Om te beginnen is de grafische kwaliteit van de game sterk achterhaald. Het is alsof je gedurende de gehele game een PSOne game speelt, aangevuld met enkele N64 technieken. Daar komt bij dat de game regelmatig op de meest onverwachte momenten framedrops kent. De game kent weinig tot geen schaduw en lichteffecten, zeer ongedetailleerde charactermodels en vijanden, volstrekt ongeïnspireerde omgevingen en saai kleurgebruik. Kortom, de sfeer in de game is ver te zoeken. Bovendien hebben de ontwikkelaars maar bijster weinig aandacht besteed aan de afwerking van het geheel, wat tot slordige beeldfouten en onvolkomenheden leidt.
Ook qua geluid is het droevig gesteld met deze game. De soundtrack kent geen enkele uitspatting van inspiratie en het slaagt er zo goed als nergens in een degelijke sfeer neer te zetten. Bovendien klinkt het geheel erg gecomprimeerd en bovenal saai. Hetzelfde geldt voor de soundeffects, die er nergens in slagen de speler ook maar op enige manier beter te betrekken bij de game. Soms lijken geluidseffecten zelfs compleet weg te vallen of treden er vervelende haperingen op. Van herkenbaarheid moet de game het in ieder geval zeker niet hebben. Net als dat er zo goed als geen aandacht besteed is aan details, zoals fatsoenlijke loopgeluiden.
Wat dan rest is de gameplay. Als er echter al geen goede basis bestaat wat geluid en beeld betreft, kan dit alleen maar nadelige gevolgen hebben voor dit laatste en ongetwijfeld meest belangrijke punt van de game. En dat is ook precies wat hier het geval is. Om te beginnen speelt de game erg standaard. Je loopt een beetje rond, springt af en toe wat rond op vaak gemakkelijk te bereiken platformen en als er vijanden verschijnen, is het vaak slechts een kwestie van zo veel mogelijk op de aanvalsknop rammen om iedereen uit de weg te vagen. De game biedt je dan nog de mogelijkheid om een dubbele sprong uit te voeren, maar ook dat is tegenwoordig geen nieuwigheid meer in de meeste spellen.
Het complexe gedeelte van de gameplay zit hem in het feit dat je een energiemeter hebt, die gebruikt wordt om daarmee via je zwaard stralen af te schieten op de vijand. Wanneer je deze aanvallen goed achter elkaar timed, kun je een super aanval ontketenen. De praktijk leert ons echter al snel dat dit timen vrijwel onmogelijk gemaakt is, omdat het afschieten van stralen sowieso al erg moeizaam verloopt. Daarnaast blijft het volstrekt onduidelijk wat het principe is achter het opladen van je energiemeter. Je hebt een speciale oplaadknop, waarbij je character in de lucht zweeft en dan de energie van z'n omgeving opslokt. In welke situaties dit echter het beste werkt komt nooit duidelijk naar voren.