Verhalen binnen de Cthulhu Mythos kenmerken zich door de aanwezigheid van onbegrijpelijke, kosmische machten en entiteiten waartegen de hoofdpersonen een ogenschijnlijk zinloze strijd voeren, een die hen uiteindelijk het leven zal kosten of tot waanzin drijft. Call of Cthulhu omarmt dit gegeven. In deze first-person horror-adventure neem je als speler de rol van privédetective Edward Pierce op je. Edward is een veteraan uit de Eerste Wereldoorlog met PTSS en een hardnekkige alcoholverslaving, die op een dag uit zijn pathetische leven wordt gesleurd om de dood van Sarah Hawkins, een bekende kunstenares, te onderzoeken.
Deze zaak leidt Pierce naar het walvisjagersdorp Darkwater, dat op een afgelegen eiland voor de kust van Boston ligt. In Darkwater blijkt al snel niets te zijn wat het lijkt en wordt de mentale gesteldheid van de detective voortdurend op de proef gesteld. Bijgelovige vi ers, onheilspellende kunstwerken, dorpelingen die een duister geheim lijken te verbergen; Edward heeft er zijn handen vol aan. Eén ding is zeker: het voorval dat Sarah Hawkins' haar leven kostte is niet zomaar een tragisch ongeluk, maar de bijkomstigheid van een groter en angstaanjagender mysterie.
What are your a ets, Mr. Pierce?
In Call of Cthulhu speelt verkenning de hoofdrol en komen gevechten nagenoeg niet voor. Interactie met de spelwereld is een wezenlijk onderdeel van het spel en wordt sterk beïnvloed door de vaardigheden van het hoofdpersonage. Die vaardigheden kan je als speler naar eigen inzicht invullen. Aan het begin van het spel en elke keer wanneer er een bepaald mijlpunt is behaald word je beloond met character points (CP) die je in staat stellen verschillende eigenschappen van Edward Pierce te verbeteren. In totaal zijn er zeven verschillende vaardigheden die allemaal een andere mogelijkheden bieden. Zo kun je zijn Strength verhogen om bijvoorbeeld zware objecten te verplaatsen en zorgt de Eloquence-eigenschap ervoor dat je meer overtuigingskracht hebt tijdens de gesprekken met andere personages.
Het zelf invullen van deze vaardigheden is een leuke toevoeging aan de kla ieke adventure-formule en doet denken aan de pen-and-paper variant van Call of Cthulhu. Er is voor elk probleem in het spel een oplo ing te vinden, ongeacht de manier waarop je Pierce ontwikkelt. Daardoor kun je nooit echt een foute keuze maken wat betreft het uitgeven van je CP. Dat geeft aan de ene kant heel veel vrijheid, maar beperkt aan de andere kant ook wel de impact die de verschillende vaardigheden hebben. Er zijn weinig momenten waarop je met een vaardigheid duidelijk iets bereikt dat niet ook op een andere manier mogelijk is. Daardoor is het niet altijd duidelijk wat nu de waarde is van al deze skills.
Zo kun je in theorie met voldoende punten in Investigation de sloten van deuren openen, maar het levert zelden echt iets op. Zelfs met een maximale score in Eloquence lukt het niet altijd om mensen te overtuigen, ook al geeft het spel je wel die optie. Zo zijn er meerdere moment waarop het aanvoelt alsof het investeren in een vaardigheid er eigenlijk niet toe doet. Het is te begrijpen dat men heeft geprobeerd te voorkomen dat de speler vast komt te zitten omdat er niet genoeg is geïnvesteerd in een bepaalde vaardigheid, maar helaas zorgt dat er wel voor dat het hele systeem uiteindelijk te oppervlakkig is.
De diepte in...
Ondanks de beperkingen van het CP-systeem is het wel degelijk mogelijk om vele situaties in het spel op meerdere manieren op te lo en. Zo moet je vroeg in het spel een pakhuis binnendringen waarvan de toegang je wordt ontzegd door enkele boze dranksmokkelaars. Je kunt deze lieden volledig omzeilen en via een verborgen ondergrondse tunnel in het pakhuis komen, maar je kunt ze ook weglokken en gewoon via de zijingang naar binnen. Welke optie je ook kiest, in beide gevallen moet je de juiste middelen gevonden hebben om het voor elkaar te krijgen. De mogelijkheid om de puzzels op meerdere manieren op te lo en is erg tof en beloont spelers voor het ontdekken van de omgeving.
Het ontwerp van die omgevingen is enorm goed gedaan en de voortreffelijke sfeer is ook waar Call of Cthulhu het voornamelijk van moet hebben. Het spel roept voortdurend dat onbehaaglijke gevoel op dat hoort bij het werk van Lovecraft. Het verhaal dat je reis door de spelwereld aan elkaar knoopt is eveneens erg goed geschreven. Steeds weer blijkt er meer aan de hand dan je voorheen had verwacht en sta je voor nieuwe mysteries waarvan de afloop moeilijk is te voorspellen. Elke ontdekking smaakt naar meer en houdt je zonder moeite uren aan de buis gekluisterd.
Een script van zo'n hoog niveau verdient eigenlijk de best mogelijke vormgeving en die vind je jammer genoeg niet terug in Call of Cthulhu. Dat de game is ontwikkeld met een beperkter budget is vooral te zien aan de kwaliteit van de animaties en de models van de personages. Die ontstijgen niet het niveau van de vorige generatie spelconsoles en dat oogt tegenwoordig best wel achterhaald. Hetzelfde geldt overigens niet voor de muziek en geluidseffecten, want die zijn fenomenaal. De muziek is subtiel maar heerlijk ijzingwekkend en de geluiden om je heen raken altijd de juiste snaar - dondergeluiden, het geweeklaag van psychiatrische patiënten, de onverstaanbare gebeden van Cthulhu-sekteleden: het is allemaal bijzonder goed gedaan. Ook de stemmen van de personages zijn pa end en tillen de beleving naar een hoger niveau.
Voor de liefhebber
Uiteindelijk zijn het trage tempo en de matige visuele afwerking de grootste mi ers die het spel ervan weerhouden een groot publiek te bekoren. De beperkingen van het CP-systeem zijn voornamelijk spijtig omdat er zoveel potentie in zit. Voor de huidige implementatie van dit systeem is het spel simpelweg iets te lineair. Als er meer optionele zijpaden of subplots waren toegevoegd waarin de verschillende vaardigheden zichtbare voordelen opleverden, was het systeem veel beter tot zijn recht gekomen. Nu zorgt het er vooral voor dat we snakken naar een volwaardige rpg binnen de Cthulhu Mythos.
Het zijn echter minpunten die fans van het genre wel door de vingers kunnen zien. De sfeer, de toffe puzzels en het sterke verhaal stellen allerminst teleur, en deze aspecten zijn zonder twijfel de belangrijkste reden om Call of Cthulhu te spelen. Het spel blijft trouw aan de e entie van het bronmateriaal en dat maakt het een game waarvan liefhebbers van griezelige verhalen over mysterieuze verdwijningen en kosmische godheden, waarbij de scheidslijn tu en illusie en werkelijkheid flinterdun is, zeker kunnen genieten.
Call of Cthulhu is nu beschikbaar op pc, Playstation 4 en Xbox One. Voor deze review is de Playstation 4-versie van de game gespeeld.
Laatste reviews: