Open, enigmatische wereld
Een goede titel is een korte maar krachtige omschrijving van het betreffende product. Aporia is zo’n titel: deze oud-Griekse uitdrukking zou vrij vertaald kunnen worden als ‘het in een staat van onwetendheid en twijfel verkeren’. Wanneer het spel begint sta je op uit wat je graf lijkt te zijn en de tombe waar het graf zich in begeeft lijkt afkomstig van een lang vergane samenleving. Het spel vertelt het verhaal van een wereld waar je niets vanaf weet zonder woorden te gebruiken. Het is de bedoeling dat je langzaam maar zeker het verhaal leert begrijpen door middel van (al dan niet bewegende) afbeeldingen en symbolen in de omgeving.
Aporia: Beyond Valley heeft zijn avontuurlijke aspect te danken aan het feit dat puzzels verspreid zijn over een open gebied zonder duidelijke aanwijzingen. Dit is waarschijnlijk een van de sterkste punten van het spel. Zonder dialoog of geschreven teksten word je totaal aan je eigen denkwereld overgelaten, wat voor zware dagdromers zoals ik een waar genot is.
Het geeft je het gevoel dat je de rol van archeoloog speelt en als eerste persoon de afgebrokkelde ruïnes van de oude Egyptenaren onderzoekt. Daarnaast maakt het spel uitsluitend gebruik van een rustige, subtiele soundtrack, waardoor het vaak zo stil is dat je alleen je eigen voetstappen hoort. Dit aspect draagt bij aan de mysterieuze, serene sfeer die de game neerzet.
Aan de andere kant kan zo’n insteek op sommige momenten ook nadelig uitpakken. Zo is het voorgekomen dat ik uren verdwaald aan het rondlopen was en grote moeite in puzzels stak die later weinig relevantie bleken te hebben voor de progre ie van het spel. Hier en daar is het frustrerend dat de game je op geen enkel vlak begeleidt. Als je vervolgens genoodzaakt bent om uit te zoeken wat je moet doen, komt dat de immersie in de verhaalwereld niet ten goede en loop je al snel tegen spoilers op.
Veel controle
Door puzzels op te lo en kom je steeds meer te weten over de gebruiken en geschiedenis van de oude beschaving en hun gebruik van een speciale plant die bijzondere medische eigenschappen heeft. De gameplay draait grotendeels om een buisje met vloeistof dat verscheidene mysterieuze eigenschappen heeft. Zo stimuleert het licht de groei van bepaalde planten en dient het als basis voor het openen van oude deuren. Met behulp van deze spelmechaniek los je puzzels op die zijn achtergebleven uit de gouden tijd van de Ez’rat Qin. Hoewel de meeste puzzels eigenlijk terug te koppelen zijn aan dit stukje gereedschap, zijn de handelingen divers en voelen acties niet eentonig aan.
Ook zit er er veel variatie in het type puzzels. Vaak dien je onderdelen te vinden waarmee je op een andere plek verscheidene oeroude apparaten en deuren kunt gebruiken of openen. De puzzels zijn geen hersenkrakers; sommige puzzels zijn lastiger dan andere, maar geen enkele puzzel heeft mij op zichzelf veel problemen opgeleverd. Het kan echter frustratie opwekken wanneer niet duidelijk is welke puzzel je als volgende moet oplo en.
Voor een puzzelgame heb je in Aporia: Beyond the Valley vrij veel bewegingsvrijheid. Zo kun je zwemmen, rennen, springen en op ladders klimmen, terwijl je in puzzelgames als The Witne vaak alleen kunt lopen en puzzels kunt manipuleren. In Aporia: Beyond the Valley heb je een health bar en kun je langzaam verdrinken, verstikken in rook en doodvallen van grote hoogtes. Met je speciale vloeistof kun je speciale planten uit de grond laten komen om je levensenergie weer bij te vullen.
Door deze kwetsbaarheid komen sommige mysterieuze verschijningen uit de oudheid, zoals onverwachte duistere schimmen, daadwerkelijk als levensbedreigend over - ze zouden je immers in kunnen doden. Dat betekent niet dat doodgaan veel betekenis heeft. Het spel slaat namelijk zeer regelmatig je progre ie op, dus in die zijn blijft het een puzzelgame.
Spelbrekende bugs
Deze mogelijkheden ten spijt, is Aporia: Beyond the Valley slecht afgewerkt en lijdt het aan frequente bugs en glitches. Al tijdens de tutorial kreeg ik te maken met zeer onhandige bugs. Ik kwam bijvoorbeeld vast te zitten voor een kapotte brug waar ik mijn magische krachten diende te gebruiken. Dit was echter niet duidelijk, want de aanwijzingen die hadden moeten verschijnen, waren nergens te bekennen. Toen ik vervolgens besloot het gebied te verkennen en een beetje van het pad afdwaalde kwamen er talloze bugs en glitches op mijn pad.
Zo kwam ik al snel in een gebied terecht waar ik niet hoorde te zijn: veel textures waren niet geladen, bomen leken in de lucht te zweven en alle kleuren waren verdwenen. Tevens kwam het voor dat ik uit de wereld viel of tekstschermen in de gamewereld weergegeven zag. Dit is zeker niet bevorderend voor de zin om de wereld te ontdekken. Als je al zo zwaar gestraft wordt voor het feit dat je een beetje van het pad dwaalt, hoe kunnen de makers dan pretenderen dat het sterkste punt exploratie is?
Niet dat de textures normaal gesproken wel altijd goed uit de verf komen; soms worden textures van hogere kwaliteit wel geladen, maar op andere momenten weer niet. Dit zorgt voor een gekke, onstabiele spelwereld. Dit soort foutjes zijn erg slordig over en verstoren bij vlagen de spelervaring. Met wat patches om deze bugs weg te werken en rauwe graphics op te poetsen, zouden de vele goede eigenschappen van de game veel beter tot zijn recht komen.
Aporia: Beyond the Valley is nu verkrijgbaar op pc.