Assassin's Creed Origins | Gamer.nl

Assassin's Creed Origins | Gamer.nl

Nadat Assassin's Creed een jaar heeft overgeslagen, is er nu een nieuw deel met een oude Assassin. De eerste zelfs, want het was Bayek die het broederschap oprichtte. In het oude Egypte is hij een Medjay, een soort sheriff die het beste met mensen voorheeft.

De eerste A a in, dat klinkt als een reboot, maar niets is minder waar. Origins staat heel duidelijk met beide benen in de lore die tot nu toe is opgebouwd. Ook dit keer is er dus een Animus en iemand die via dat apparaat de geschiedenis herbeleeft. En net als in eerdere delen weet Ubisoft ook hier geen balans te vinden tu en het heden en het verleden. Ze proberen de moderne stukken zo kort mogelijk te houden, wat fijn is voor de haters, maar daarmee gaat dat verhaal ook nergens heen en vraag je je af waarom het er überhaupt inzit. De die-hard fans kunnen wel weer veel nieuwe informatie vinden als ze alles goed onderzoeken, maar een echt punt wordt er wederom niet gemaakt.

99 procent van de tijd breng je gelukkig door in het oude Egypte, maar ook daar is het bekende kost. Een kla iek verhaal over wraak, zoals we dat vaker hebben gezien in de serie: de zoon van Bayek en zijn vrouw Aya wordt vermoord door leden van een kwaadaardige organisatie, en het enige dat zijn ouders nu willen is de daders straffen. Je krijgt een lijstje met verantwoordelijken die omgelegd moeten worden, maar elke keer als je iemand doodt blijkt dat hij slechts in opdracht van iemand anders werkte, en die weer van iemand anders. Voor je het weet ben je heel Egypte rondgereisd met een bloederig spoor van wraak achter je. Het is geen hoogstaande proza en op de twee hoofdpersonen na zijn de rest van de personages niet echt memorabel, maar het is genoeg om je door te laten spelen.

Media has no description

Wat zit er nou in die piramides?

Bovendien draait deze game meer om de omgevingen dan het verhaal. En wat is die wereld wonderschoon. Het oude Egypte komt helemaal tot leven, met prachtige kleuren (jammer dat we tot november moeten wachten op een HDR-patch) en unieke gebouwen. Het is echt niet alleen maar een woestijn – hoewel ook dat er mooi uitziet – maar het zit vol met dorpjes, huisjes en gigantische steden. Van het zanderige Siwa naar het moera ige Memphis en het sobere Faiyum naar het luxueuze Alexandria: alles is een genot om te ontdekken. De meeste gebouwen gaan niet zo ver de hoogte in als in eerdere delen, wat het klimmen wat minder intere ant maakt. Het ontdekken van elk hoekje is echter extra vermakelijk, omdat alles tot in de puntjes van details is voorzien. En dan zijn er natuurlijk nog de echt imposante gebouwen als de piramides en de sfinx (“Niet zo groot als ik had verwacht”, aldus Bayek).

Aanvankelijk is het niet te bevatten hoe groot de map is. Het voelt bijna als een onmogelijke taak om alles te ontdekken en mi chien is dat het ook wel. Er is niet overal wat te doen of te zien, behalve mi chien een huisje hier en daar, maar toch zie je een levendige spelwereld om je heen. Er zijn gigantische gebieden waar je tijdens het verhaal niet eens komt en hele steden die je alleen ontdekt als je zin hebt om van de gebaande paden af te wijken.

Media has no description

Ubisoft-icoontjes

Het is dan ook extra knap van Ubisoft dat ze zo terughoudend zijn om alles vol te gooien met de typische Ubisoft-icoontjes. Als je de kaart opent word je begroet met rust in plaats van een overdaad aan opdrachten. Geen duizenden schatkisten of veren op de map, alleen dingen die er echt toe doen, zoals zijmi ies. En The Witcher 3-achtige vraagtekens, die kunnen duiden op een bewaakt fort met een goed gevulde schatkist of een ander geheim. Ubisoft gaat voor rust, dat blijkt ook uit het afschaffen van de mini-map in beeld. Het lijkt een kleine aanpa ing, maar het maakt een wereld van verschil. Je kijkt nu echt om je heen naar de pracht en praal van de omgeving, in plaats van dat je constant naar dat kaartje tuurt. Een kompas bovenin beeld geeft nu aan waar je bestemming zich ongeveer bevindt.

Het gebrek aan icoontjes betekent niet dat er niet genoeg te doen is, integendeel zelfs. Er lijkt een haast oneindige stroom zijmi ies in de game te zitten, en die zijn dan ook nog van hoge kwaliteit. Het zijn geen fetch-quests, maar altijd boeiende opdrachten waar vaak nog een extra twist in zit. Zo ontmoet je een vrouw die je vraagt haar dronken man van een eiland vol krokodillen te redden. Hij heeft geen idee hoe hij daar kwam, totdat je bijna terug aan land bent: hij rende weg voor de vrouw, die geen zorgzame echtgenoot blijkt te zijn, maar iemand die hem het huwelijk in fopte en nu bedreigt. Zo hebben de meeste opdrachten een extra laag.

De game voelt niet overdreven grindy om je maar je portemonnee te laten trekken

Optioneel is niet echt optioneel

Als je die zijmi ies even zat bent, zijn er veel andere bezigheden die je zomaar kunt tegenkomen. Mensen bevrijden van wilde dieren als leeuwen of nijlpaarden bijvoorbeeld, of een robbertje vechten in een arena. Ook moet je flink wat jagen, want met de huiden van dieren kun je een aantal onderdelen van je uitrusting upgraden. Zo doe je extra schade met je boog of je zwaard, krijg je extra health of kun je meer pijlen dragen.

Al die optionele opdrachten zijn niet echt optioneel, althans, je moet er aardig wat van doen om verder te kunnen komen. Wil je alleen het verhaal doorspelen, dan ben je op een gegeven moment eigenlijk te zwak om nog te kunnen winnen en moet je meer ervaringspunten verdienen met zijmi ies om je tegenstanders de baas te blijven. Je hidden blade is bijvoorbeeld niet sterk genoeg om alle vijanden in één keer dood te steken, zelfs als je vanuit de schaduw verrast. Je moet dan wat levels omhoog gaan en je verborgen zwaard upgraden om kans te maken. De game wordt in de latere uren best pittig als je niet het juiste level en gear hebt. En ja, via microtransacties kun je tijd besparen door met echt geld materialen te kopen om jezelf sterker te maken. Dat wordt echter nooit in je gezicht geduwd en de game voelt niet overdreven grindy om je maar je portemonnee te laten trekken.

Media has no description

Vechtersbaasje

De hoge moeilijkheidsgraad van de game komt ook door het nieuwe combat-systeem, want dat werkt niet altijd even goed mee. Vijanden vallen je niet meer netjes een voor een aan zodat jij kunt parryen, maar komen nu met z’n allen tegelijk op je af, wat zorgt voor actievolle gevechten. Met R1 deel je een gewone klap uit, R2 is voor de zware stoten, en dan kun je nog je schild gebruiken en ontwijken. Dat is eigenlijk alles en daarmee zijn de gevechten veel te simpel. Je hebt niet eens combo's of andere trucjes die je kunt uitvoeren. De camera is tijdens het vechten bovendien ellendig en je kunt nooit zien wat er achter je gebeurt. Het locken op een vijand is ook niet fraai: je target iemand door op de rechterpook te drukken, niet echt een handige knop als je ondertu en nog het overzicht wilt houden. Met die rechterpook wi el je ook nog eens van target, maar die heb je ook nodig om de camera in bedwang te houden. Zeker als je meerdere vijanden tegelijk moet bevechten, heb je nooit het gevoel van totale controle. Van vloeiende combat zoals bijvoorbeeld in de Arkham-games is zeker geen sprake.

Het is dan ook aan te raden om vijanden te besluipen, en daar komt je arend Senu goed bij van pas. Op elk moment kun je door de ogen van je vliegende vriend kijken en zo alle wachters spotten. Met wat upgrades in je skilltree kun je zelfs zien waar ze naartoe zullen lopen. Het is een handige functie, al is het natuurlijk wel een beetje belachelijk dat je een arend zo als drone kunt besturen – zeker omdat Senu regelmatig zelfs door muren heen kan kijken – maar dat haalt je nauwelijks uit de ervaring.

Media has no description

A a in's bugs

Veel storender zijn de vele bugs en andere technische problemen die ook deze A a in's Creed weer rijk is. Het is niet zo erg als in Unity, maar we zijn tegen behoorlijk wat momenten aangelopen die ons uit het spel haalden. Soms letterlijk, zoals de twee harde crashes, maar vaker door gekke momenten, zoals toen een NPC uit de hemel kwam vallen. De framerate kan op momenten behoorlijk inkakken, vooral in de vroege tu enfilmpjes lijken de personages soms op houten klazen. Twee keer viel de audio van een personage weg, waardoor we geen idee hadden waar het over ging. Soms blijft een tutorial-tekst groot in beeld staan en kun je daar alleen vanaf komen door het spel opnieuw op te starten. Andere bugs zijn vaak klein, maar opvallend genoeg om je toch te storen.

Maar ook als de game wel gewoon werkt, voelt het vaak als een bij elkaar geplakt pakketje, een knutselwerk dat met plakband nog net in elkaar blijft hangen. Het is moeilijk om te benoemen waar dat precies door komt. Het is de manier waarop filmpjes soms onlogisch in elkaar overgaan, zeker bij sidequests, waardoor het soms lijkt alsof hele stukken mi en. Het is het slechte acteerwerk van veel zijpersonages, wat het soms als een amateuristische toneelstuk laat aanvoelen. Het is dat moment dat je iets overweldigends vindt waar Bayek vervolgens totaal niet op reageert. Het zijn de arena's waar je in kunt vechten of racen die hun eigen, lelijke menu hebben, waardoor ze voor je gevoel lo taan van de rest van de game. Het zijn de voorbijgangers die door je heen wandelen tijdens cutscenes, de mensen die aangereden worden door een wagen terwijl je met ze praat, Bayek die iemand die krokodillen vermoordt veroordeelt terwijl hij er zelf nog eens eentje aan zijn zwaard rijgt, of een opdracht om een stuk papier uit een gezonken schip te halen dat vervolgens nog gewoon leesbaar is. De game rammelt op veel van dit soort plekken en dat haalt je net te vaak uit de ervaring.

Media has no description

Dat is vervelend, maar niet genoeg om het plezier te bederven. Daarvoor is de game gewoonweg te groot, te intere ant, te mooi. Het hoofdverhaal boeit mi chien niet, maar alle kleine verhalen in de zijmi ies doen dat des te meer. En die pret blijft maar doorgaan: we speelden de game uit na ruim 28 uur, maar toen hadden we nog genoeg om van te genieten. De sterkste vijanden in de game moesten nog het onderspit delven, de zwaarste mi ies stonden nog open, we hadden nog niet eens de hele kaart verkend. Wie alles wil zien, is dus tientallen uren verder. Zelfs als A a in's Creed weer een jaartje overslaat, ben je hier wel even zoet mee.

A a in's Creed Origins is vanaf 27 oktober verkrijgbaar voor Xbox One, PlayStation 4 en pc. Deze review is gebaseerd op de PlayStation 4 Pro-versie.

Lees ook: Wat is er nieuw in A a in’s Creed Origins?

MSI FPS
Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou