Rockstar heeft de Grand Theft Auto-reeks weliswaar naar de DS gebracht met Chinatown Wars, maar deed daarvoor wel een belangrijke conce ie: het derdepersoonsperspectief werd ingeruild voor een bovenaanzicht. Ubisoft laat met C.O.P. The Recruit zien dat een GTA-achtige game in 3D wel degelijk mogelijk is op de DS, zonder daarvoor naar een bovenaanzicht uit te wijken. Daar staan echter een hele reeks andere, mi chien wel fundamentelere, conce ies tegenover.
C.O.P. The Recruit is zondermeer een technische prestatie. Ubisoft is erin geslaagd een kleine versie van New York met verkeer en voetgangers in de DS te proppen. De stad bestaat uit drie redelijk grote eilanden die via bruggen en tunnels met elkaar verbonden zijn, net als in GTA IV dus. Je kunt op elk moment in en uit je auto stappen, een andere auto jatten en ermee vandoor gaan. Hekjes, prullenbakken en telefoonpalen rijd je moeiteloos omver. Dit alles ziet er best goed uit, zeker naar de maatstaven van de DS. Gebouwen, parken, havens, steegjes; het detail is best behoorlijk voor Nintendo's tweeschermige rakker.
Weinig misdadigs
In C.O.P bevind je je aan de goede kant van de wet. Je bent Dan Miles, een rekruut bij de City Control Division, de CCD, een onderdeel van de New Yorkse politie die via camera's de burgers, maar vooral ook de misdadigers in de gaten houdt. Dan's roots liggen in de wereld van het illegale racen en zijn talenten achter het stuur kwamen de CCD goed van pas. Het verhaal wordt verteld via stripachtige tu enfilmpjes, ingame gesprekken en een sporadische flashback, waarbij de stad in sneeuw gehuld is.
Je functie van politieagent heeft als voordeel dat je zelf nooit de politie op je dak zult krijgen, maar zoveel misdadigs valt er ook niet uit te halen in C.O.P. Voetgangers die je dreigt te overrijden rennen ineens sneller dan Usain Bolt in een willekeurige richting om je auto te ontwijken. Ook met je wapens kun je weinig uithalen. Voetgangers rennen weliswaar weg als je schoten lost, maar je kunt ze niet raken. Het enige misdadige wat er overblijft is het jatten van auto's, maar je zult niet zien hoe je de bestuurder hardhandig uit zijn wagen sleept om er vervolgens met z'n heilige koe vandoor te gaan. In plaats daarvan zien we een fade-to-white, waarna je meteen achter het stuur zit.
Mi ies
De stad dient natuurlijk als decor voor de mi ies, waarvan er zo'n zestig in het spel zitten. Mi ies variëren van achtervolgingen en races tot shoot-outs. Soms moet je een brandje blu en of via het camerasysteem een gestolen auto opsporen. De mi ies zijn over het algemeen goed gevarieerd, waarbij opvallend genoeg het racen een iets groter aandeel lijkt op te eisen dan het schieten.
Dat laatste is mi chien maar goed ook, want het schieten is ronduit het zwakste onderdeel van C.O.P. De besturing werkt op zich nog aardig. Je loopt met de vierpuntsdruktoets, kunt mikken met de stylus en schiet met de schouderknop. Je hebt dit vrij snel onder de knie en het mikken en lopen gaat prima. Wat mist is goede feedback van je schoten. Tegenstanders kunnen aardig wat kogels inca eren voor ze neergaan, maar je ziet op geen enkele manier of je ze raakt. Pas na de zoveelste kogel verdwijnen ze ineens in het niets en weet je dat je ze geraakt hebt.
C.O.P. werkt met een soort van automatisch miksysteem dat aangeeft wanneer je een vijand kunt raken. Helaas werkt dit systeem vrij onduidelijk. Wanneer je half achter een muur staat maar in principe de tegenstander zou kunnen raken, kan dat in de praktijk vaak toch niet. De enige oplo ing is om recht voor de tegenstander te staan en te blijven schieten, in de hoop dat hij eerder het loodje legt dan jijzelf. Hierdoor worden de vuurgevechten meer een loterij, dan een enerverende bezigheid.
Het racen is leuker, maar ook niet zonder gebreken. Door het kleine scherm is het zicht op het verkeer voor je toch minder dan je zou willen. Daarbij is er behoorlijk wat pop-up, waardoor je auto's pas op het laatste moment ziet en soms niet meer kunt ontwijken. De botsingen zijn vrij stug en beide auto's komen vrijwel tot stilstand, waardoor je geregeld in de achteruit moet om er langsop te manoeuvreren. Wanneer je in achtervolging bent, is dit genoeg om je mi ie te doen falen.
Gruwelijke Pruts Systeem
Het onderste scherm wordt ingenomen door je 3C, een apparaatje waarin je informatie over personen, wapens en voertuigen kunt raadplegen, cijfercombinaties kunt invoeren en dat tevens als GPS-systeem dient. Vooral dat GPS-systeem had wel een tikkeltje gebruiksvriendelijker gemogen. Je moet namelijk elke locatie waar je naartoe wilt, handmatig uit een lijst selecteren en als doellocatie van je GPS instellen. Simpelweg de mi ie kiezen kan niet: je moet kijken wat de doellocatie van je mi ie is, die onthouden en hem vervolgens in je GPS zetten. Zelfs midden in een mi ie krijg je soms een ander doel, dat je vervolgens handmatig mag instellen. Uiterst vervelend en je zult het tot in den treuren moeten blijven doen. Ook het invoeren van cijfercombinaties is compleet zinloos: je krijgt altijd expliciet de opdracht om een bepaald getal in te voeren. Foute getallen invoeren kan niet eens. Dat kan dan toch ook wel automatisch, zou je denken. Gelukkig hoef je dat minder vaak te doen, maar het is wel louter oponthoud.
C.O.P kent nog wel meer rare ontwerpkeuzes. Sommige hekjes kunnen wel kapot, andere niet. De muziek bij de vuurgevechten is werkelijk erbarmelijk. De plaatsing van bruggen en tunnels is vrij onhandig, waardoor je veel zult moeten omrijden. Bepaalde mi ies omvatten niets meer dan twee keer de godganse stad doorkruisen, met een vreselijk trage bus. Noodoproepen zijn aanvankelijk veel en veel te moeilijk en wanneer je faalt, ontwaak je bij het ziekenhuis. Ook al heb je alleen maar een hardrijder laten ontlopen.