Hoewel het spel volgens EA het script van de film volgt, is dit niet helemaal het geval. Na de game gespeeld en de, overigens uitstekende, film gezien te hebben, zijn er toch een aantal verschillen tu en de twee op te merken. Hoewel het verhaal in de basis hetzelfde is, komen er in de game veel scènes voor die niet in de film aanwezig zijn en is het verloop van het verhaal ook anders. De game is daardoor meer een director's cut in plaats van een directe conversie. Dit zorgt ervoor dat ontwikkelaar Eurocom meer vrijheid had in het ontwerp van de game, iets wat de kwaliteit alleen maar ten goede kan komen. Dat komt al meteen naar voren door het feit dat de scriptschrijver van Splinter Cell, ook aan het script van deze game heeft mogen werken.
De game beslaat in e entie twee onderdelen. Het eerste en voornaamste deel is de actie met Batman zelf. De gameplay van dit onderdeel is nog het best te omschrijven als een combinatie van Splinter Cell en Prince of Persia. Je bent vooral veel aan het sluipen, zij het zonder de schaduwen en je dient je vijanden veelal op slinkse wijze uit te schakelen. Daar houdt de vergelijking met Splinter Cell nog niet op, want ook de radioconversaties met Alfred en het gebruik van een optische kabel om door deuren te gluren, zijn bijna letterlijk van Sam Fisher's sluipavonturen overgenomen. Op je radar worden vijanden met rode en groene stippen aangegeven. De rode vijanden moet je jezelf altijd als eerste van ontdoen, omdat zij vuurwapens tot hun beschikking hebben. Daar wil je niet mee te maken krijgen, aangezien je al na een paar welgemikte schoten dood bent. Een vreemd gegeven als je bedenkt dat je 'batsuit' erg geavanceerd is en in de film zelfs deels kogelbestendig. Toch zorgt het wel voor wat meer uitdaging en dat is nooit verkeerd.
Je kunt vijanden besluipen en vervolgens met een 'stealth attack' belagen, of je gebruikt de omgeving om ze bang te maken zodat ze uit paniek hun wapens laten vallen. Dit laatste aspect is wat de game uniek maakt. Door bijvoorbeeld een gasleiding te laten springen, een kar om te duwen, een houten bouwsel in te laten storten en meer van dat soort ongein, creëer je onrust bij de vijand. Dit verzwakt hun, waardoor je ze effectiever aan kunt vallen. Je kunt het geheel nog extra kracht bij zetten, door van rookgranaten en flashbangs gebruik te maken. Toch verliest deze leuke speleigenschap aan kracht, doordat de omgeving maar in zeer beperkte mate interactief is. De zaken die je kunt beïnvloeden zijn al van tevoren bepaald, wat het geheel erg lineair en weinig tactisch maakt. Je kunt de meeste situaties hierdoor eigenlijk maar op één manier oplo en. Je hebt niet de keuzevrijheid zoals in bijvoorbeeld Splinter Cell. Ook de levels zelf zijn buitengewoon rechtlijnig, iets waar eigenlijk zo'n beetje elke filmgame wel mee te kampen heeft.
Als je eenmaal tot actie over moet gaan, ontpopt het spel zich als een beat 'em up. Je kunt vijanden zowel met schoppen als vuistslagen belagen en Batman zal zich automatisch op de dichtstbijzijnde vijand richten. Tijdens het vechten kun je rolbewegingen maken, aanvallen blokken en in bepaalde situaties een speciale beweging uitvoeren. Zo kun je een hoop 'finishing moves' uitvoeren. Wanneer je tegenstander bijna helemaal tot pulp geslagen is, kun je ze hardhandig ondervragen voor informatie, of aanvallen uitvoeren waarbij je meerdere tegenstanders tegelijk raakt. Hoe beter het sluipen, vechten en ondervragen je af gaat, hoe beter je reputatie zal worden. Hierdoor wordt men sneller bang van je, wat het voor jou vergemakkelijkt om de tegenstand te overmeesteren. Het vechtsysteem is niet heel diepgaand of complex, maar het voldoet an sich prima voor deze game.