Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Normaal zorgen uitgestelde releases vooral voor spellen van betere kwaliteit, met minder bugs en mi chien nog meer features dan oorspronkelijk geplanned. Unreal, Starcraft en Half-Life zijn daar goede voorbeelden van. Soms is een spel echter hopeloos verouderd doordat het tijdens de vele vertragingen door de concurrentie voorbijgestreefd is. Het bekendste slachtoffer van dit fenomeen is natuurlijk Daikatana. Breed, de langverwachte Halo-beater van CDV, kan voortaan in één adem met deze titel genoemd worden, want ook dit spel had ooit bergen potentieel, maar is inmiddels op elk alweer voorbijgestreefd door de concurrentie.

Breed speelt zich af in 2610 en een groot deel van de mensheid trekt erop uit, het heelal in, om daar de boel even flink overhoop te schieten. Dit gaat helaas niet helemaal volgens plan en slechts één schip keert terug. Thuis aangekomen blijkt dat een snel vreemde snuiters, de Breed genaamd, onder het welbekende motto 'opgestaan is plaats vergaan', de aarde veroverd hebben. Vanuit het ruimteschip, dat in een rustig plekje boven de dampking zweeft, worden verschillende eenheden op de aarde afgestuurd om die vervelende mormels uit de weg te ruimen. Als speler mag je hier natuurlijk deel van uitmaken!

Het verhaal is niet het sterkste punt van Breed en komt eigenlijk vooral neer op het neerschieten van zoveel mogelijk buitenaardse wezens. Men heeft ook niet gepoogd leuke plotwendingen of verra ende wendingen in het verhaal te stoppen. De mi ies bestaan vooral uit verschillende speldenprikjes waar je de Breed mee mag plagen, van het uitschakelen van radartorens tot het redden van gegijzelde mensen uit de handen van de Breed.

Ter land, ter zee...

Voor het grooste gedeelte is Breed een first person shooter. Veel mi ies zal je in je eentje moeten klaren, maar er zijn ook een aantal mi ies waarbij een aantal teamleden je zullen a isteren. Je kan trouwens directe controle nemen over elk van je teammates. Ook staan er de nodige voertuigen tot je beschikking, zoals buggies en tanks. Zo nu en dan mag je zelfs het luchtruim in, al betreft het hier specifieke mi ies en kan je niet ergens een vliegtuigje pakken om hem ergens anders weer nere te zetten – je landt automatisch wanneer je mi ie in de lucht volbracht is.

Naast het luchtruim zal je trouwens ook enkele mi ies in de ruimte mogen spelen. Eén van de weinige unieke elementen in Breed is dat je vanuit de ruimte zo naar de planeet toe kan vliegen en dan langzaam door de wolken naar het aardoppervlak kan vliegen, zonder tu enkomst van een laadscherm. Klinkt indrukwekkend, maar in werkelijkheid is dit niets anders dan een teleporter. Wanneer je dicht in de buurt komt van de planeet zal er een soort wolkeneffectje op het scherm verschijnen waarna je snel naar de nieuwe locatie geteleporteerd wordt, waarna vervolgens de wolkjes weer zullen verdwijnen. Van een echte wereldbol waarbij je naar een specifieke locatie moet vliegen is dus geen sprake.Mocht je jezelf nog niet volledig geëpileerd hebben door de verschrikkelijke AI, dan wil de voice-acting ook nog wel een handje helpen. De verteller probeert met intogen stem te schreeuwen en perst werkelijk de vreemdse geluiden uit zijn stembanden die echt géén genot voor het oor zijn. Ook je teammates maken geluiden die je óf op de zenuwen, óf op de lachspieren werken. Zo zit er een Schot in je team die nog Schotser praat dan de meest Schotse Schotten, waardoor het eigenlijk helemaal al niet meer Schots klinkt. Ook zit er soms een vrouw in je team die nogal graag haar stem verheft en eigenlijk niets anders kan dan gillen. Wel zegt de man in de tutorial, in tegenstelling tot de demoversie, nu netjes ‘H.U.D.’ ipv. ‘Hood’, wanneer hij het over de Heads Up Display heeft.

Op een gegeven moment wordt je trouwens geholpen door een of ander figuur die je de weg doorheen het level wijst en je continu met vervelende opdrachten opzadelt. Dit karakter heeft het trekje om te schelden op zowat alles wat je doet. Loop je een paar centimeter te ver naar voren of naar achteren, dan krijg je weer een ‘a hole’ of een ‘fool’ naar je hoofd geslingerd. Wel ben jij degene die het gros van de tegenstanders uit de weg ruimt en alle schakelaars om zet. Een ondankbaar stuk vreten en ook érg irritant: als de makers het leuk vinden om de spelers van hun spel de huid vol te schelden, dan is er toch iets mis lijkt me zo. Een paar keer is leuk, in de context van het spel, maar dit overtreft alles.

Graphics

Toen de eerste screenshots van Breed, een paar decennia geleden, online verschenen was het spel grafisch werkelijk verbazingwekkend. Inmiddels weet het spel zelden indruk te wekken. Het kent wat leuke reflecties, lichtweerkaatsingen en mooi 'per pixel shaded' water en tovert met veel souple e mooie vergezichten op he scherm, maar kent naast al dit moois ook heel wat minder mooie aspecten. De textures zijn saai en in een erg lage resolutie en het design van je tegenstanders, wapens en locaties is, zoals reeds eerder gezegd, erg ongeinspireerd. Vooral de binnenlocaties zijn erg eentonig (alle muren zijn grijs) en bevatten erg weinig detail. Wat wel mooi is, is het sneeuweffect in de latere levels en de grafische weergave vanuit de lucht, waarbij de textures van het landschap veel beter tot hun recht komen. Toch moet het spel zijn meerdere erkennen in recente spellen als Far Cry en Unreal Tournament 2004, maar ook in de PC conversie van Halo, dat er veel kleurrijker en boeiender uit zag.

Conclusie

Breed is niet zomaar een tegenvaller, maar eigenlijk een regelrechte flop geworden. De kunstmatige intelligentie is verschrikkelijk, de voice-acting enorm irritant, het design van het spel is bijzonder onorigineel en de transitie tu en ruimte en aarde blijkt een loze belofte. Nog niet eens genoemd zijn de erbarmelijke muziek, het verhaal dat op geen enkel moment weet te boeien en de cutscènes die steeds hetzelfde zijn. Breed is trouwens ook alles behalve bugvrij. Tegenstanders die vliegen, cutscènes die niet eindigen, plotselinge frameratedrops en lock-ups, ze zijn allemaal van de partij.

Op bepaalde punten heeft Breed wel z'n charmes, zoals de grootschalige gevechten in de lucht en de redelijke variatie tu en de aanpak van de mi ies, maar dit weegt helaas niet op tegen de minpunten. Laat Breed liever links liggen en geniet van alle games die deze maand hun verwachtingen wel waar lijken te maken.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou