Run Nomad, Run!
En ja, na de drie grootste inhoudelijke pluspunten van Crysis opgenoemd en toegelicht te hebben, is het dan toch echt tijd voor een overdonderend applaus voor waar we Crysis echt om bejubelen: de graphics. Grafisch is Crysis één groot genot en zet het een nieuwe mijlpaal in de queeste naar fotorealistische graphics. Zowel de zonovergoten jungle, het glinsterende water, alsook de laatste sneeuwachtige levels: alles ziet er zó strak uit dat je soms vergeet een game te spelen. De textures zijn super gedetailleerd, de gezichtsuitdrukkingen van de personages halen de game tot leven, de animaties zijn onwijs soepel en de algehele ervaring is simpelweg subliem. Wanneer je in één van de eerdere mi ies 's nachts ergens op het eiland gedropt wordt en de zonsopgang meemaakt, kun je in een sentimentele bui een traantje wegpinken: dit is hoe we games willen zien.
Uiteraard heeft dit alles z'n prijs. En de prijs is dat je een bakbeest van een PC moet hebben om Crysis in optima forma te spelen, en dan bedoel ik ook écht een bak van een beest. Of een beest van een bak. Of nog iets bruters. Crytek heeft er echter alles aan gedaan om de graphics zoveel mogelijk naar smaak van de computer aan te kunnen pa en en dus is de game ook op mindere PC's speelbaar. Maar ja, om nu de resolutie naar 800*600 terug te schroeven en al het overige detail op 'low' te zetten is Crysis-onwaardig. Zelf heb ik met toch geen slecht systeem (een Core Duo, 8800GTS en 2GB RAM) de game met moeite op 1024*768 met het merendeel van de instellingen op 'medium' kunnen spelen. Het is dan ook een minigame op zich om de graphics zo in te stellen dat je geen diavoorstelling voorgeschoteld krijgt, maar toch grafisch het maximale uit de game weet te halen. Je moet er tijd voor vrijmaken, maar het grafische plaatje is het uiteindelijk wel waard.
Tot nu toe is het niets dan lof dat de klok slaat. Is er echter dan niets negatiefs over Crysis te melden? Jawel, want geen enkele game is foutloos. In Crysis zijn de negatieve punten voornamelijk technisch. De game is namelijk niet bugloos en sommige bugs wekken wel degelijk irritatie. Zo kan het bijvoorbeeld zijn dat er na het instorten van een gebouw (dat overigens super realistisch in elkaar dondert middels de fantastische physics) er nog een plaat op de grond blijft stuiteren. Lachwekkend om te zien, maar oh zo irritant qua geluid. Er zijn meer van dit soort bugs in de game blijven hangen en hoewel ze geen invloed hebben op de gameplay zelf, blijft het toch wat slordig.
Een ander mogelijk minpunt is de introductie van de aliens. Nu is dit tamelijk subjectief, maar heb ik zelf veel meer lol gehad met de menselijke tegenstanders dan met de vliegende, Matrix-achtige snuiters. Wel houdt de introductie van de aliens de game fris en krijg je weer eens iets geheel anders voor de kiezen. Zo is er een level waarin je diep in de buitenaardse broedplaats toegetreden bent en je opeens in een zwaartekrachtvrije omgeving rond mag 'lopen'. Het geeft een fri e draai aan de game, zowel inhoudelijk als grafisch.
Het laatste minpunt is onvermijdelijk het slot van de game. Hoewel Crysis een overweldigende ervaring is, blijf je na de credits toch met een half leeg gevoel achter. Want de game stopt wel heel abrupt en zoals Yerli onlangs ook aangegeven heeft, wordt Crysis minimaal een trilogie. Geen slecht idee, want meer Crysis is welkom, maar toch is het jammer dat je deze ervaring nu wat lafjes afsluit.
De genoemde minpunten zijn echter slechts een smetje op een uitstekende game. Crysis is aan iedere liefhebber van het first-person shooter genre aan te raden. Het Nanosuit, de open gameplay, de goede AI en het grafische plaatje vullen elkaar volledig aan en maken de ervaring er één uit duizenden. Daarbij houdt de game na de singleplayer nog niet op en zijn er intere ante multiplayer modes te vinden, waaronder de Power Struggle mode waarin je op typische Crysis-manier tactisch te werk moet gaan. Dat de game dan geen standaard Team Deathmatch mode heeft is vergeven, al was het voor de volledigheid een leuke toevoeging geweest. Crysis is kortom een extreem goede FPS en voor PC-gamers één van de beste games dit najaar.