Wie zat er in 2010 echt te wachten op een JRPG waarin je urenlang alleen maar rechtdoor mag lopen en waarin pas na twintig uur alle onderdelen van het gevecht ysteem zijn uitgelegd? Waarin het beeld weliswaar flitsend is maar de sfeer van avontuur volkomen ontbreekt? Wij dus ook niet. Voor deze recensent was Final Fantasy XIII net zo’n teleurstelling als Star Wars Episode I. Een geliefde epische reeks leek voorgoed verloren aan een ontwerpteam dat blijkbaar aan de hand van enquêteformulieren besli ingen neemt. XIII is zo’n spel dat veel spelers leuk willen vinden, want, je weet wel, Final Fantasy.
Bravely Default brengt daadwerkelijk waar we jaren naar verlangden: het is de beste Final Fantasy sinds deel negen. Het is een kla iek avontuur met Crystals en een luchtschip en bovenal een echt onvervalst job system zoals in de allerbeste 16 bit-Final Fantasy, deel V.
Final Fantasy
Wat? Final Fantasy? Je denkt natuurlijk dat het spel Bravely Default heet. Dat staat immers boven de recensie. En op het doosje. En in de Nintendo E-shop. Wij snappen dat ook niet helemaal, want dit spel is in alles Final Fantasy. Het begint met de introductie van vier helden, die door het lot met elkaar verbonden blijken in een strijd die het einde van de wereld moet voorkomen. Er is iets mis met de kristallen die de magie van de wereld in stand houden en zorgen voor een natuurlijk evenwicht. Er zijn echter krachten die de kristallen willen misbruiken en zo hun eigen kortzichtige doelen willen behalen.
Het maakt niet uit dat dit nu niet direct het meest originele verhaal ooit is. Kristallen en magie en de einde van de wereld zijn in dit geval eigenlijk niet meer dan een aanleiding voor de helden om op avontuur te gaan, en om zo hun persoonlijkheid te tonen. De schrijvers doen er namelijk alles aan om elk van de vier een twist te geven die hen boven hun aanvankelijke clichés doe uitstijgen. Daar komt bij dat de vertaling (volledig gesproken) zo goed is gedaan dat zelfs de meest triviale discu ies vol persoonlijkheid zitten. Het script doet op veel momenten denken aan Final Fantasy IX. Wie zich de botsingen tu en Steiner en Zidane nog kan herinneren weet meteen welke toon Bravely Default perfect raakt.
Fight fight fight!
Het gaat in Bravely Default voornamelijk om het gevecht ysteem. En hier komt de game echt tot leven. In eerste instantie lijkt het om een standaard turn-based gevechtsysteem te gaan. Vier helden mogen aanvallen klaarzetten, waarna de vijanden hetzelfde doen. Er is (gelukkig) geen sprake van een Active Time Battle-systeem; we kunnen dus zo lang nadenken over onze beurt als we willen. De innovatie zit hem in het Brave/Default-systeem. Ieder personage kan als hij aan zet is een aanval doen of een beurt overslaan. Als hij de beurt overslaat gaat hij in een defensieve houding en mag hij de volgende keer twee aanvallen achter elkaar doen. Slaat hij de volgende keer weer een beurt over, dan mag hij er drie doen, met een maximum van vier opgespaarde beurten.
Ieder personage mag ook een voorschot nemen op die overgeslagen beurten. Met andere woorden: je kunt er ook voor kiezen om een held twee (of drie of vier) handelingen achter elkaar te laten uitvoeren. Zijn echter niet alle vijanden aan het eind van de beurt verslagen, dan moeten de helden die dit voorschot namen net zo veel beurten wachten als ze vooruit liepen tot ze weer een handeling mogen uitvoeren. Dit betekent dus dat je het risico kunt nemen om alle personages vier beurten (dus zestien handelingen in totaal) kunt laten uitvoeren in één zet. Als de vijanden verslagen zijn heb je nergens last van. Zo niet, dan ben je dus een tijd lang kwetsbaar. Vijanden kunnen overigens ook op dezelfde manier beurten sparen en er op vooruitlopen, dus ook jij kunt meerdere klappen in één beurt te verwerken krijgen.
Baantjes jagen
Zoals gezegd is er eveneens sprake van een gedegen job system. Ieder personage start als een standaard Freelancer. Maar door bazen te verslaan speel je nieuwe jobs (kla en) vrij die je aan een personage kunt geven. Een personage kan zo naast zijn eigen level ook het job level van zijn personage verhogen en zo krachten leren die eigen zijn aan een bepaalde job. Het leuke is dat je van job kunt wi elen en dan de vaardigheden van één andere job actief kunt houden. Level bijvoorbeeld een tijdje een white mage om genee preuken te leren en schakel dan over op de Monk om veel schade te kunnen doen, met de optie om te genezen als dat nodig is. De vrijheid die dit systeem biedt in het samenstellen van je eigen team is hierdoor gigantisch.
Deze vrijheid is ook op grotere schaal te vinden. Bravely Default is een traditionele JRPG in de zin dat er willekeurige gevechten plaatsvinden. Het leuke is dat je zelf in kunt stellen hoe vaak die plaatsvinden, om zo de moeilijkheid iets aan te pa en. Heb je bijvoorbeeld een goede plek gevonden om een tijdje veel monsters te verslaan en je jobs te levelen, dan kun je de frequentie van de willekeurige gevechten opschroeven. Ga je echter terug naar een dungeon om nog wat side quests op te lo en en heb je geen zin om elke stap door zwakke vijanden te meppen, dan kun je de ontmoetings-frequentie zelfs op nul zetten.
Fantasy Ville
En zoals het een (nep-)Final Fantasy betaamt, zijn er ook minigames te vinden. Een erg leuke is het herbouwen van het dorpje dat in de opening van het spel wordt verwoest. Deze Farmvilleachtige game geeft je een paar dorpelingen die je aan het werk kunt zetten om winkeltjes te herbouwen of te upgraden. Dit kost echte tijd, en hoe veel mensen je aan het werk zet bepaalt hoe lang het duurt voor een projectje af is. Een upgrade van twee uur duurt bijvoorbeeld slechts een uur als je er twee mensen aan laat werken. Het aantal dorpelingen kun je vergroten via streetpa , wat dus een hele goede reden is om je 3DS overal mee naartoe te nemen, eveneens omdat een aantal wapens en wapenrustingen alleen via deze minigame beschikbaar komen.
Er valt nog zo veel over Bravely Default te zeggen. Dit is een game waar je honderd uur in kunt ronddolen zonder alles te zien. De graphics zijn beeldschoon. De muziek is aanstekelijk en van hoge kwaliteit. En de eindeloze hoeveelheid verwijzingen naar de ‘echte’ Final Fantasy-spellen zijn een genot voor elke fan: Phoenix Downs, Caith Sith en nog veel meer herkenningsmomenten buitelen over elkaar heen om je op de feiten te drukken. Hoe deze game ook heet, dit is Final Fantasy. Final Fantasy zoals wij hem eigenlijk willen hebben.