In Nederland naar de bioscoop gaan is een nachtmerrie. Dat ondervond ik gisteren maar weer eens toen ik naar Pathé in Den Haag ging.

Vroeger toen ik nog in Breda woonde ging ik wekelijks naar Metropolis in Antwerpen. Naar mijn mening 's werelds beste bioscopencomplex.

Nu moet ik het doen met de Pathe's in Nederland en wat een drama is dat.

Dat het kaartje duur is kan ik nog wel hebben, dat je echter 3 fokking euro moet betalen voor een klein kutbekertje met popcorn is schandalig.

Hoeveel kosten die zaadjes nou? En dan de drank. Voor een normaal flesje water betaal je ook 3 euro. Schandalig gewoon. Op een groot festival betaal je voor water zelfs rond de 1 euro 50.

Dat er nog steeds stomme knurften zijn die zich alsnog failliet kopen aan de versnaperingen snap ik niet. Maar aan de andere kant valt het op hoeveel bezoekers met tasjes naar binnen gaan om er vervolgens hamburgers en fle en drank uit te halen. Toeval?

Dat je 3 euro betaald voor een bakje popcorn is enigzins raar, dat je vervolgens maar 1/4 van die popcorn in je mond stopt en de rest over de

gehele bioscoop verspreid is opmerkelijk te noemen. Niet dat ik me druk maak om het geld van iemand anders, echter waar ik me wel druk om maak is dat al die zooi vervolgens nauwelijks opgeruimd wordt. Met Pathé is het standaard dat je stoel bezaaid is met popcorn en andere troep.

Als je vervolgens gaat zitten moet je het geluk hebben dat je niet op de eerste 3 rijen zit. Die staan garant voor de ergste vorm van nekkramp en erger nog, ervoor zorgen dat je de film niet goed kan volgen doordat je te dicht op het scherm zit. Compleet onnacceptabel omdat het verre van comfortabel kijken is. Maar ja, dat zal Pathé een rotzorg zijn. Proppen wat je proppen kan in de zaal.

Dat is ook te merken aan de stoelen. Op het moment dat iemand naast je komt zitten (Goed je buik en voeten inhouden als ze voorbij lopen) barst er een ware strijd uit van wie die armleuning nou wel of niet is. Blauwe ellebogen staan garant voor een bezoek aan Pathé

Na het begin van de film (die overigens gekenmerkt wordt door slechte afstelling van beeld en geluidsapparatuur) heb je altijd het geluk om in de buurt van een onrustig groepje mensen te zitten. Nadat ze een kwartier voor het eind van de film eindelijk doorhebben dat de film al begonnen was heb je uiteraard weer een randmongool die zijn telefoon laat afgaan op het meest spannende moment.

En dan vraagt men zich af waarom het bioscoopbezoek het laagst is in Nederland...