Comic Jumper | Gamer.nl

Comic Jumper | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Wanneer je Comic Jumper: The Adventure of Captain Smiley ziet, denk je in eerste instantie dat het een dertien in een dozijn platformer is. Je rent van links naar rechts, springt op wat platformpjes en schiet, slaat en schopt je een weg door hordes aan identieke vijanden. Omdat het spel ook een verhaal nodig heeft, verschijnt er aan het begin en eind van ieder level een tu enfilmpje. Maar laat deze clichématige eigenschappen je niet beïnvloeden, want Comic Jumper is meer dan de gemiddelde platformer. Maak kennis met Captain Smiley.

Captain Smiley

Het hoofd van Captain Smiley doet zijn naam eer aan: een grote, gele bal met een gezicht erop. Zijn lichaam lijkt daarentegen op dat van een superheld op steroïden. Vanzelfsprekend heeft hij ook een hulpje. Dat is Star, een ster die op de voorkant van zijn borst leeft. Samen spelen ze de hoofdrol in de wereld van hun eigen stripboeken, The Adventures of Captain Smiley. Wanneer blijkt dat zijn avonturen de lezers niet meer kunnen boeien, trekt de uitgever de stekker uit de comicreeks en komt Smiley op straat te staan, net als zijn vrienden en vijanden. Om zijn eer te herstellen en geld voor de heruitgave van zijn stripboek te verdienen, moet hij als figurant dienen in andere stripverhalen. Iets wat komische situaties oplevert.

Smiley en Star trekken door drie andere stripboeken die elk opgedeeld zijn in drie levels. Ze ontmoeten daar personages uit andere werelden die totaal niet aansluiten op hun eigen belevingswereld. Dat levert ongemakkelijke en soms lachwekkende gesprekken op. Zo weet Smiley zich geen houding te geven, terwijl Star onbehouwen zijn mond opentrekt en daardoor later in het spel zelfs een censuuragentschap achter zich aankrijgt. De twee compagnons hebben daarnaast constant ruzie en proberen elkaar met de ene na de andere loze opmerking te beledigen. Hoewel dat soms grappig is, komt het vaak voor dat je er totaal niet om kunt lachen. Wanneer ontwikkelaar Twisted Pixel Games geen aantoonbare moeite doet een onkomische grap te verdoezelen (omdat ze er mi chien van overtuigd zijn dat het écht grappig was), wordt pijnlijk duidelijk hoe slecht de meeste grappen geschreven zijn.

Twee gezichten

Hoewel de gele bol in die onbekende werelden meestal van links naar rechts loopt, schakelt de camera soms ook van de zijkant naar de achterkant van de held. Dan verandert de gameplay naar die van een slecht derdepersoons schietspel op rails waarbij de bewegingsvrijheid miniem is. Dat speelt niet lekker, zeker niet omdat je je gewend bent om in het spel te gaan en staan waar je wilt. Het richten werkt daarnaast ontzettend stroef en je vizier beweegt nauwelijks mee als je Smiley van de linker- naar de rechterkant van het scherm beweegt. Comic Jumper bevat nog een afwi elend onderdeel, de quick time-events. Zo nu en dan moet je een serie vijanden met één druk op de juiste knop uitschakelen. Het spel wordt lichtjes vertraagd, waardoor je ruim de tijd hebt om de corresponderende knop in te drukken. Dat maakt deze toevoeging gemakkelijk doch vermakelijk.

Waar het vooral aan ontbreekt in Comic Jumper is checkpoints. Daar zijn er ontzettend weinig van, waardoor je veel lange stukken telkens opnieuw moet doen. Dat wekt zoveel frustraties op dat je soms zin hebt om het spel af te sluiten en iets anders te gaan doen. Het grootste punt van kritiek is dat de kern van de gameplay hetzelfde blijft. Hoewel Comic Jumper telkens gameplay-elementen afwi elt, verschillen de levels, op de thema’s na, niet zo veel van elkaar: de kern blijf dus hetzelfde. Dat is ook de aard van het beestje, maar het zorgt er wel voor dat je Comic Jumper niet heel de middag kunt spelen. Dat geeft het spel twee gezichten mee.

Teleurstelling

Comic Jumper: The Adventures of Captain Smiley voelt fris aan door de wi elende thema’s, maar tegelijkertijd nodigt de game je niet uit om verder te knallen. Het spel verveelt daarvoor gewoon te snel. Dat het spel vier keer van grafische stijl wi elt omdat Captain Smiley telkens van stripwereld naar stripwereld springt, is origineel bedacht. Het zorgt er voor dat je een middag later toch weer even Comic Jumper opstart. Helaas kan dat, zelfs in combinatie met de  vrolijke kleuren en vaak leuke grapjes, er niet voor zorgen dat Comic Jumper geen teleurstelling is. Comic Jumper verandert tijdens het spelen nauwelijks in de kern van zijn gameplay en hetontbreekt aan de nodige checkpoints. Ontwikkelaar Twisted Pixel zal toch echt beter zijn best moeten doen, wil de studio ons een smiley op het gezicht toveren.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou