Bekijk hier de videoreview
Stilstaan om van wapen te wi elen, minutenlang turen naar de horizon op zoek naar vijanden en nooit geraakt mogen worden, ook al is het maar een vleeswond. Het zijn zaken die we in de gemiddelde shooter niet vaak zien. Het is slecht voor de actie en voor het tempo. Maar voor iedereen die realisme verkiest boven actie en toegankelijkheid is er nu de perfecte game: ArmA 2. Een game waarbij zelfs de moeilijkheidsgraad van de tutorial al een stuk hoger ligt dan bij een doorsnee shooter.Wie direct begint met de eerste mi ie van ArmA 2 zal mi chien denken dat hij te maken heeft met een doodgewone FPS. Maar die indruk zal na een paar mi ies al snel overslaan in ontzag. Ontzag voor hoe uitgebreid dit spel wel niet is en wat je als speler allemaal wel niet kunt doen. Alleen al de schaal van ArmA 2 is baanbrekend voor dit genre. Een complete voormalig Ru ische deelstaat, genaamd Chernarus, vormt het decor waarin we naar hartenlust oorlogje mogen spelen. Want dat is ArmA 2 in feite; oorlogje spelen met de echte spelregels en dus niet met de 'tien tellen dood-regel', zoals je dat vroeger op straat speelde.
Kijken, kijken, niet schieten
De singleplayercampagne is dit keer met iets meer gevoel is gemaakt dan bij deel één. Je speelt namelijk geen naamloze soldaat meer, maar Cooper. Coop is een stoere kerel die deel uitmaakt van Team Razor, een kleine verkenningsgroep uit het Amerikaanse marinierskorps. Het Amerikaanse leger wil ervoor zorgen dat de burgeroorlog, die al een tijdje in Chernarus woedt, niet wordt gewonnen door de communisten. De taak van Cooper en consorten vertaalt zich logischerwijs in het uitschakelen van iedereen die het daar niet mee eens is.
Denk echter niet dat je constant aan met je machinegeweer aan het zwaaien bent. Mi ies in ArmA 2 bestaan voornamelijk uit kijken, sluipen, nog maar eens kijken en dan met dodelijke precisie toeslaan waar het de vijand het meeste pijn doet. Vijanden zijn lastig te vinden door de kleurstellingen en hoogteverschillen in de omgeving en bijgevolg zul je dus meer observeren en sluipen dan je waarschijnlijk lief is. Je verrekijker wordt op deze manier zelfs een onmisbaar onderdeel van je uitrusting.
Voertuigen, zoals een humvee of een gevechtshelikopter, zijn ook onmisbare 'onderdelen' van je uitrusting, maar toch leg je het gros van de mi ies af op je legerkistjes. Puur omdat je dan over een belangrijk wapen beschikt, namelijk het verra ingselement. De eerder genoemde kleurstellingen en verschillende hoogteverschillen werken namelijk ook in jouw voordeel. Tijdens zo'n mi ie is het trouwens eerder regel dan uitzonderding dat je een kilometer of vijf (of zelfs meer) te voet aflegt, dus begin niet aan een opdracht als je maar een kwartiertje de tijd hebt.
Grand Theft Fiets
Tijdens de eerste paar mi ies krijg je alleen de controle over Cooper, maar des te verder je komt, des te meer controle je krijgt over andere eenheden. Het spel verandert gaandeweg eigenlijk van een normale shooter naar een tactische team-based shooter. Later krijg je zelfs een stukje RTS-gameplay voor de kiezen in de vorm van basebuilding en de mogelijkheid om nieuwe voertuigen aan te schaffen. Een erg aparte toevoeging die we niet vaak zien in dit type shooter en daarom een meer dan welkome feature die zorgt voor veelzijdigheid en een intere ante gameplay-twist. Bovendien kun je als teamleider helemaal los bij de vrije mi ie-opzet. Deze kun je namelijk op verschillende manieren voltooien en je krijgt als leider in feite carte blanche in de manier waarop je ze wilt volbrengen.
Diezelfde vrijheid en veelzijdigheid zien we ook terug in het aanbod van voertuigen. Naast een keur aan militair spul, krijg je ook de beschikking over kleine Trabantjes, verroeste tractoren of gewoon een fiets. De makers hebben eigenlijk één simpele regel: als het wielen heeft, dan rijdt het. Een regel die wij alleen maar toejuichen, omdat we gewoon een hekel hebben aan lopen. Jammer genoeg zijn de meeste voertuigen echter zeerFiets ongeschikt om een mi ie mee te volbrengen, omdat een gericht salvo uit een machinegeweer direct korte metten maakt met alle inzittenden. Maar tu en de mi ies door kun je jezelf prima vermaken met een ritje door de pittoreske omgeving van Chernarus. Mocht je daar tenminste tijd voor hebben.
Burgeroorlog zonder burgers
De omgeving in Chernarus krijgt trouwens een eervolle vermelding. Aangezien je veel op en neer rijdt en loopt moet die omgeving wel intere ant genoeg blijven. En daar zijn de makers met vlag en wimpel in geslaagd. Grafisch ziet het er allemaal behoorlijk goed uit, maar ook effect van de oorlog op Chernarus wordt meer dan uitstekend weergegeven. Naast de activiteiten van Team Razor krioelt het in Chernarus van de bedrijvigheid. Helikopters en vliegtuigen komen constant over geraasd, regelmatig ontploft er een auto en tanks en andere pantserwagens rijden af en aan.
De eenheden die je overal ziet nemen bovendien actief deel aan de oorlog en proberen soms zelfs je taken over te nemen. Zo moesten we op een bepaald moment een sluipschutter uitschakelen, maar op het moment dat we in de buurt kwamen van de plek waar hij zich ophield, waren we niet het enige team ter plaatse. Het tweede aanvalsteam wist warempel de sluipschutter eerder uit te schakelen dan ons, waardoor wij konden fluiten naar onze opdracht. En bedankt Uncle Sam!
Wat ons echter wel opviel was het ontbreken van burgers. Tijdens de eerste mi ie wordt je gewaarschuwd om niet al teveel burgerslachtoffers te maken en daarnaast spreken we in ArmA 2 van een burgeroorlog. Maar waar zijn dan die burgers? Op een verdwaalde hond en wat koeien na is er bar weinig leven te ontdekken in de straten van Chernarus. Tel daarbij op dat er maar weinig gebouwen toegankelijk zijn en je hebt meer het idee dat je in Prypjat rondloopt dan in een stad die vecht om te overleven.
Altijd wat te doen
Nu doen we er een beetje cynisch over, maar het gevoel van een realistische oorlog is wel degelijk goed nagebootst in ArmA 2. Realisme staat duidelijk voorop en dat voel je aan (bijna) alle aspecten van de game. Maar, alles heeft een keerzijde en zo ook de keuze om het spel te voorzien van verregaand realisme, legio mogelijkheden en bijna ongelimiteerde vrijheid. Een simpel voorbeeld hiervan is de besturing en dan met name het aanturen van je team. Je kunt je teamleden letterlijk alles voorkauwen, van bukken en observeren tot het besturen van humvee's en het actief speuren naar vijanden. Maar wil je dit tot in de puntjes beheren dan wordt het wel een avondje doorstuderen. Alleen al de nummers 1 t/m 10 op je toetsenbord herbergen al een veelvoud aan opdrachten.
De lastig besturing zal voor de ervaren ArmA- en Operation Flashpoint-spelers niet al teveel problemen opleveren, maar de besturing in combinatie met de uitgebreide menu's, hoge graad van realisme en gewoonweg teveel vrijheid, zal voor de beginnende digitale soldaat een flink obstakel vormen. De Armory, een soort challenge-modus, vormt gelukkig een prima introductie voor deze groep ArmA 2-spelers. In de Armory kun je namelijk alle eenheden besturen en onderwerpen aan een serie opdrachten. Met elke voltooide opdracht krijg je er weer een paar nieuwe eenheden bij. Maar ook in deze modus slaan de makers ietwat door en geven je zelfs de mogelijkheid om een konijn en een geit te besturen. Erg grappig, maar absoluut niet realistisch.
Ondanks de toevoeging van de Armory gaan de makers echter allesbehalve de casual kant op. Met een level editor waar je U tegen zegt en een online gedeelte waar je onder ander jouw zelfgemaakte mi ies, en die van anderen, kunt spelen, is het vooral voor de ervaren ArmA 2-speler nog mogelijk om uren en uren te prutsen aan een op maat gemaakte veldslag. Wie zich een beetje verdiept in de level editor kan mi ies maken die het onderste uit de kan halen wat betreft tactisch inzicht. Ben je meer een grapjas, dan kun je ook een veld vol koeien maken en kijken wie de meeste herkauwers naar de eeuwige graasvelden kan sturen. Hoe dan ook, the sky is the limit in deze editor.
Bugs in het kwadraat
Maar, wie bekend is met de reeks weet ook dat er een hele groot nadeel aan de uitgestrektheid van deze game kleeft. Het spel heeft, net als zijn voorganger, ontzettend veel last van bugs in de meest ruime zin van het woord. Een simpel voorbeeld is de manier waarop een computergestuurd voertuig een simpele bocht probeert te maken. Een blinde oma zonder linkerhand kan het waarschijnlijk nog beter. Het wordt nog frustrerender wanneer je samen met je squad in een voertuig (helikopter of jeep) wil stappen. Vaak rijdt de chauffeur al weg voordat iedereen aan boord is. Zoiets levert geen problemen op in veilig gebied, maar temidden van een vuurgevecht is het toch behoorlijk lastig.
Ook je squadleden zelf lijken soms het spoor volledig bijster. Zo wordt het geven van een simpele 'ga daarheen-opdracht' een soms langdradige en tijdrovende bezigheid. Tijdens een mi ie wilden we met onze squadleden met een paar cro motoren naar de basis rijden, maar dat was buiten de belabberde pathfinding van onze kameraden gerekend. Uiteindelijk moesten we zelfs afstappen en de rest van het team letterlijk de basis binnen loodsen. Andere bugs resulteren in crashes, haperende geluidseffecten, mi ies die onmogelijk voltooid kunnen worden en vertragingen tijdens een tu enfilmpje.
Een bug hier en daar is vervelend, maar zeker niet onoverkoombaar. Vooral niet in een game zoals ArmA 2. Toch gaan de hoeveelheid bugs in ArmA 2 soms net over de grens van het toelaatbare. Nieuwere spelers die al een beetje worden afgeschrikt door de schijnbaar oneindig aantal mogelijkheden, worden door de bugs mi chien wel voorgoed afgeschrikt. En anders wel door de ontzettend slechte voice-acting en het overdreven heldhaftigheidsgevoel van Cooper en zijn mannen.
Niettemin blijft er voor de gamer die voorbij dit alles kijkt en alleen maar oorlogje wil spelen, nog genoeg te doen en te beleven. Het spel biedt gewoonweg teveel content om te negeren voor een paar houterige animaties en vervelende bugs. Bovendien kunnen de makers nog veel goed maken door enkele patches uit te brengen. Ook met bugs dus een must-have voor gamers die Call of Duty en Medal of Honor met hun ogen dicht uitspelen.
Bekijk hier de videoreview