Laten we eerlijk zijn: de Wii heeft op hetgebied van software geen flitsende start gemaakt in 2008. De voorbije tweemaanden zijn er heel wat titels voor de populaire witte console verschenen die slechtsgedeeltelijk, tot helemaal niet wisten te overtuigen. Slappe aftreksels vanbordspellen, irritante docu-games en ronduit mi elijkmakend slechtesporttitels wisten ervoor te zorgen dat de console van Nintendo stilaan wel ergveel stof begon te verzamelen. En toen kwam Battalion Wars 2, eindelijk eenWii-game waaraan ik weer eens echt plezier kan beleven. Begrijp meniet verkeerd, ik vermaak me nog steeds kostelijk met the usual suspect die iedere Wii-bezitter wel in huis heeft, maarhet werd stilaan tijd voor verandering van spijs, dat doet namelijk eten (ofiets dergelijks). Battalions Wars 2 wist daarvoor te zorgen doordat het spel eenerg aanlokkelijk uiterlijk heeft in combinatie met leuke gameplay. Daarnaastweet de ontwikkelaar ook nog de ondergewaardeerde online mogelijkheden van deWii boven te halen. Alleen voor dat laatste al: driemaal hulde! Laat ikjullie eerst kort schetsen waarover Battalions Wars 2 nu eigenlijk gaat.Tijdens een beginfilmpje dat ons zo'n tweehonderd jaar terug in de tijdslingert en dat als proloog dienst doet, krijgen we Lord Ferrok te zien. Ferrokis een duistere krijgsheer die door zijn uitstraling meteen laat voelen dat hijvan aanpakken weet. Samen met zijn leger heeft deze boosaardige heerserondertu en de hele wereld weten te veroveren, behalve één stukje land.Gelukkig duikt net op het moment dat Lord Ferrok zich opmaakt om zijn domeinallesomvattend te maken het Solar Empire op, een groepering bestaande uitAziatische strijders die een einde willen maken aan het duivelse plan vanFerrok. Dit doen ze uiteindelijk door gebruik te maken van een apocalyptischsuperwapen dat Lord Ferrok samen met heel zijn gevolg in één klap weet tevernietigen. Het klinkt bijnaalsof Battalion Wars 2 een goedkoop aftreksel is van een of anderefantasiefilm, maar niets is minder waar. Na de dramatisch getinte inleidinggaat het spel namelijk een volledig andere toer op, namelijk die van de moderneoorlogsvoering. Uiteraard spelen de gebeurteni en rond Lord Ferrok verder inhet verhaal nog een rol, maar daarover vertel ik liever niet al teveel. Dat dithet tweede deel in de Battalion Wars-reeks is heeft verder ook niet veelgevolgen, iedereen kan het verhaal gewoon oppikken. Belangrijker om weten isdat de speler gedurende het gehele spel telkens eenheden vertolkt die afkomstigzijn uit het leger van één van de zes continenten. Elk continent heeft eendemografische tegenpool, waardoor er altijd wel een conflict te vinden is waarjij ingezet kan worden om de gemoederen te bedaren.  Hetuiteindelijk doel van een mi ie is om de vlag van de tegenstander te vervangenmet die van je eigen continent. Dat doe je door, zoals gezegd, in de huid vanlegereenheden te kruipen. Dit mag je letterlijk nemen, het is namelijk zo datje daadwerkelijk alles mag bedienen, van tanks tot vliegtuigen en vangrondmanschappen tot boten. Door een simpele druk op de knop treed je uit het 'lichaam'van de ene eenheid, om daarna direct een andere eenheid te besturen. Dezemanier van spelen zorgt ervoor dat Battalion Wars 2 voortdurend fris aanvoelt,niet enkel doordat je de ene keer bommen lanceert om daarna meteen eenmachinegeweer leeg te pompen, maar ook doordat elke eenheid een andere maniervan besturen vereist.

Grondtroepenbestuur je bijvoorbeeld grotendeels gewoon met het knuppeltje van de Nunchuk,terwijl een vliegtuig met de Wiimote door de lucht gemanoeuvreerd wordt door deWiimote van links naar rechts te draaien. Maak je daarentegen met eenonderzeeër het water onveilig, dan moet je torpedo's lanceren met de B-knop opde Wiimote, onder water duiken door de Nunchuk snel naar onder te bewegen énvoortbewegen met het knuppeltje. Negentig procent van de tijd doen de eenhedendie je bedient wat je wil doen, wat redelijk accuraat is in vergelijking methoe andere games het aanpakken. Het is soms wat moeilijk om bijvoorbeeld soldatente laten springen (Nunchuk snel omhoog bewegen) en vliegtuigen kunnen soms tésnel gaan waardoor je de controle verliest, maar over het algemeen heeft deontwikkelaar goed werk afgeleverd.Naast hetvernietigen van de vijandige manshappen zijn er tijdens mi ies ook doelen tebehalen, zoals het volbrengen van secundaire opdrachten. Deze kunnen gaan vanhet bevrijden van gevangen genomen strijdmakkers, tot het vernielen vanstroomgeneratoren. Mocht je ervoor kiezen om met deze zijmi ies aan de slag tegaan, dan levert je dat altijd voordelen op, bijvoorbeeld in de vorm van extramanschappen. Het spijtige aan de hele zaak is echter dat het uitvoeren van dezeoptionele mi ies, en eigenlijk ook de hoofdverhaallijn, nooit een echte uitdagingvormt. Dat komt aan de ene kant doordat je om Battalion Wars 2 te spelen niet veeltactische inzicht nodig hebt, je commandant vertelt je namelijk steedsduidelijk wat je waar en hoe moet doen. Aan de andere kant, en dat is dan hetgrootste minpunt, zorgt een belabberde intelligentie van je tegenstander voorde relatief lage moeilijkheidsgraad. Vijandigetroepen doen namelijk steeds weer helemaal hetzelfde, keer op keer. Komen er deeerste keer vier soldaten uitgerust met bazooka's uit een struikje, dan staanze daar de volgende tien keer ook, ongeacht met welk soort eenheden jij aankomt gelopen. Het is met andere woorden zonde dat de vijand niet watdynamischer reageert, wat  het spel ineen slag heel wat meer diepgang en herspeelbaarheid zou geven. Toch zou bestkunnen dat het gebrek aan intelligentie je helemaal niet stoort tijdens hetspel, omdat de opdrachten die je uitvoert vol zitten met vermakelijke dingen omte doen. Het neerknallen van een geschutstoren met je slagschip of hetvernietigen van een vijandig dorpje met je bommenwerpers: elke keer weer voelje je goed in de huid van die ene eenheid die onder de knoppen hebt. Daarnaastgeeft ook de manier waarop alles in beeld wordt gebracht een fijn gevoel in jemaag . Grafisch mag Battalion Wars 2 dan geen absolute hoogvlieger zijn, alleswat je te zien krijgt ziet er wel steeds verzorgd uit en vooral pa end binnenhet geheel. Het is overduidelijk dat de ontwikkelaar een eigen stijltje heeftbedacht dat schommelt tu en realisme en tekenfilmstijl. Dat alles is daarbij overgotenmet een nodige scheut clichématige humor. Zo zie je tijdens je mi ie op deAnglo Isles, een eilandengroep waar de Britten het voor het zeggen hebben,overal de bekende rode telefooncelletjes staan die je, mocht je dat willen, meteen welgemikt schot kunt laten exploderen. De ontploffing en vuureffecten diedaaruit volgen komen mooi en realistisch in beeld, al zal er toch een grijns opje gezicht verschijnen doordat je weet dat je het hele spel niet te serieusmoet nemen.

En dan iser nog de online mode die verra end goed in elkaar zit. Gelukkig heeft deontwikkelaar ervoor gekozen om het mogelijk te maken om niet enkel tegen jevrienden via de bekende friendscode te spelen, het opnemen tegen wildvreemdenis ook mogelijk. Dit kun je doen in de twee verschillende spelmodi. Als eersteis er de A ault Mode waarin het de bedoeling is dat je tegenstander bepaaldedoelstellingen tot een goed einde brengt. Het is aan jou om dit te voorkomen.De tweede en meer kla ieke Skirmish Mode draait rond zoveel mogelijk eenhedenvan je tegenstander naar de eeuwige jachtvelden sturen om zo op het einde vanhet potje te zien wie de meeste punten heeft weten te scoren.Deze tweemodi werken naar behoren en er valt aardig wat speelplezier uit te halen. Dekeren dat wij online gingen was er geen storing op de verbinding en kon ervolledig lagloos gespeeld worden. Als laatste is er ook een welgekomen coöperatievemode waarin je, zoals de naam al doet vermoeden, samen met een andere speleronline mi ies kunt afwerken. Het enige dat ontbreekt is een online scorebordwaarop te zien is wie wereldwijd het meeste potjes heeft gewonnen, al mogen weniet klagen over wat Battalion Wars 2 ons allemaal voorschotelt.