Burnout Paradise (X360) | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Free Roaming lijkt de laatste jaren het toverwoord waarmeevastgelopen gamereeksen nieuw leven wordt ingeblazen. Eventjes leek het echteruit de hand te lopen toen EA besloot om ook aan de Burnout reeks een Free Roaming-element toe te voegen.Burnout draait immers om korte adrenaline-injecties en moet vooral niet tegecompliceerd en omslachtig worden. Nu Burnout: Paradise City inmiddels in onsmidden is, blijkt echter dat we ten onrechte alvast een grafzerk uitgebeiteldhebben met “Burnout, 2001 – 2008” erop. Met Burnout Paradise ademt de reeksnamelijk weer als in zijn hoogtijdagen. Paradise City is niet alleen een nummer van Guns 'n Roses ende titelsong van het spel, het is ook de naam van de stad waarin het spel zichsitueert. Paradise City is een stad waarin de adrenalinekicks op elke hoek vande straat te vinden zijn. Je mag vrij door de stad rondracen en kunt deuitdagingen aangaan waar je op dat moment zin in hebt. Elk stoplicht in destad, dus vrijwel elk groot kruispunt, is het beginpunt van een evenementen.Dit zijn veelal de gebruikelijke Burnout-spelmodes, zoals Road Rage, Race enBurning Route, maar er zijn voor Paradise ook een aantal nieuwe spelmodesbedacht. Daarnaast kun je op elke weg in Paradise City een tijdrit rijden of deShowtime-mode activeren. Deze laatste komt in de plaats van de Crash Junctionsuit eerdere Burnout-games. Eigenlijk vervangt Paradise City het gebruikelijkemenusysteem, maar de continuïteit en vrijheid die ervoor in de plaats komen,bieden meer dan louter een nieuwe grafische schil. De evenementen die je bij de stoplichten kunt activeren,vormen nochtans de hoofdmoot van het singleplayeronderdeel van het spel. Daarkun je namelijk nieuwe auto's verdienen en punten behalen voor op je rijbewijs.Wanneer je genoeg punten hebt, gaat je rijbewijs naar een hoger niveau en komennieuwe evenementen beschikbaar. Het spel begint aanvankelijk op een mi chieniets te laag niveau, maar klimt gestaag op naar een punt waarop het allemaalbest pittig wordt. Iets wat vanaf het begin af aan lastig is, zijn detijdritten op de wegen door de stad heen. Om daar een nette tijd neer tezetten, zul je flink moeten oefenen en vooral botsingen moeten voorkomen.De vrije stad betekent ook dat je tijdens de races geenvaste route meer hoeft af te leggen. Je mag in principe zelf een weg uitstippelenvan A naar B, zolang je maar als eerste op het eindpunt aankomt. De medaillesuit eerdere Burnout-games zijn namelijk verdwenen, wat erop neerkomt dat jealtijd eerste zult moeten worden in een race. De route wordt niet explicietaangegeven op de kaart en er staan ook geen grote pijlen op de weg die aangevenwaar je heen moet. Wel knippert er boven in beeld net voor de afslag eenstraatnaambordje, als een soort van richtingaanwijzer. Tegelijk klinkt eenpiepje uit de speaker die correspondeert met de richting, zodat je weet dat jede eerste afslag links- of rechtsaf moet. Toch zal het regelmatig voorkomen datje een afslag mist omdat je zo geconcentreerd bent dat je de piepjes niethoort, of omdat je de afslag simpelweg over het hoofd ziet tu en alle auto'sen obstakels die je scherm vullen. Gelukkig is er voorbij de afslag vaak eenandere route die ook naar het einddoel leidt, maar wanneer je per ongeluk derivier over rijdt kan dat een flinke omweg impliceren. De nieuwe evenementen in Burnout Paradise zijn Marked Man enStunt Mode. In Marked Man dien je van punt A naar B te rijden, terwijl stevigebolides je continu proberen van de weg af te duwen. De Stunt Mode is een heelander paar mouwen en laat je een zo hoog mogelijke combo maken door hetuitvoeren van sprongen, drifts en boosts. Door hele grote sprongen te maken,door reclameborden te springen of door je auto in de lucht te laten rollen, kanje combo worden vermenigvuldigd. De Stunt Mode vormt een leuke afwi eling tenopzichte van de gebruikelijke Burnout-gameplay, maar je merkt dat het spel erniet helemaal naar ontworpen is. Je moet echt op zoek gaan naar een aantalsprongen in de buurt van het beginpunt en als je die goed uitvoert, dan loop jeeenvoudig binnen met een veelvoud van het vereiste bedrag.  Probeer je met normaal driften en improvisereneen hoge score neer te zetten, dan kom je van de koude kermis thuis. De Crash Junctions uit de voorgaande games (die in Burnout:Dominator al afwezig waren) hebben plaatsgemaakt voor een nieuwe spelmode dieShowtime heet. Op elk moment in het spel kun je deze mode activeren. Vervolgensdien je zoveel mogelijk schade aan te richten door je auto tegen het andereverkeer op te laten botsen. Zolang je boostmeter nog gevuld is, kun je je autoweer laten springen en door de lucht ietwat besturen, zodat hij weer tegenandere auto's aanbotst wat opnieuw je boostmeter vult. Zo kun je minutenlangrondstuiteren over de weg, van auto naar auto. Bu en zorgen er daarnaast voordat je schadebedrag wordt vermenigvuldigd. Het klinkt op zich leuk, maar na eenpaar keer heb je de Showtime-mode wel weer gezien. Er komt namelijk weinigvaardigheid bij kijken, vooral een goede dosis geluk en een sterke maag. Ditlaatste vanwege de erg beweeglijke cameravoering in deze spelmode. Cloverfieldis er niets bij. Toch is het wel een spelmode die je tu en de races door weereven activeert. Het zorgt voor een leuke afwi eling en is daardoor een primatoevoeging, maar het is niet zo'n briljante vondst als bijvoorbeeld deTakedowns destijds.De variatie in auto's is in Burnout Paradise groter danvoorheen. Dit betreft niet alleen het uiterlijk van de auto's, maar ook debesturing. De auto's zijn namelijk in drie categorieën ingedeeld, Stunts, Agre ionen Speed, en afhankelijk van de categorie blinken ze uit in een bepaaldespecialiteit. Stunt-auto's zijn wendbaar, de Agre ion-auto's moeten het vanhun brute kracht hebben en de Speed-auto's zijn als vanzelfsprekend de snelste.De Speed-auto's hebben echter ook een ander boostsysteem dan de andere tweekla en. Je kunt bij die auto's namelijk pas boosten als je metertje helemaalvol is, maar kunt vervolgens wel een Burnout Chain creëren, net als in BurnoutDominator. Door tijdens je boost te driften en springen neemt je boostmetertegelijk weer toe en kun je direct na je boost een nieuwe boost starten. Wanneerdit goed lukt ga je echt supersnel, maak je een botsing, dan verlies je ookdirect enorm veel tijd omdat je langzaam moet beginnen. Ondanks dat er op elke hoek van de straat wel wat te doen isen je nooit ver hoeft te rijden voor een volgend evenement, zorgt de vrije stadtoch voor wat problemen. Zo is er geen simpele 'retry'-functie wanneer je eenbepaald evenement niet gehaald hebt. De makers zeggen namelijk de continuïteit tewillen bewaren en bij een 'retry'-optie zou een laadscherm nodig zijn. Maar ikkijk toch liever een paar seconde naar zo'n laadscherm, dan dat ik moet gaanopzoeken waar ik het evenement begonnen was om vervolgens daar naartoe terug terijden. Zeker wanneer je onderweg nog crasht, en die crashes moet je nog steedsafkijken, wordt het allemaal erg irritant. Ook de Burning Routes-mode heeft telijden onder de vrije wereld. Je moet een Burning Routes namelijk met eenspecifieke auto rijden en daarvoor zul je eerst naar een van de vijf Junk Jardsin het spel moeten rijden, de auto moeten selecteren en vervolgens weer terugnaar het juiste stoplicht moeten rijden. Wij zien er de lol niet van in. Continuïteitis leuk, maar er zijn grenzen.Waar de continuïteit wel goed tot zijn recht komt is hetonline gedeelte. Burnout Paradise is namelijk een van de eerste games die erinslaagt het single- en multiplayergedeelte vrijwel naadloos met elkaar te integreren.Met een druk op de D-pad activeer je de multiplayermode en zoek je een game meteen aantal andere spelers. Vervolgens blijf je echter gewoon daar waar je wasin Paradise City, met het enige verschil dat er een aantal menselijketegenstanders door de stad rijden. De host kan vervolgens races organiseren,waarvoor je overigens wel naar een nieuwe plek wordt geteleporteerd en eenlaadscherm te zien krijgt, of een uitdaging kiezen waar alle spelers tegelijkaan deel kunnen nemen. Voor zo'n uitdaging  hoeven de spelers niet altijd perse bij elkaarte komen en wanneer dat wel nodig is, moet je in Paradise City gewoon naarelkaar toe rijden. Uitdagingen bestaan bijvoorbeeld uit het driften van eenbepaalde afstand, een bepaalde tijd tegen het verkeer in rijden of het makenvan een grote sprong. Er zijn echter ook uitdagingen die wat meer interactie ensamenwerking vereisen. Zo is er voor twee spelers een uitdaging waarbij de enespeler via een schans over de andere speler heen moet springen. Wat wel jammer is aan de online spelmode, is dat er buitende gewone races geen andere spelmodi beschikbaar zijn. Road Rage ontbreektbijvoorbeeld, terwijl het toch wel een aanwinst was geweest. Het is welmogelijk om tijdens de races je tegenstanders een takedown te bezorgen. Ook de nieuwe Stunt-mode is helaas nietonline te spelen, terwijl het wel leuk was geweest om tegelijk met jetegenstanders te strijden om de hoogste scoren. Wel is het mogelijk om met detijdritten en de Showtime-mode op bepaalde wegen te strijden voor de hoogstescore. Wat weer jammer is, is dat je je eigen scores in die spelmodi online nietkunt vergelijken met alle andere gamers, maar alleen met de mensen op devriendenlijst.   Burnout Paradise is een uitstekend nieuw deel in deBurnout-reeks. De vrij toegankelijke stad is tegen de verwachting in eentoevoeging voor de reeks. De rek was wel uit de kla ieke opzet en de continuïteitzorgt ervoor dat Burnout Paradise één grote adrenalinekick is vol spektakel. Degeweldige integratie tu en offline en online is iets wat als voorbeeld zaldienen voor toekomstige games. Toch brengt de vrij toegankelijke stad ook denodige nadelen met zich mee. Zo is navigeren tijdens de races lastig en nietiets waar je je in een Burnout-game mee bezig zou willen houden. Ook was eensnelle 'retry'-functie welkom geweest en hadden we graag gezien dat je voor deBurning Routes niet langs de Junk Jard hoefde te tuffen. En nu we toch deminpuntjes halen, ook de toegevoegde nieuwe spelmodes zijn weliswaar onderhoudend,maar niet heel briljant, waardoor wat meer variatie in spelmodes welkom wasgeweest. Daarnaast vond ik persoonlijk dat de advertenties soms net iets teaanwezig zijn. Zo rijden er busjes rond van producten die normaal nooit inaparte busjes worden vervoerd. En zo valt er een hoop te muggenziften overBurnout Paradise, eigenlijk net iets teveel. En dat weerhoudt het spel ervan defelbegeerde negen te bemachtigen.
Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou