Zoals je in bovenstaande conclusie al kunt lezen, is Bloodforge overduidelijk geïnspireerd door God of War. We hebben het hier niet over kleine overeenkomsten. Crom is een barbaarse strijder die door een goddelijke, valse streek zijn eigen vrouw vermoordt. Bijgestaan door godin Morrigan gaat hij op zoek naar de god die hier verantwoordelijk voor is. Onderweg vermoordt hij iedere halfgod of god die in zijn weg staat in een bui die zich het beste laat beschrijven als ‘extreem pi ig’.
Vervang dus de Griekse mythologie van God of War in de Keltische en je hebt Bloodforge. Inclusief de enorme vijanden die neergehaald moeten worden gedurende een quick-time event. De manier van vechten is ook niet origineel. Je kunt kiezen tu en een zwaard, een bijl, een paar ijzeren klauwen en een kruisboog. Hiermee kun je een aantal speciale aanvallen uitvoeren en deze verder aan elkaar linken voor zoveel mogelijk punten.
Bloed is goed
Bloodforge is een Xbox Live Arcade-titel die zich vermomt als een blockbuster. Het is best knap hoe ze de epische God of War-stijl hebben gebruikt, gezien de beperkte ruimte. Het heeft de looks van een volwaardige 3D-titel, al prik je hier uiteindelijk wel doorheen: je loopt op een pad met slechts kleine vertakkingen en het uitzicht wordt beperkt door de barbaarse, inktzwarte visuele stijl. Daarnaast heeft het spel niet veel levels, waardoor het slechts een paar uur lang is. Zie het qua formaat dus vooral als een tu endoortje tot bijvoorbeeld God of War: Ascension uitkomt.
Naast koolzwart komt bloedrood ook veel voor. Bloed is namelijk het geld van deze wereld. Hoe creatiever je vijanden verslaat, hoe meer bloed je verdient. Dit kun je omwi elen voor een aantal goddelijke krachten, zoals een hand die uit een stormwolk opduikt om een van je vijanden fijn te knijpen. Daarnaast vult zich een rode meter, waarmee je de berserker-modus kunt activeren. Oftewel een veredelde slow motion.
Dronken regi eur
De opzet van Bloodforge is groots voor een XBLA-titel en had daardoor een mooie score kunnen behalen. Helaas verpesten ze het met problemen die makkelijk verholpen hadden kunnen worden. Om maar een paar dingen te noemen: de camera waggelt achter je aan als een dronken regi eur en het spel bevat geen mechanisme om vijanden te locken. Daardoor heb je regelmatig geen keuze welke vijand je aanvalt en sta je vaak onbedoeld in de lucht te hakken. Dat had iedere speltester al van tevoren aan kunnen stippen. Het vervelendste van alles is echter de moeilijkheidsgraad.
Daar is er namelijk maar één van: het spel zit vast in een hardcore modus. Er zijn amper health potions te vinden en wanneer je doodgaat, krijg je niet al je leven terug. Hierdoor hebben we werkelijk de helft van onze speeltijd met een knipperende levensbalk gespeeld en ieder gevecht moeten perfectioneren tot de ontwijkknop ontplofte. En de gevechten zijn al ongebalanceerd. Als voorbeeld: we staan in een onbelangrijk steegje een serie vijanden af te werken.
Eerst halen we een groep soldaten neer, die vervolgens back-up krijgt van een paar krachtige reuzen. Nadat die omzeep geholpen zijn, springen een groep magiërs en nog meer soldaten op ons dak, gevolgd door een ma ale aanval van twee keer zoveel soldaten, magiërs en nog sterkere reuzen. Ben je na een kwartier eindelijk klaar met hakken en zijn je superkrachten leeg...begint de serie doodleuk weer van voren af aan. Zonder adempauze, je schiet geen centimeter op en na afloop is er wederom geen health potion in de buurt te vinden. Alleen meer gevechten.
Vijanden veranderen amper gedurende het spel en je bent veel te veel tijd kwijt aan ontwijken, ontwijken en nog eens ontwijken. Bloodforge hoort een lastig spel te zijn, maar de moeilijkheidsgraad lijkt door bovenstaande ontwerpfouten hoger te liggen dan gepland. Ontwikkelaar Climax geeft je na ieder gevecht een cijfer en wil dat je je vrienden uitdaagt om de score te verbeteren. Maar dit is alleen aan te raden voor hardcore hack and slash-spelers die een goedkope, moeilijke variant van God of War willen spelen.