Animal Cro ing Happy Home Designer is een spin-off van Animal Cro ing die zich helemaal richt op het inrichten van huizen en tuinen. We beginnen het spel door te solliciteren bij Nook (de huisjesmelker die we kennen uit de officiële games) als interieurontwerper. Uiteraard worden we aangenomen en mogen we van start met onze eerste opdracht: een client wil dat we een kamer inrichten naar haar smaak. Hiervoor mogen we alle meubels en decoraties gebruiken die we in voorraad hebben. Het kost ons geen geld om dingen te plaatsen en het wordt ook niet duurder voor de klant. Geld speelt gewoon helemaal geen rol in de game.
Intuïtief
Het plaatsen van meubels en decoraties gaat een stuk makkelijker dan in Animal Cro ing. In die games moesten we namelijk voorwerpen uit onze rugzak halen en hem dan door de ruimte duwen tot het op de goede plek stond. In Happy Home Designer doen we dit alles met de stylus en het onderste aanraakscherm. Het is nu een kwestie van slepen en loslaten. Roteren doen we door op een voorwerp te tikken. Het werkt allemaal enorm intuïtief en het is eigenlijk vreemd dat deze manier van inrichten niet al in de DS- en 3DS-versies van de game werd geïntroduceerd. We kunnen behalve meubels ook de vloer en de muren bekleden en eventueel nog wat schilderijen aan de muren hangen. Dit alles gaat ook vlot en zonder frustratie.
We zijn niet te volwa en om toe te geven dat we flink wat tijd in dit eerste ontwerp steken, en zijn dan ook blij dat de klant tevreden is. “Mooi gedaan!” spreekt deze ons toe. “Precies wat ik wilde!” Maar we krijgen geen score. Geen weergave van wát we nou goed hebben gedaan, en wat niet. Eigenlijk voelt deze beoordeling met een glimlach en een ‘dank je wel’ eigenlijk nogal verdacht…
Mi chien komt dat allemaal nog. Het is tenslotte nog maar de eerste opdracht. Wie weet hoe zeer het spel ons later creatief gaat uitdagen met kritische klanten… Toch bekruipt ons een ongemakkelijk gevoel. Nu al.
Kwak
De volgende klant vraagt ons om zijn woning in te richten en drie voorwerpen te gebruiken die hij al bezit. Deze moeten we eerst uitpakken door er op te klikken. De verhuisdozen gaan open en er komen een bank, een stoel en een kamerscherm tevoorschijn. We besluiten de proef op de som te nemen en laten de spullen staan waar ze zijn neergekwakt. We doen niets aan de muren of de vloer. “Klaar!” zeggen we tegen de klant. “Mooi gedaan!” zegt de klant. “Precies wat ik wilde!”
Eh. Ja. Tuurlijk.
Nu wordt het persoonlijk. Neemt de game ons nog wel serieus? De volgende klant vraagt ons om een huis én een tuin in te richten. Die tuin moet vooral geschikt zijn voor kinderen, zodat ze er kunnen spelen. De tuin is aan het water gelegen en we moeten in elk geval de glijbaan gebruiken. Is het ons dan echt kwalijk te nemen als we nu de glijbaan zo plaatsen dat kinderen die er af glijden in het snel stromende water belanden? Blijkbaar niet. “Mooi gedaan!” zegt de klant. “Precies wat ik wilde!”
Oké. We leggen ons er bij neer dat er geen sprake is van gameplay. Er is geen uitdaging, geen puzzel en geen merkbare waardering voor creatieve uitspattingen. Wat overblijft is dan een virtueel poppenhuis waarbij we steeds meer meubeltjes tot onze beschikking krijgen en steeds nieuwe bewoners van een mooie omgeving moeten voorzien. Wat mooi is, laat het spel helemaal aan ons over.
Ook zijn er bouwprojecten waar we aan ‘meehelpen’ door bijvoorbeeld de school en de winkel in te richten. Hier zijn dan een aantal vereisten, zoals hoeveel schoolbanken er in de klas moeten staan, maar verder laat het spel ons ook hier helemaal vrij. Als wij de schoolklas willen aanvullen met een douche en een ligbad, dan is er niemand die ons tegenhoudt. Hoe ongemakkelijk die le en ook zouden zijn.
Amiibo
Over ongemak gesproken: Happy Home Designer is compatible met de nieuwe Amiibo-kaarten. Dit zijn ruilkaarten met een NFC-chip, hetzelfde soort chip dat je ook in de Amiibo-poppetjes vindt. Deze kaarten (uiteraard los verkrijgbaar) maken nieuwe personages en voorwerpen beschikbaar in HHD. De Amiibo-kaarten werken meteen als je een New 3DS hebt, maar als je nog een ‘gewone’ 3DS hebt is een NFC-kaartlezer (los verkrijgbaar) noodzakelijk. Het spel is prima speelbaar zonder deze kaarten, maar er wordt constant op gewezen dat het toch vooral leuk is om tóch maar een paar kaarten in te scannen om zo de dieren nieuwe rollen te geven, of om nieuwe bewoners uit te nodigen.
We konden ons tijdens al deze Amiibo-kaartreclame niet aan de indruk onttrekken dat Happy Home Designer vooral bedoeld is om kaarten te verkopen. We houden ons hart vast wat er gebeurt als Nintendo Amiibo-kaarten gaat integreren in de Pokémon games. Amiibo-kaarten zijn namelijk gewoon microtransacties en het voelt niet juist om een spel als dit voor de volle mep te verkopen en dan vervolgens kinderen (en volwa enen) te verleiden om ook nog extra geld uit te geven voor cosmetische veranderingen in een toch al puur cosmetisch spel.
Toch
Dat neemt niet weg dat Happy Home Designer wel een leuke en vriendelijke ervaring is. Op het moment dat we echt omarmen wat de game doet (onze innerlijke binnenhuisarchitect vrij laten) is het enig om de juiste meubels bij het juiste behang te zoeken, en om ook nog een spectaculaire plek te verzinnen voor de vingerplant én de poef. Er is iets diep bevredigends aan het correct plaatsen van een kleur accent in een verder zwart-wit ontwerp.
Maar is het daarmee ook een volwaardige game die je zuurverdiende geld waard is? Wij misten vooral een échte Animal Cro ing-ervaring. De interacties met de dorpsbewoners zijn aardig, en de optie om oude klanten te bezoeken en te zien wat ze nu met je ontwerp doen is best geinig, maar het voelt allemaal veel te beperkt. We mi en vooral gameplay. Happy Home Designer is nu geen game te noemen, maar een stukje speelgoed.
Animal Cro ing: Happy Home Designer is vanaf 2 oktober verkrijgbaar voor de 3DS.