Carcassonne is één van mijn favoriete bordspelletjes. Het spel heeft de juiste mix van geluk en tactiek, is niet te complex en de potjes gaan aan een lekker tempo voorbij. In tegenstelling tot De Kolonisten van Catan hoef je ook geen minutenlange voorbereidingen te treffen voordat je kunt spelen én is het spel ook leuk als je maar met z'n tweetjes bent. En ik ben niet de enige die Carcassone leuk vindt, dat blijkt wel uit de vele vervolgen en aanvullingen die op het spel verschenen zijn. En sinds vorige week is er ook een versie voor de Xbox 360. Carcassonne is een bordspel waarbij je vierkante tegels tegen elkaar aan moet leggen. Op deze tegels zijn delen van steden, wegen en weiland te zien. Telkens wanneer je een tegel aanlegt kun je een deel van deze tegel claimen. Leg je bijvoorbeeld een stuk weg aan, dan kun je die claimen door één van je horigen op de weg te zetten. Wanneer de weg is afgebouwd, ontvang je punten voor die weg. Weilanden kun je ook claimen, maar daarvoor ontvang je pas aan het einde van het spel punten, een bepaald aantal voor elke gebouwde stad. Wat niet kan, is een horige op een weg of stad plaatsen, waar je tegenstander al een horige in heeft geplaatst. Het tactische aspect zit hem in het stelen van andermans wegen en steden, door twee geclaimde steden of wegen naar elkaar toe te bouwen. Wanneer de tegels op zijn worden de punten voor onafgemaakte bouwsels en weilanden geteld en wint de speler met de meeste punten. De Xbox 360-versie van Carcassonne bevat het originele bordspel én de aanvulling 'De Rivier'. De aanvulling De Rivier kan naar wens worden gekozen en is een relatief kleine aanvulling die toch voor een heel ander spel zorgt. De riviertegels moeten als eerste worden gelegd en vormen een ader door het speelveld en zorgen ervoor dat het speelveld veel ruimer en complexer wordt. Of ook andere aanvullingen beschikbaar zullen komen is nog niet bekend; persoonlijk zou ik graag het vervolg Jagers en Verzamelaars, dat een stuk complexer en tactische is dan het originele spel, gedigitaliseerd zien. De digitale versie van Carcassonne biedt flink wat voordelen ten opzichte van het bordspel. Door de slimme interface die de mensen bij Sierra gemaakt hebben, zie je direct waar je tegels aan kunt leggen en waar niet. Ook draaien de tegels automatisch in de goede richting, zodat je niet tijdrovend zit te zoeken naar een passend gaatje. Wat ook erg prettig is, is dat de score automatisch geteld wordt. Vooral het tellen van de weilanden op het eind is bij het bordspel soms lastig, nu gaat het allemaal vanzelf. Eveneens prettig is dat de wei of stad waarin je een horige plaatst gearceerd word, zodat je ziet welk gebied je claimt. Helaas is er geen mogelijkheid om van de gehele kaart een verdeling van de weilanden en steden op te roepen, zodat je snel kunt zien wat eigendom van welke speler is. Nu moet je steeds de hele wei afspeuren op zoek naar horigen (eigenlijk boeren, omdat ze in de wei staan), met een aanzienlijke kans dat je iets over het hoofd ziet. Visueel zal het spel weinig beroering veroorzaken, maar lelijk is het spel ook niet. Door de verschillende zoomstanden is het spel zowel op een normale tv als op een HD-televisie te spelen. Wanneer je gebouwen of wegen hebt afgebouwd, dan veranderen ze in 3D-versies, maar het blijven toch vooral dezelfde tegeltjes als die van het bordspel. Persoonlijk had ik gehoopt op een iets meer levendige visualisatie van de Middeleeuwse wereld die al spelende geschapen wordt, maar dat is misschien iets te veel van het goede voor een Xbox Live Arcade-game. Mocht er ooit een eventueel vervolg komen, dan wil ik wél graag een glooiend landschap met steden vol pestpatiëntjes en troubadours, natuurlijk met de Unreal 3-engine, maar voor deze keer neem ik genoegen met minder. In singleplayer kun je het opnemen tegen één tot vier computergestuurde tegenstanders. Er zijn drie moeilijkheidsniveau's die wel degelijk verschillen, maar alle drie niet écht weerstand weten te bieden. Vooral op het gemakkelijkste niveau is de AI eerder een behulpzame kompaan dan een concurrent. Wanneer de eenvoudigste computertegenstander bijvoorbeeld zelf geen stad heeft, dan zal gewoon helpen jouw stad af te bouwen. De singleplayer is vooral leuk om even de spelregels onder de knie te krijgen en te oefenen met de interface (en een paar achievements te behalen), maar de multiplayer is toch het echte werk. Multiplayer kan op de gebruikelijke manieren gespeeld worden. Natuurlijk zijn er de Player- en de Ranked-matches, die op moment van schrijven aardig bevolkt waren. Soms moest je een paar minuten wachten voordat er een tegenstander gevonden was, maar dat was vooral het geval in de ochtenduren. Of er over een paar maanden nog veel tegenstanders te vinden zijn is natuurlijk maar de vraag. De meeste spelers zitten hun potje gewoon uit, wat ook een verademing is ten opzichte van bijvoorbeeld Catan. De relatief korte spelduur zal hier een rol bij spelen. Carcassonne kan overigens ook op één Xbox met maximaal vier spelers gespeeld worden. Hiervoor heeft wel elke speler een controller nodig, iets wat in principe niet nodig was geweest. Al met al is Carcassonne een leuke overzetting van het bordspel geworden. De interface is prettig, voor de verandering ook eens geschikt voor normale televisies, en zorgt ervoor dat de potjes lekker snel verlopen. Dit maakt Carcassonne een prima spel voor online multiplayer, omdat je nooit heel lang op je tegenstander hoeft te wachten. In singleplayer heeft het spel echter niet bijzonder veel te bieden. De belangrijkste spelregelvarianten zijn in het spel verwerkt, al heeft men er helaas een paar over het hoofd gezien. Dit compenseert men ruimschoots door alvast één aanvulling 'gratis' bij te leveren. Een prima strategisch bordspelletje voor de 800 punten die ervoor gevraagd wordt.