Diezelfde aanpak heeft namelijk ook gewerkt bij soortgelijke 2D-platformers, zoals Wonder Boy. Met The Dragon’s Trap in 2017 en het een jaar later verschenen Monster Boy and the Cursed Kingdom kreeg die oude reeks weer nieuw elan. Als het die ‘vergeten’ series is gelukt, waarom zou Alex Kidd het dan niet kunnen?
In deze remake van de eerste Alex Kidd-game heeft alles een nieuw likje verf gekregen. De primitieve, pixelige graphics van het origineel zijn vervangen door iets dat het beste kan worden omschreven als een goed ogende, moderne indiegame. Voor wie liever de oude stijl heeft is er een speciale optie waarmee onmiddellijk gewisseld kan worden tussen de originele en de nieuwe look. Niet alleen de graphics, maar ook de muziek en geluidseffecten veranderen met een druk op de knop mee.
Vreemde hitboxes
Door in beide stijlen te spelen, begint het al snel op te vallen dat er iets niet helemaal klopt in deze remake. De Alex uit de versie van Miracle World uit 1986 is een stukje groter dan zijn gelikte, nieuwere variant. Alleen: de hitbox van de oude Alex blijft behouden in de nieuwe stijl. Daardoor kan het zomaar gebeuren dat hij wordt uitgeschakeld door een vijand, terwijl hij daar helemaal niet in aanraking mee lijkt te komen.
Het helpt ook niet mee dat Miracle World DX de oude moeilijkheidsgraad grotendeels in ere heeft gelaten. Dat betekent dat Alex maar een keer geraakt hoeft te worden om het loodje te leggen. Nieuw in deze remake zijn checkpoints, maar omdat Alex maar een beperkt aantal levens heeft voelen die niet als een hele verbetering. Zijn de levens op, dan begint Alex weer helemaal aan het begin van een level.
Moeilijk en oneerlijk
Pittige platformers kunnen erg leuk zijn. Miracle World DX is dat helaas niet. Het spel is daarvoor veel te eentonig en oneerlijk ontworpen. De levels bestaan vrijwel allemaal uit blokken en alleen de de muziek en achtergronden zorgen voor de nodige variatie. Alex laat zichzelf behoorlijk glibberig besturen, waardoor hij na een succesvolle sprong alsnog geregeld de afgrond indondert.
Flauwe, saaie en vooral eentonige levels gecombineerd met de ronduit oneerlijke gameplay maken van deze remake een behoorlijke misser
De eindbazen vormen het absolute dieptepunt van het spel. Zo wachten aan het einde van levels geregeld handlangers van de grote slechterik op je, die alleen verslagen kunnen worden met een potje steen-papier-schaar. In dit psychologische spelletje zit logischerwijs ook een gelukselement verscholen. Daardoor moet je met een beetje pech een heel level opnieuw spelen, omdat je tegenstander schaar koos en jij toevallig papier. Er is een mogelijkheid om in het optiescherm een oneindig aantal levens in te stellen, maar wie dit activeert, speelt uiteindelijk niet alle extra modi vrij. Bovendien verschijnen er nog steeds extra levens in de spelwereld, maar die hebben dus geen enkel nut meer.
Miracle World had in de jaren tachtig dezelfde opzet, maar een remake zou het ideale moment zijn om deze verouderde en frustrerende elementen aan te passen. Daar is maar half voor gekozen door de toevoeging van checkpoints en de optie om een oneindig aantal levens te hebben. Het maakt de irritante eindbazen en andere frustrerende secties van het spel beter behapbaar, maar van veel speelplezier is eigenlijk op geen enkel moment echt sprake.
Te weinig nieuws
De remake van Miracle World had meer onder handen genomen mogen worden. Zo kunnen er optionele items in sommige levels gekocht worden, maar beschrijvingen ontbreken, waardoor je zonder enige kennis van het oorspronkelijke spel zuurverdiende centen moet uitgeven aan twijfelachtige resultaten. De meeste items blijken namelijk behoorlijk nutteloos, dus meestal voelt het als weggegooid geld.
Alex Kidd in Miracle World DX heeft de uitstraling van een opgepoetste klassieker, maar uiteindelijk is er te weinig veranderd om dit spel een aanrader te maken voor wie het origineel nooit gespeeld heeft. Flauwe, saaie en vooral eentonige levels gecombineerd met de ronduit oneerlijke gameplay maken van deze remake een behoorlijke misser. Dat is spijtig, want Alex Kidd verdient net zoals Monster Boy een nieuwe kans.
Alex Kidd in Miracle World DX is verkrijgbaar voor pc, Nintendo Switch, Xbox One en PlayStation 4.
Reacties op: Alex Kidd in Miracle World DX is een weinig overtuigende remake
mole28
Er zijn honderd betere games die om een remake/re-release vragen.
Maar ja, er schijnt ook een remake van "Plumbers don't wear ties"te komen…
watashi wa maurice desu.
Hahah maar die game kan mogelijk nog niet eens slechter gemaakt worden denk ik. Hoop ik.
PietS.
Een gemiste kans… Want als deze remake net zo goed gedaan was als The Dragon's Trap, dan was het een top game geweest!
Robert-Frans
De bok die je op een gegeven moment moet verslaan was in het origineel simplistischer, maar wel interessanter. In deze remake ramt hij steeds op hetzelfde tempo tegen een muurtje aan, zodat je hem steeds gemakkelijk een klap kan geven als hij daardoor even buiten westen is.
Maar in het origineel rent hij na elke klap simpelweg steeds sneller heen en weer, zonder muurtjes om tegenaan te rammen, zodat je reactievermogen al veel meer getest wordt.
PietS.
Robert-Frans
Alleen waarom het in de remake vervolgens weer zo vreselijk schreeuwerig moet met die JAN! KEN! PON!-schermen, is mij weer een raadsel…
kleinekoosjer
Menig tekenfilm en game worden verpest door deze goedkope manier van 'grafische' style..
PietS.
Roy36NL
Jumpman
Roy36NL
Jumpman
Roy36NL
Jumpman
Dennis..
TheRock