Boom Street | Gamer.nl

Boom Street | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Voor een goed geïnformeerde gamer is het mi chien moeilijk voor te stellen, maar een groot deel van het winkelpubliek maakt zijn aankoopbesli ing op basis van de spelverpakking. Een man met een geweer? Een shooter. Een kostbare auto? Een racegame. Met deze logica zit je meestal veilig. Ga je als nietsvermoedende consument op de cover van Boom Street af, dan ga je flink het schip in. De vrolijke Mario, de dobbelstenen en de tegels van een bordspel doen een variant op Mario Party vermoeden, maar niets is minder waar. Boom Street is een ingewikkeld bordspel waarin zelden minigames voorkomen, maar waarin financiële besli ingen worden genomen en aandelen worden gekocht en verkocht. Dat is flink schrikken!

Inkomsten genereren

De basis mag je vergelijken met het legendarische Monopoly: onroerend goed kopen en geld verdienen. Gooi een dobbelsteen, verplaats je personage en koop winkels als ze nog geen eigenaar hebben. Komen tegenstanders op jouw winkeltegel terecht, dan betalen ze een som geld. Wie de aas, klaver, ruiten en schoppen verzamelt en langs de bank komt, gaat een level omhoog, krijgt een flinke som geld en kan op een betere financiële positie rekenen. Er zijn ook speciale tegels die je bijvoorbeeld nog een keer laten gooien of je winkels voor een dag sluiten. Eenmaal aangekochte winkels kunnen worden uitgebreid om de inkomsten te verhogen als iemand erop stilstaat.

De venture cards zijn een soort kanskaarten met kleine voor- of nadelen, zoals een daling of stijging van je prijzen. In plaats van de kaarten van een stapel te trekken, draai je zelf een kaart om op een groot bord. Wie meerdere venture cards naast elkaar openlegt, kan op een bonus rekenen. Er zijn veel verschillende venture cards en het is alleen al leuk om te kijken wat ze doen. Boom Street heeft behoorlijk veel van dit soort kleine spelregels en grapjes, waaruit het oog voor detail en een lange voorgeschiedenis blijkt (Boom Street bestaat in Japan al twintig jaar als Itadaki Street). Zo krijg je een extra verdubbelingbonus als je tegels naast elkaar koopt en kun je tegels van tegenstanders innemen door een veelvoud van de originele prijs neer te leggen. Ook het uiteindelijke doel werkt erg goed: in plaats van te wachten op een failli ement probeert iedereen zo snel mogelijk met een doelbedrag bij de bank te komen. Dit bedrag bestaat uit de waarde van je contante geld, je onroerend goed en je aandelen bij elkaar opgeteld.

Aandelenmarkt

Tot nu toe is alleen de makkelijke stand van Boom Street besproken. Want naast dit speltype met instapregels kent de game ook de volledige modus met nog meer spelregels. Bovenop de zojuist besproken basis komt een systeem met aandelen, dividend en investeringen in verschillende regio’s. Boom Street in zijn volle glorie mag er dan uitzien als een jolig kinderspel, de spelmechanismen in de volledige stand kun je omschrijven als uiterst strategisch met financiële besli ingen in de aandelenmarkt. Door het aandelensysteem kun je geld verdienen aan succesvolle zetten van je tegenstanders, wat voor een extra tactische dimensie zorgt. Zonder alle details van de volledige stand hier uit de doeken te doen - elk serieus bordspel laat zich moeilijk uitleggen zonder in een handleidingachtig relaas te verzanden – heb je zelfs na uren spelen nog niet alle facetten van de spelregels door.

Veel onderdelen van het spel zijn erg netjes uitgewerkt. Denk bijvoorbeeld aan de vaak grappige teksten van andere personages tu en de beurten door. Daarnaast kun je extra’s verdienen, zoals kledingstukken voor je personage. Er is zelfs een online modus, die door de lange potjes wat minder praktisch is. Ook de besturing is simpel en doeltreffend uitgewerkt, zonder zwiepen en zwaaien, maar gewoon met een knop en soms wat sturen. Echt zo’n game om lui op de bank met één hand te spelen. En hoewel de potjes altijd lang duren, kun je de teksten van de personages uitschakelen en de beurten versnellen.

Geen Mario

Door de sterke uitwerking is het des te vreemder dat juist het Mario- en Dragon Quest-deel van Boom Street nogal misplaatst voelt. Alsof het er willekeurig op is geplakt. De verschillend gevormde speelvelden mogen dan wel thema’s uit de Mario- en Dragon Quest-spellen hebben, maar dat gaat vaak niet verder dan een achtergrond waar de tegels boven zweven. Ook de winkeltjes en andere voorwerpen zijn niet in deze stijlen uitgevoerd en hebben een algemene look. De grootste mi er is dat je zelf niet kunt kiezen voor een van de beroemde personages en altijd als een Mii-personage speelt. Je leest het goed: in dit spel met Mario levensgroot op de cover, kun je niet zelf als Mario spelen. Bizar.

Boom Street is alleen geschikt voor mensen die ervaring hebben met bordspellen, de zoete personages van de Mario- en Dragon Quest-werelden graag zien en het niet erg vinden als ze twee, drie uur of mi chien nog langer aan een potje besteden. Vind je Kolonisten van Catan al pittig en heb je geen geduld voor Monopoly, dan heb je hier werkelijk niets te zoeken. Voor kleine kinderen is Boom Street dus sowieso niet geschikt, voor oudere kinderen met veel geduld eventueel nog wel. In zijn genre, dat eerlijk gezegd niet zo veel concurrentie kent, is Boom Street een prima titel waar voor de echte doorzetters veel plezier aan valt te beleven.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou