Ja, het klopt dat Battlefield 1943 met vier maps niet veel groter is dan een veredelde demo. Maar maakt dat wat uit? Niet echt, want ontwikkelaar Dice laat zien dat je ook met minimale middelen een game af kunt leveren die zich qua puur spelplezier kan meten met de groten. En ook een game die dat authentieke Battlefield-gevoel overbrengt en daardoor thuishoort in het rijtje Battlefield 1942, Battlefield 2 en Battlefield 2142. En dat is knap voor een game van dit bescheiden kaliber.
Battlefield 1943 is in feite een remake van Battlefield 1942, alleen dan in een afgeslankte vorm. Het spelprincipe blijft onveranderd: je moet nog steeds belangrijke controlepunten veroveren op de vijand. Hoe meer controlepunten je bezet, hoe sneller het aantal tickets van de vijand afneemt. Heeft je team geen tickets meer over, dan heeft het andere team gewonnen. Verslavende gameplay die zichzelf de afgelopen jaren meer dan bewezen heeft.
Terug naar de kern
Om Battlefield 1943 zo klein mogelijk te houden, heeft Dice met chirurgische precisie alle extra's weggehaald. Het spel biedt standaard de conquest-spelmodus aan. Het enige wat je nog hoeft te kiezen is één van de twee facties (Amerika of Japan) en de kla e (rifleman, infantry of scout) die je wilt spelen. Het is mi chien even wennen voor de Battlefield-veteraan, maar na een half uurtje spelen ben je de beperkte inhoud waarschijnlijk vergeten. Inhoud maakt een game namelijk niet, dat doet de gameplay. Gameplay die in Battlefield 1943 doeltreffend is uitgewerkt.
Een goed voorbeeld van die doeltreffende gameplay, is de inperking van het aantal kla en. Zo hebben de medic, engineer en gunner het veld moeten ruimen, omdat de speler nu beschikt over oneindige munitie en regenererende gezondheid. De taak van de engineer wordt overgenomen door de infantry-kla e, die nu met een moersleutel beschadigde voertuigen kan repareren. Er zijn dus minder kla en, maar diegenen die zijn overgebleven, zijn sterker en veelzijdiger geworden.
Dat regenererende gezondheid en ongelimiteerde munitie eigenlijk not done zijn in een Battlefield-game, weten wij ook wel. Maar als we heel eerlijk zijn, is deze aanpak toch een verbetering. Voorheen speelde slechts een enkeling als medic of gunner, smekend om iemand te mogen helen of constant bezig om willekeurig maar overal munitie neer te gooien. Hoe overbodig kun je zijn? Nu je niet meer na hoeft te denken over hoeveel raketten je nog hebt of dat je gezondheid te laag is, kun je je volledig richten op de actie. Daarnaast hoeft een speler zich niet meer druk te maken over de samenstelling van een eenheid, omdat de kans dat de balans in orde is, veel groter is geworden.
Anders dan anders
Battlefield 1943 mag dan een stuk kleiner zijn dan zijn voorgangers, het spel herbergt toch wat nieuwe spelelementen. Zo is er de nieuwe Air Raid-optie, die de speler in staat stelt om bommenwerpers op te roepen, een icoontje dat altijd de meest actieve 'brandhaard' aangeeft en de mogelijkheid om bij je eenheid te spawnen, in plaats van alleen bij een ingenomen vlag of je basis (een optie die overigens alleen in Battlefield 1942 ontbrak). Ook voor deze aanpa ingen geldt dat alles is gedaan met het oog op een vloeiend spelverloop. Alles draait om actie en dat merk je. Wat dan juist weer opvallend is, is de keuze van Dice om geen auto-aim toe te voegen. Vaak helpen consoleshooters je subtiel met richten, maar in Battlefield 1943 zul je het helemaal zelf moeten doen. Dit vergt behoorlijk wat concentratie, maar pakt uiteindelijk goed uit voor het spelplezier.
Waar Dice gelukkig ook niet aan getornd heeft, zijn de verschillende voertuigen en vaste wapens. Alle maps zijn bezaaid met vliegtuigen, jeeps, tanks, luchtafweergeschut en machinegeweren. Luchtafweergeschut doet nog steeds prima dienst om ingenomen controlepunten te verdedigen tegen alles wat niet jouw kleur draagt. Jeeps zijn het makkelijkst om snel naar een ander punt toe te rijden. De vliegtuigen zijn wat lastiger onder de knie te krijgen, maar de voldoening wanneer jij voor de eerste keer als winnaar uit een dogfight komt, doen je alle voorgaande crashes vergeten. De tanks zijn mi chien wel sterk maar ook het minst aantrekkelijk, omdat de maps niet altijd even vergevingsgezind zijn voor de logge pantserbakken.
Wie de dynamische destructie van de Frostbite-engine echter nog niet aan het werk heeft gezien, kan zijn lol niet op in zo'n ijzeren gevaarte. Dankzij deze engine (die zijn oorsprong vindt in Battlefield Bad Company) kun je met een tank recht door een huis of een paar bomen rijden. Dit in tegenstelling tot de onverwoestbare bomen uit bijvoorbeeld Battlefield 2. Bomen worden daarnaast ook door grote explosies opzij gesmeten, bommen laten diepe kraters achter en van de huisjes die her en der verspreid staan, blijft nauwelijks wat over na een pittig gevecht.
Toch is niet alles rozengeur en maneschijn in Battlefield 1943. Zo mi en we bijvoorbeeld de optie om zelf een game op te zetten met een klein groepje vrienden. Alleen als je zestien man weet op te trommelen, kun je je eigen game starten. Verder zijn we afhankelijk van het aantal servers dat Dice ons biedt. Ook kan de beperkte inhoud ervoor kunnen zorgen dat het spel op den duur wat eentonig wordt. Maar tegen die tijd heb je al meer uren in Battlefield 1943 zitten, dan in menig andere game die vier keer zo duur is. En Dice zal ongetwijfeld in de toekomst nog voor extra content zorgen.
Battlefield 1943 komt qua opties en inhoud zelfs niet in de buurt van eerdere Battlefield-games, maar compenseert dat ruimschoots met de aanhoudende actie en het pure spelplezier. Battlefield-veteranen krijgen nauwelijks tijd om te beseffen dat ze toch echt een Xbox Live Arcade- of PSN-game aan het spelen zijn, want de bommen en granaten vliegen je letterlijk om de oren. Voor het type game dat Battlefield 1943 is, is goed gekeken naar het concept van de franchise om vervolgens de beste punten naar voren te brengen. Door een paar nieuwe extraatjes toe te voegen, hebben ze zelfs een spel afgeleverd dat zich kan meten met zijn grote broers.