Concrete Genie is een hartverwarmend tekenavontuur

In Concrete Genie speel jij de rol van Ash, een jongen met goede herinneringen aan Denska. Hij brengt regelmatig tijd door in de verlaten straten, ook al waarschuwen zijn ouders hem dat het er gevaarlijk aan toe kan gaan. Op een dag ontdekt Ash een magische kwast in de kelder van een vuurtoren, die zijn creaties zowaar tot leven brengen. De geesten die hij op de muren tekent, springen ineens vrolijk in het rond en halen allerlei capriolen uit.

Door de oppergeest wordt Ash aan het werk gezet om Denska weer op te vrolijken met zijn magische kunst. In de praktijk betekent het dat jij als speler door het dorp loopt en elke muur beklad waar je lampjes boven ziet hangen. Is de muur versierd, dan gaan de lampjes aan, en als alle lampjes aan zijn, kun je naar het volgende gebied.

Door de wol geverfd

Ash draagt een schetsboekje met zich mee, met daarin de patronen die je op de muren kunt tekenen. Denk aan een sterrenhemel, een zon of maan, en verschillende soorten flora en fauna. Dit kun je met je rechterstick doen, maar het is een stuk leuker om de bewegingsbesturing te gebruiken. Normaal gesproken verafschuwen we dit soort trucjes, maar in Concrete Genie werkt het daadwerkelijk goed om je controller te bewegen en zo je verfstreken te simuleren. Voor je het weet, teken je met subtiele bewegingen grassprietjes op de muur, of maak je met een grote zwaai een reuzenpaddenstoel.

In elk gebied vind je weer nieuwe pagina’s voor je schetsboek, met nieuwe ontwerpen om te gebruiken. Ook kom je regelmatig simpele puzzels tegen, waarvoor je de levende geesten moet aansporen om je te helpen. Dat doen ze alleen als ze vrolijk zijn en je de tekeningen die zij graag willen zien tevoorschijn tovert. Daarna kun je ze naar jouw locatie roepen (wat soms behoorlijk irritant is, omdat die geesten alleen via de muren kunnen lopen en soms dus een hele omweg moeten maken). Daar kunnen ze bijvoorbeeld een schakelaar activeren of een kist het water in blazen, zodat je de oversteek kunt maken.

Het versieren van het dorp geeft een magisch gevoel. Je kunt uit veel ontwerpen kiezen en de game onthoudt alles dat je schildert. Als je uren later terugkomt in een oud deel van het spel, zie je daar alle creaties terug die je hebt gemaakt. Ook de geesten - die je zelf kunt ontwerpen met staarten, oren en andere uitsteeksels – verwelkomen je weer met open armen. Zo krijg je het gevoel dat je het dorp naar eigen inzicht vormgeeft.

Alles voelt ook enorm levendig aan, niet in de laatste plaats omdat al jouw kleurrijke kunstwerken van het scherm spatten. Bovendien spelen de geesten met alle objecten die jij uit je schetsboekje selecteert. Ze pakken bijvoorbeeld een grote plant op om te schuilen voor de regen, of gooien appels naar elkaar. Het is elke keer een verrassing wat de wezens met jouw creaties uithalen.

Het verhaal is hartverwarmend, zij het een tikkeltje voorspelbaar. De gemene hangjongeren die achter Ash aanzitten, blijken zo hun eigen redenen te hebben voor hun agressieve gedrag. Door de kracht van kunst en magische geesten, weten ze langzaam dichter bij elkaar te komen. Het is wel jammer dat de game na een uur of vier alweer voorbij is, hoewel dat door de repetitieve opdrachten misschien ook weer niet zo’n ramp is.

Kunst- en vliegwerk

Tegen het einde van het spel neemt de game plotseling een draai en introduceert het gameplaymechanieken die niet echt lijken te passen. Zonder al te veel te verklappen kunnen we zeggen dat actievolle scènes niet echt thuishoren in zo’n creatieve game. Deze latere segmenten bieden dan wel de nodige afwisseling, maar zijn vooral frustrerend. Het helpt daarbij niet dat de game enkele technische problemen kent, zoals clipping. De laatste confrontatie moesten wij een paar keer opnieuw spelen, omdat de tegenstander vast kwam te zitten in de omgeving.

Deze scènes duren gelukkig niet lang en daarna kun je weer verder met je creatieve uitspattingen. Veel langer dan een paar uur blijft deze game echter niet boeiend, want op een gegeven moment heb je alle patronen wel gebruikt. Het is jammer dat je het schetsboek niet los kunt laten om vrij te tekenen en je eigen fantasie de vrije loop te laten. Dat had dit korte avontuur naar een hoger niveau kunnen tillen. Voor nu is het een leuk tussendoortje dat niet altijd helemaal uit de verf komt.

Concrete Genie komt op 9 oktober uit voor PlayStation 4. Voor deze recensie is de game gespeeld op een PlayStation 4 Pro.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Conclusie

7

Goed

Conclusie

De exclusieve PS4-game Concrete Genie is een magisch avontuur waarin het schilderen van je eigen kunstwerken behoorlijk goed werkt. De repetitieve gameplay en beperkte vrijheid hadden echter wel een likje verf kunnen gebruiken.

Plus- minpunten

Tekenen werkt daadwerkelijk goed

al je kunst wordt onthouden

hartverwarmend verhaal

Kort en repetitief

storende gameplaymechanieken

enkele technische problemen