Battlefield: Bad Company | Gamer.nl

Na eerdere trailers deze week is er een derde trailer van No Man's Sky uitgebracht.

Stel je het volgendescenario voor: een vijandige Rus zit in een huisje verstopt en wil jevermoorden. Dat is immers wat vijandige Ru en doen. Jouw doel is om de Rus uitte schakelen. Je hebt hierbij de keuze uit twee verschillende manieren. Deeerste optie is om naar het huisje toe te lopen, door de voordeur naar binnen tegaan en de Rus neer te schieten.  Detweede optie laat je het huisje opblazen met een granaatwerper. Zoals je zietwas keuzes maken nog nooit zo makkelijk. Netjes door de voordeur uiteraard. Battlefield-ontwikkelaar DICE leek klaar te zijn voor een nieuwe uitdaging.Met hun nieuwste project lieten ze niet alleen de trouwe PC-achterban in desteek, tevens voegden ze nieuwe elementen toe aan een game die eigenlijk altijdonveranderd is gebleven. De toevoeging van een volwaardige singleplayer en spectaculairedestructie maken Battlefield: Bad Company de minst Battlefield-achtige game inde serie. Het kent niet de feel die van een Battlefield game verwacht, het isallemaal wat minder serieus en meer overthe top.

De meest opzienbare toevoeging is de destructie. Natuurlijk hadBattlefield altijd al grote explosies en allesvernietigende luchtbombardementen,maar ditmaal zal ook de omgeving zelf grotendeels vernietigd kunnen worden. Wekennen allemaal de zwarte vlekken die een granaat achterlaat in de meeste shooters, Bad Company verandert dit cliché. Degranaat zal nu echte ravage aanrichten en complete muren wegblazen. Zo zal eenhuis niet langer dienen als een veilige schuilplek, aangezien de voorgevelgemakkelijk aan gruzelementen kan worden geschoten. Hetzelfde geldt voor bomen,hekken en watertorens. Dit is niet alleen een lust voor het oog, het heeft ookveel invloed op de wijze hoe de game wordt gespeeld.Ik kaart overigens niet voor niets de watertoren aan. In normalegames is dat namelijk een prima plek om met je sluipschuttersgeweer een paarvijanden neer te knallen. In Bad Company heeft men echter maar één kleingranaatje nodig om deze watertoren te laten instorten. Dit soort scenario'szijn eerder regel dan uitzondering, want maar weinig mensen zullen moeilijk  doen wanneer het makkelijk kan. In het beginzul je mi chien verward zijn en lijkt het nogal overdonderend, maar wanneer jede omgeving in je voordeel  leert te gebruikenwil je nooit meer terug naar de saaie en statische objecten in andere shooters.Het is overigens wel jammer dat niet alles 'echt' kapotgaat, het skelet van eenobject zal namelijk altijd overeind blijven staan. Ook is de destructie nietdynamisch, zoals in het aankomende Red Faction: Guarilla. In de vorige Battlefield-games schitterde desingleplayermodus door afwezigheid, gelukkig is daar dankzij Bad Companyverandering in gekomen. In de singleplayer speel je Preston Marlow, een soldaat die wordt overgezet naar de B-Company. De B-Company nog uit drie andere mannen: Sarge, Stillwater en Haggard. Sarge is de sergeant die eigenlijk geen gevoel voor humor heeft, altijd serieus is en alles over heeft voor 'zijn' Amerika. Haggard is de gunblazin' mafkees van het stel, wienshumor overigens geweldig is. Stillwater is de stilste van het stel, maar zijnkennis over de vijand en de omgeving zijn cruciaal voor een goed verloop vanelke mi ie.  Tijdens hun mi ie in Oost-Europavinden deze vier heren een staaf goud in de jas van een vijand. Dit leidt ertoedat ze de goudvoorraad van de vijand achterna gaan en het leger waar ze voorwerken in de steek laten. Hoewel dit verhaal in eerste instantie helemaal nietintere ant lijkt, is het best vermakelijk. De reden hiervoor is de uitstekendehumor. Van de dingen die Haggerd roept wanneer hij een vijandelijke soldaatneerschiet (“Down, down, down” 'zoals in Johnny Cash' Ring of Fire, ken jekla iekers!) tot het belachelijke loopje dat hij maakt wanneer hij ergens goud opmerkt.De omgevingen waarin je vecht zijn in het begin nogal eentonig. Bijna alles isbos en pas aan het einde van het spel zal daar verandering in komen. Hetzelfdegeldt voor de opdrachten die je krijgt toegewezen. Blaas dit op, schiet datnaar de kloten of ga daarheen. Van originaliteit kunnen we dus helaas nietspreken. Maar gelukkig blijft het wel tof om te doen, en dat komt voornamelijkdoor, daar zijn ze weer, de vernietigbare omgevingen. Zo is er een mi iewaarin je beschikt over een helikopter die je op een klein industrieterreinmoet landen. Alvorens ik landde leek het me slimmer even flink huis te houdenmet de raketten op mijn heli. Het is echt tof om complete gebouwen, met vijanden al, met de grond gelijk te raggen (voor zover dat kan).

Er zijn echter punten in de singleplayer die ik heel ergerlijk vond. Zo introduceertBattlefield: Bad Company een nieuw healthsysteem. Je zult jezelf genezen doormiddel van een spuit. Het duurt ongeveer twee seconden om deze spuit in jeborstkas te rammen en zo'n vijftien seconden voor je deze weer mag gebruiken.Hoe vaak je de spuit gebruikt maakt niet uit, je hebt een oneindige voorraad. Ditis veel te vergevend. Ik betrapte mezelf erop dat ik meer met die spuit in deweer was, dan met mijn geweer. Men had dit simpelweg op kunnen lo en door deoplaadtijd van de spuit langer te maken, zeker op de hogeremoelijkheidsniveau's. Ook het gebrek aan fatsoenlijke spawnpunten is ergirritant. Wanneer je doodgaat begin je namelijk altijd op aan het beginpunt vande mi ies. Gelukkig zul je nooit ver hoeven lopen, doordat het slagveldbestrooid is met tanks en andere voertuigen, waaronder zelfs golfkarretjes. Mijngrootste kritiekpunt is echter de AI, deze is van bedenkelijk niveau. De vijandreageert namelijk niet aan de hand van wat hij ziet, maar wordt 'getriggerd'wanneer je in de buurt komt. Je kunt een soldaat dus nooit van achterbesluipen, aangezien het eigenlijk niet uitmaakt of de vijand je ziet of niet.

Audiovisueel is zowel de singleplayer als de multiplayerongeëvenaard. Je aanschouwt werkelijk spectaculaire vergezichten en de personagesbevatten details die veel mensen niet eens zullen opvallen, zoals de leesbarelettertjes op de raketwerper van Haggerd of het vuil op de bril van Stillwater.Qua audio is dit simpelweg een van de beste games ooit gemaakt. DICE heeft netwat  teveel variaties gemaakt op dekla ieke Battlefield-themamuziek, maar de geluidseffecten zijn gewoonwegongeëvenaard. De kogels die langs je vliegen, de inslagen in de muur tot dechaos die ontstaat wanneer er een muur instort van het gebouw waar je instaat,voelen écht. Ik zal hopelijk nooit weten hoe oorlog is, maar ik kan mevoorstellen dat Bad Company dicht in de buurt komt.Battlefield: Bad Company heeft dus een vermakelijkesingleplayer, maar waar ik echt enthousiast over ben is de multiplayer. Er ismaar één gamemodus aanwezig, Gold Rush. In deze mode is er een aanvallend teamdat goud moet zoeken, en een verdedigend team dat dit goud moet verdedigen. Eenenkele modus klinkt nogal karig, maar gelukkig is deze modus zo gevuld metactie dat je nooit de drang zult hebben een andere modus te spelen. Ook deverschillende kla en lijken goed uitgebalanceerd, hoewel een sluipschutter welte veel voordeel heeft in grote omgevingen en de mensen in voertuigen temakkelijk over  infanterie heen walsen.

 

De kaarten zijn divers (je hebt zowel grote als kleineomgevingen), het beloning ysteem is verslavend en uh.. belonend, en degevechten zijn intens.  Het feit dat ermaar één modus is voelt nooit als een gemis aangezien deze modus alle elementenvan een 'goede' oorlogsvoering bevat. Bovendien zal EA de modus Conquestnaderhand gratis beschikbaar stellen, aangezien veel leden van deBattlefield-gemeenschap hierom gevraagd, nee, gesmeekt hebben.


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou