Catherine: Full Body is een zeer geslaagde facelift

Catherine is bij uitstek een game die je doet afvragen waar de tijd gebleven is. Deze wonderlijke, verhalende puzzel-platformer verscheen oorspronkelijk namelijk al in 2011! De Europese release volgde een jaar later. Die tijd lijkt omgevlogen met de release van Catherine: Full Body - al zit er effectief ruim een volledige consolecyclus aan tijd tussen de origineel voor de Xbox 360 en PlayStation 3 (waarmee ook de recente pc-uitgave overeenkomt) en deze propvolle, opgepoetste heruitgave voor de PlayStation 4.

Wat dat betreft is het niet moeilijk om te sympathiseren met hoofdpersoon Vincent, die zich in de meest beklemmende uiting van het dertigersdilemma afvraagt is of hij klaar is voor een volwassen leven. Zet hij zijn in de sleur geraakte relatie met Katherine voort, of bezwijkt hij voor de charmes van de ondeugende Catherine? Nieuw in deze remaster is Rin, een derde love interest die naadloos aan het verhaal is toegevoegd, waarmee tevens een handvol nieuwe mogelijke eindes van het verhaal te bereiken is. Onderweg zijn er tientallen nieuwe tussenfilmpjes met volledig nieuwe dialogen, allemaal ingesproken door de originele cast. Dat maakt Catherine: Full Body voor de liefhebber van het origineel eigenlijk gelijk al de moeite waard.

Breed karakter

De reden waarom we het clichématige woord liefhebber gelijk aanhalen, heeft alles te maken met het op z’n zachtst gezegd ‘brede karakter’ van de gameplay. Zoals collega Simon in zijn review van het origineel benoemde, is dit een game met twee compleet verschillende en vrijwel losstaande speelstijlen. Overdag begeleid je namelijk Vincent tijdens zijn milde, dan wel wilde uitspattingen in de Stray Sheep bar, waar je conversaties voert met vrienden, stamgasten (inclusief enkele nieuwe bezoekers voor deze facelift) en twee van de eerder genoemde dames. In dit sociaal-verhalende deel van de game ligt de nadruk op het managen van relaties, al dan niet middels berichtenwisselingen op Vincents telefoon. Het feit dat onder meer elke handeling tijd doet verstrijken en je gekozen uitspraken invloed hebben op je moraalmeter, legt op een leuke manier druk op je keuzes. Deze kant van de gameplay is nog het best te vergelijken met die van Persona - niet zo verwonderlijk als je nagaat dat dezelfde studio voor Catherine verantwoordelijk is.

In elke van de daaropvolgende in-game nachten belandt Vincent in een vergelijkbare nachtmerrie, waarin de game transformeert in een platformer in blokkenpuzzelvorm. Je beklimt steeds moeilijkere blokkentorens door de juiste kubussen te verschuiven, aan randen te hangen en gaandeweg foefjes te vinden om de steeds moeilijker wordende configuraties te overwinnen. Hier kan de duale spelopzet zich het meest wreken, al heeft het ontwikkelteam duidelijk z’n best gedaan om spelers met minder puzzelinzicht ditmaal wat tegemoet te komen. Zo kun je de camera ronddraaien om beter te zien wat er gebeurt als je aan de achterkant van de toren hangt en zijn verzamelde technieken voor het benaderen van situaties terug te lezen als je het even niet meer weet. Bovendien is er een Safety-modus toegevoegd, waarin je feitelijk niet af kunt gaan en zelfs puzzels kunt overslaan. En als dat nog niet genoeg is, kun je Vincent nog de torens door de game zelf laten beklimmen.

Remix-stand

Anderzijds worden experts bediend met juist nog meer en moeilijkere uitdagingen. Puzzels zijn nu ook te spelen in de Remix-stand, waarmee je vanaf het eerste gedeelte van de game behoorlijk andere blokkentorens te beklimmen krijgt. Het totaal aantal puzzels komt daarmee op zo’n vijfhonderd stuks uit. Dat geldt niet alleen voor de standaarddoorloop van het verhaal, maar ook spelmodi waarin je naar hartenlust louter kunt puzzelen (eventueel samen met een vriend op hetzelfde scherm) of het competitief kunt opnemen tegen anderen. Die laatste modus komt compleet met online klassementen - een gave inclusie van de competitieve scene die ontstond na de oorspronkelijke release. Ook geinig: Catherine: Full Body laat op Dark Souls-achtige wijze zien waar andere spelers voor je het loodje legden, om zo een idee te krijgen waar de pijnpunten in een puzzel zoal zitten.

Grafisch heeft de game een boost gekregen dankzij de engine van Persona 5, in elk geval voor bepaalde tussenfilmpjes - naast de nog altijd prachtige, in Japanse animatiestijl uitgevoerde FMV’s. Wat betreft de gameplaybeelden hebben we nog steeds te maken met een opgekalefaterde PS3-game, maar wel één die de tand des tijds prima heeft doorstaan. Ook de toevoeging van nieuwe muziek zorgt voor een nog stralender en sfeervoller geheel.

Bovenal is Catherine een kunstwerkje dat na acht jaar nog evenveel weet te boeien, betoveren en bewegen. Als dat niet met je gebeurt door de artistieke audiovisuele presentatie waarmee het verhaal van een man op de ultieme tweesprong van zijn leven zich ontvouwt, dan zijn het wel de uitdagende hersenkrakertjes met het verschuiven en beklimmen van blokken. Catherine: Full Body biedt het beste van twee behoorlijk verschillende gameplaywerelden en heeft daarmee een uniek plekje in de levensloop van videogames veroverd.

Catherine: Full Body is nu verkrijgbaar op PlayStation 4. In Japan is ook een Vita-versie beschikbaar.

Laatste reviews op Gamer.nl:

Conclusie

9

Fantastisch

Conclusie

Met Catherine: Full Body is het unieke origineel nog uitgebreider en zowel toegankelijker als uitdagender gemaakt. Het meeslepende verhaal en de complexe puzzelplatformactie spreken daarmee hopelijk meer spelers aan dan voorheen.

Plus- minpunten

IJzersterk sociaal avontuur rond volwassen thema’s

extra veel puzzels met diverse toegankelijkheidsopties

tjokvol extra content voor zowel verhalende als puzzelgameplay

Kan nog steeds verwarrend overkomen