Ajax Club Football 2005 is één groot punt van herkenning voor Ajax fans. In de titelschermen staan spelers uit de selectie een balletje hoog te houden en in de laadschermen komen (oude) bekenden als Litmanen, Bergkamp en Van der Vaart in beeld. Alles in de game is rood-wit, zodat de Ajax fan zich direct thuisvoelt. Dit fijne gevoel vloeit echter direct de gootsteen in zodra je een wedstrijdje opstart.
De besturing voelt wat onnatuurlijk aan en niet alle knoppen en bewegingen hebben evenveel nut. Zo kun je de bal kort aan je voeten houden en zo behendiger om uitgestoken voeten heen dribbelen, maar zul je in de praktijd deze actie nooit gebruiken. Daarnaast lijkt het alsof alle spelers een jetpack op hun rug hebben, zo snel lopen ze. Ook het rondspelen van de bal gaat in moordend tempo en je hebt vaker het idee dat je een bal afvuurt dan dat je deze inpa t.
Jammer genoeg houdt hier het leed nog niet op. Het switchen tu en de spelers verloopt namelijk niet al te vloeiend, wat ervoor zorgt je zodra je de controle over een speler hebt, je deze niet direct controleert, maar je eerst één seconde stil blijft staan. Zeker in de laatste linie en het strafschopgebied is dit enorm irritant, aangezien tegenstanders je hierdoor bijna altijd te snel af zijn. Ook andere gameplay mechanismen werken niet geheel lekker. Zo kreeg ik in m’n allereerste wedstrijd al na twee minuten een rode kaart vanwege te gemene sliding. Okay, kan gebeuren. Maar als je vervolgens in de herhaling ziet dat je de tegenstander op vier meter mist en feitelijk alleen een pol gras uit de mat trapt, zakt je broek toch op je knieën.
Visueel zit de game een stuk beter in elkaar. De spelers van Ajax onderscheid je zonder de namen gezien te hebben van elkaar en ook bij de overige grote clubs zijn de supersterren vrij aardig gemodelleerd. Hier tegenover staan wel weer de wat knullige animaties en het kartonnen publiek. Waar de game echter volledig de plank mis slaat, is bij de sfeer van de wedstrijden. Het commentaar wordt dan wel verzorgd door enkele bekende Nederlandse sportcommentatoren, maar is zó storend, herhalend en dodelijk saai dat je totaal niet het idee hebt dat je een wedstrijd aan het spelen bent.
Zo wordt mij gedurende de wedstrijd zo’n twintig keer verteld dat ik “de bal naar voren heb getrapt”. Ja hé, dat zie ik ook. Vooral het zinnetje “De bal wordt naar voren gespeeld” wordt op zo’n monotone manier uitgesproken dat ik al gegeten en gedronken heb. Ook het publiek wil niet echt meewerken en blijft constant op één toon leuzen scanderen, wat het maken van een doelpunt echt tot een sof maakt. Wel weer leuk zijn de liederen die de fans aanhalen, aangezien deze rechtstreeks uit de Arena overgevlogen zijn en muzikale hoogstandjes als “Kampioennnûh!” en “En wie niet Springt [vul zelf de rest maar in..]” bevatten. Dit compenseert het slappe commentaar en het onenthousiaste gejuich enigszins.
Is het dan alleen maar negativiteit dat de klok slaat? Nee dat niet. De game heeft werkelijk een walhalla aan opties, modes en Ajax gerelateerde feitjes aan boord. Zo kun je zelf een speler creëren en vervolgens in wedstrijden enkel met deze persoon gaan ballen, wat best een leuk effect aan het spelletje geeft. Ook de mogelijkheden tot aanpa ing van tactiek, opstelling en andere coach gerelateerde opties zijn toereikend.
Jammer genoeg bieden deze opties niet genoeg meerwaarde om de belabberde gameplay te rechtvaardigen. Het voetbalspelletje wordt door Ajax Club Football 2005 niet een realistische ofwel leuke manier neergezet, waardoor je het plezier in de titel al snel verliest. Hoogstens die-hard Ajax fans zullen deze game kunnen waarderen, vanwege de herkenbaarheid van de spelers, de vele Ajax feitjes en simpelweg het gevoel dat er een hele game aan je club besteed wordt. En zelfs deze mensen zullen het commentaar voor lief moeten nemen, want de jeuk om een ArenA stoeltje richting de computer te gooien met dit slappe geouwehoer is zelfs voor fans te groot.