In tegenstelling totwat de naam mi chien doet vermoeden, biedt Xbox Live Arcade plaats aan meergenres van louter 'arcadegames'. Toch zijn wat minder complexe spelletjes voor 'eventu endoor' oververtegenwoordigd. Meer overgrote deel van het totale aanbodbestaat uit simpele schietspelletjes, conversies uit de arcadehallen enpuzzelgames. Een spel als Commanders: Attack of the Genos is daarom ook meerdan welkom. Dit is namelijk een strategische game in de stijl van hetsuccesvolle Advance Wars en zal vele uren van je tijd opslokken. Door simpelweg de titel van Advance Wars te laten vallen,heb je al een vrij volledig beeld van wat Commanders: Attack of the Genos tebieden heeft. Het gameplayconcept en ook het gros van de eenheden, is één opéén overgezet. Je bouwt eenheden, voertuigen, infanterie en vliegtuigen, en valtdaarmee je tegenstander aan. Elke beurt ontvang je geld om nieuwe eenheden meete bouwen en door bepaalde gebouwen in het landschap te nemen met je infanterie,is het bedrag dat je per beurt ontvangt hoger. Elk van je eenheden heeft eenbepaald aantal actiepunten per beurt en kan die gebruiken om aan te vallen ofte verplaatsen. Daarnaast hebben je eenheden een bepaalde radius waarbinnen zetegenstanders kunnen raken. Het zal ongetwijfeld bekend klinken en dat is het ook. Wiebekend is met Advance Wars, zal direct weten hoe Commanders: Attack of theGenos gespeeld dient te worden. Je opereert zo veel mogelijk net buiten het 'aanvalsgebied'van je tegenstander en probeert met je artillerie de tegenstander langzaamterug te dringen, terwijl je met je scouts en je radarvoertuig probeerttegenstanders te lokaliseren. Met een goed uitgekiende aanval zorg je ervoordat je ook de volgende beurt netjes buiten schot blijft staan. Eenheden doennamelijk ervaring op en worden langzaam sterker, dus je bestaande eenheden inleven houden geniet de voorkeur boven nieuwe aanschaffen. Het strategischeaspect van Commanders komt goed tot zijn recht. De balans tu en de eenheden isuitstekend en je zult ze allemaal in combinatie nodig hebben om succesvol tezijn. Bij aanvang van een mi ie kun je een commander kiezen die voor wat extra speciale mogelijkheden zorgt.In tegenstelling tot Advance Wars: Dual Strike zijn deze commanders fysiek op het speelveld aanwezig, in de vorm van eenMech-achtige robot, en kunnen ze gewoon bewegen en aanvallen als elke andereeenheid. Elke commander heeft eenpa ieve en een actieve mogelijkheid. Bij de pa ieve mogelijkheden kun je denkenaan het versterken of helen van eenheden of het vergroten van de aanvalsratio. Decommander heeft overigens alleeninvloed op de eenheden die vlak bij hem staan en niet op het hele slagveld. Deactieve mogelijkheden bestaan onder andere uit het tijdelijk onsterfelijk makenvan eenheden bij je in de buurt, het raken van alle tegenstanders in eenbepaalde cirkel of het oproepen van ondersteuningstroepen. De keuze van je commander bepaalt voor een aardig deelje uiteindelijke strategie. In de meeste mi ies kan je commander sterven, maar het is wel een aderlating die ervoor zorgtdat het een stuk pittiger wordt. Gelukkig kun je hem in de meeste gevallen ookweer opnieuw 'bouwen', al is dat wel prijzig.Voor een Xbox Live Arcade-spelletje van slechts 800 puntenheeft Commanders behoorlijk veel te bieden. Allereerst is er uitgebreide singleplayercampagnes. Deze campagne kent een heuseverhaallijn dat via conversaties in tekstballonnetjes wordt verteld. De mi ies zijn gevarieerd en draaien niet alleen om aanvallen en vernietigen, maar soms ook om verdedigen of transporteren. De singleplayercampagne zal je aardig wat uurtjes bezig houden, waarna er ook nog een aantallo taande 'battles' zijn waarin je op symmetrische kaarten tegen de computerspeelt. Wanneer je dit allemaal gespeeld hebt, dan ben je zeker klaar om destrijd online aan te gaan in de uitgebreide multiplayermode. Je kunt het spelzowel op één Xbox spelen als via Xbox Live, tot maximaal vier spelers. Hetspelen op één Xbox is leuk, maar de Fogof War heeft weinig zin wanneer je gewoon kunt meekijken wanneer de anderspeelt. Gelukkig zijn er ook zonder deze oorlogsmist nog wat strategieën teproberen, maar het verra ingseffect is wel enigszins weg. Al met al biedt Commanders evenveel als je normaal van een spel zou verwachten dat voor de volle prijs wordt verkocht, de productiewaarden liggen hooguit wat lager.

Maar boven alles is Commanders: Attack of the Genos een speldat heel fris en verzorgd oogt. Het spel baadt in een typisch jaren dertigart-deco sfeertje. De eenheden kenmerken zich door hun bolle vormen en fellekleuren, met een subtiel randje chroom. Eenheden zijn hierdoor goed teonderscheiden, zonder dat het spel echt saai of kaal oogt. Mooie lettertypes,overzichtelijke menu's en een intuïtieve spelinterface maken het plaatjecompleet. Bij het jaren dertig-sfeertje hoort een bijpa end muziekje en hoeweldeze goed gekozen is, valt hij erg snel in herhaling waarna het de rest van dedag onophoudelijk door je hoofd gonst. Toch zijn er wel wat dingetjes aan te merken op Commanders. Zois de AI niet al te snugger en zitten er zelfs enkele serieuze fouten in. Zogebruikte ik op een gegeven moment de speciale mogelijkheid van mijn commander waardoor een aantal eenhedenonsterfelijk werden. De computertegenstander bleef echter stug dezeonsterfelijke eenheden aanvallen,  terwijler ook eenheden binnen zijn bereik stonden die niet onsterfelijk waren. Hetlijkt dus alsof de AI gewoon helemaal geen rekening houdt met het wel of nietonsterfelijk zijn van je eenheden, maar dat hij gewoon kijkt naar welke eenheidhij het liefst aanvalt. Hierdoor wordt deze speciale mogelijkheid nog net iet terker dan hij eigenlijk al is. Maar het grootste probleem is toch wel dat hetspel nog steeds enorm veel op Advance Wars lijkt. Het is weliswaar een geprezenformule, maar wat meer originele ideetjes voor een fri e wind waren welkomgeweest.