Borderlands is onmogelijk te duiden zonder het fenomeen genremix weer naar boven te halen. Het combineert de RPG met de first-person shooter en dat kan op duizenden manieren. Borderlands probeert niet alles van beide genres te zijn, maar maakt een duidelijke keuze. Een keuze die opvallend veel van de speler vraagt en juist enkele belangrijke kwaliteiten van beide genres laat voor wat ze zijn. Toch weet het eindresultaat te overtuigen, zolang je er maar met de juiste verwachtingen in stapt.
Bekijk hier de videorecensie van Borderlands
Borderlands legt de nadruk op het verbeteren van je personage, waarbij je een goede keuze dient te maken tu en de eigenschappen van de verschillende wapens, schilden en upgrades. Tegelijk verwacht Borderlands dat je vaardig bent in het first-person shootergenre. Je zult zelf moeten mikken, dekking moeten zoeken en kogels moeten ontwijken. Vaardigheid in beide genres, is een vereiste. Voor de pure shooterfans is Borderlands teveel een RPG, de echte RPG-fanaten zullen erover vallen dat het mikken net zo belangrijk is, als de statistiekjes.
Wat het niet is
Tegelijk laat Borderlands enkele belangrijke kwaliteiten van beide genres achterwege. Uit het RPG-genre ontbreekt de uitgestrekte, vrij toegankelijke en levendige spelwereld. Pandora, de wereld van Borderlands, bestaat uit afgesloten gebieden, die met een ruwe overgang via laadschermen met elkaar verbonden zijn. Nieuwe gebieden zullen pas beschikbaar komen wanneer je verder komt in het verhaal. Alvast dingen verkennen voordat je mi ie daarom vraagt, is zinloos. Je komt soms voorwerpen van een toekomstige mi ie tegen, maar kunt ze pas gebruiken zodra je die mi ie hebt geaccepteerd.
Qua opzet leunt Borderlands sterker tegen het hack-and-slash subgenre aan, dan tegen de echte RPG. Het verhaal wordt uiterst summier uit de doeken gedaan: tu enfilmpjes en gesprekken met andere personages ontbreken. De teksten waarin je mi ie wordt beschreven vervangen de conversaties en radiocommunicatie vertelt de voortgang van het verhaal. Ook voor shooterfans zal deze presentatie karig zijn. Er zijn nauwelijks scripted events die belangrijke gebeurteni en weergeven, het doden van tegenstanders is het enige wezenlijke waar je getuige van zult zijn.
Looten en grinden
Wat Borderlands wel is, is een spel voor de echte looters en grinders, voor de mensen die continu opzoek zijn naar betere spullen en die een niet te stillen honger hebben naar ervaringspunten. De quests zijn daarop ingericht. Bij de meeste quests is het niet zozeer het doel wat ertoe doet, maar de weg er naartoe. De doelen zijn vaak triviaal, van het vinden van bierflesjes en pakjes shag tot het activeren van windturbines. Waar het om draait zijn de vele kisten, kluisjes, wasmachines en vuilcontainers die je onderweg tegenkomt, om maar niet te zwijgen van de tientallen, zo niet honderden tegenstanders die je per quest omlegt en die naast ervaringspunten geregeld een stevig nieuw wapen opleveren.
Die wapens vormen het belangrijkste aspect van character customization: je personage naar je hand zetten. Er zijn er miljoenen verschillende, die je de hoop geven dat er voorbij elke hoek een betere kan liggen. Tu en die miljoenen wapens zijn er natuurlijk velen die op elkaar lijken, maar het spectrum is breed en tot diep in het spel zul je nog nieuwe wapens ontdekken die imponeren. Wapens komen grofweg in een tiental types, maar verschillen daarbinnen in vuursnelheid, schade, nauwkeurigheid, zoommogelijkheden en bij-effecten als vuur, corrosie en stroomstoten. Vergelijk het met de zwaarden in een RPG, waar het verschil in statistiek er ook meer toe doet dan hoe ze er uitzien.
Naast je wapens kun je je personage nog een ander schild aanmeten. Dit schild vormt je belangrijkste verdediging en moet eerst volledig weggeschoten worden, voordat je kostbare gezondheid eraan gaat. Net als in Halo zal het schild automatisch regenereren wanneer je even niet geraakt wordt. Dit moedigt een terughoudende speelstijl aan. Zo lang je maar geregeld dekking zoekt, kun je zelfs de wat sterkere vijanden wel aan, tenzij je omsingeld wordt of er niet in slaagt hun schilden uit te schakelen. Buiten het schild hoef je je verder geen zorgen te maken om je outfit, zowel het statistische als het esthetische element is achterwege gelaten. Buiten de kleurtjes is er niets aan het uiterlijk van je personages te veranderen.Het laatste belangrijke punt van customization zijn je vaardigheden. Telkens wanneer je een niveau omhoog gaat krijg je één vaardigheidspunt, die je in een gebalanceerde skill tree mag spenderen. De skill tree is grofweg verdeeld in drie speelstijlen en hoe meer je in een bepaalde speelstijl investeert, hoe meer van dat soort vaardigheden beschikbaar komen. Een duidelijke keuze levert meer op, dan wanneer je je punten over een groot aantal vaardigheden verdeelt. Vaardigheden verbeteren je algemene vaardigheden of je action skill, een speciale vaardigheid die voor elk van de vier kla en verschillend is.
Makkelijk einde
Hoewel de customization-mogelijkheden beperkt lijken, kun je naar het einde toe een personage maken waar nog maar weinig tegenstanders tegen opgewa en zijn. Met een goed pakket aan wapens en de juiste vaardigheden, word je praktisch onverslaanbaar. Ons beviel vooral de Siren-kla e, die met de action skill phase walk zowel aanvallend, tactisch als verdedigend goed uit de verf komt. De phase walk maakt je tijdelijk onzichtbaar, waardoor je heelhuids uit het heetst van de strijd kunt ontsnappen. Daarnaast deelt de phase walk flink wat schade uit op het moment dat je verdwijnt en weer verschijnt. Tel daarbij op dat je later automatisch kunt helen als je ongezien uit de strijd wandelt, en je hebt de ultieme action skill te pakken. Maar ook de andere action skills zijn zeer intere ant en de keuze voor een bepaalde kla e is daardoor bijzonder moeilijk.
Dit brengt ons bij een belangrijk kritiekpunt omtrent Borderlands: de opbouw van de moeilijkheidsgraad. Aanvankelijk kom je nog voor echte uitdagingen te staan en zul je aardig wat subquests moeten volbrengen voordat je ervaren genoeg bent om verder te gaan met de hoofdquest. In de laatste helft van het spel gaat de ontwikkeling van je personage echter ongeveer gelijk op met de hoofdquests, of zelfs wat vlotter, waardoor het spel eigenlijk alsmaar eenvoudiger wordt. Hierdoor vervalt ook de noodzaak om steeds naar een beter wapen op zoek te gaan, wat toch één van de charmes van het spel is. Daarbij valt de slotscène flink uit de toon bij de rest van het spel en is het einde weinig bevredigend.
Grafische stijl
Wat naar het einde toe wel steeds sterker wordt, zijn de omgevingen. De Arid Badlands, het eerste gebied, is eigenlijk de saaiste locatie uit het hele spel. Kaal, bruin en klein van opzet. Door de unieke grafische stijl ben je desondanks onder de indruk, niet wetende welke troeven Gearbox later nog in petto heeft. Zodra je in de stad New Haven aanbelandt, zie je pas echt hoe mooi Borderlands kan zijn. De strakke lijnen die de gebouwen aftekenen geven juist in het drukke decor het gevoel dat je door een striptekening loopt.
De sfeer die met de 'nieuwe' grafische stijl wordt neergezet, past goed bij hoe het spel in elkaar steekt. De spelwereld en -structuur zijn vrij mechanisch, wat in een realistischer ogende wereld raar had aangevoeld. Doordat alles er getekend uitziet, blijft het op een bepaalde manier geloofwaardig. Daarbij valt de stijl goed te combineren met de humor die in het spel verwerkt zit, van de rare kamikaze-dwergen tot de geschikte eindbazen die je zult treffen op je avontuur. Borderlands kent een gek wildwest-sfeertje dat niet had gepast wanneer het eruit zag als Fallout 3.
Coöp
Borderlands is ontworpen met de coöperatieve spelmodus in het achterhoofd en het volledig spel is uiteraard coöperatief te doorspelen. Online kunnen vier spelers samen het avontuur beleven, in splitscreen kan dat met z'n tweetjes. De coöp kan van echte meerwaarde zijn bovenop de singleplayer-ervaring, al moet je wel aan flink wat randvoorwaarden voldoen. De optie is vooral intere ant wanneer je iemand hebt waarmee je vaak genoeg samen gamet om het hele spel of een aanzienlijk deel ervan, te kunnen doorlopen. Met een nieuwe speler zul je eigenlijk altijd het avontuur vanaf het begin af op moeten pakken om het leuk te houden, of je moet beiden redelijk op hetzelfde niveau zitten. Meeliften met iemand van een hoger niveau is wel mogelijk, maar je zult vooral veel sneuvelen. De competitieve aspecten zijn niet meer dan een leuk extraatje, maar eigenlijk nauwelijks intere ant doordat die miljoenen wapens, niet echt uitgebalanceerd zijn.
Bekijk hier de videorecensie van Borderlands