Afgelopen vrijdag was ik de gelukkige redacteur die weer eens een tripje naar Londen mocht maken om aldaar een nieuwe game te bekijken. De game in kwestie was Rockstar’s Bully, nu bekend als Canis Canem Edit, de controversiële game (zonder dat er ook maar iets over de inhoud bekend is) waarin je het schoolleven van een 15-jarige jongen mag doorlopen. Tevens werden we aldaar als verra ing getrakteerd op Grand Theft Auto: Vice City Stories, het nieuwste deel in de PSP reeks van GTA. Later vertellen we je graag meer over de games, die overigens allebei zéér cool zijn, nu wil ik het hebben over een ander fenomeen: de taxichauffeur. En dan met name die in Londen, want dat zijn me toch rare snuiters!

Op de heenweg van Londen Heathrow naar Rockstar Studios, dat overigens erg mooi gelegen is zo’n 100 meter van het Chelsea stadion, kregen we (ik en een andere Nederlandse journalist) een naar ik denk Pakistaanse taxichauffeur toegewezen. De man had mijn naam veranderd in Jaap Vansagnes op het bordje dat hij omhoog hield, maar á la, daar rekenen we iemand niet op af. Wel raar was het feit dat de man zo’n zes tot tien woorden Engels sprak en dat de woorden die uit z’n mond kwamen ook nog eens onverstaanbaar waren. Rijden kon ‘ie als een gek, want we hebben om het drukke verkeer te vermijden zo’n beetje ieder zijstraatje wel gezien.

Waar we dachten dat we op de heenweg toch wel het toppunt van raarheid meegemaakt hadden, werd ons terug naar de luchthaven een exemplaar voorgeschoteld dat zo in een humoristische serie had kunnen spelen. De Britse man, naar eigen zeggen één van de weinige Engelsen die nog in een taxi rijdt in Londen, had kort haar, was zo’n 50 jaar oud en liep niet weg voor een babbeltje. De reis verliep met gesprekken over het nationale Engelse elftal (“We played great against Macedonia!”) tot allerlei seksistische verhalen over Oost-Europese vrouwen en mannen met geld. Nee, een harde grap was wel aan hem besteed. Vooral om het feit dat Mario tijdens de PU Gameplay van vorig jaar met een voorbinddildo afgebeeld was, kon hij erg hard lachen. Het leukste van de taxireis moest echter nog komen.

De man bleek namelijk ook een voorliefde te hebben voor muziek, en dan wel van die deuntjes die iedereen lekker op z’n Bauers en Hazes meezingt. Wanneer wij even in het Nederlands aan het babbelen waren, begon hij vrolijk op z’n stuur te tikken en allerlei riedeltjes te neuriën. En toen, even later, kwam het.

“Do you know The Kabooterman?”

The Kabooterman, wie of wat is dat nou weer? De Brit omschreef het liedje als een dansje met een kabouter, waarbij je armen in de lucht moesten. De Kabouterman? We moesten hem het antwoord schuldig blijven en ook de opgebelde dochter van de taxichauffeur was niet bereikbaar voor een oplo ing.

De openbaring van onze kant kwam pas heel wat later. In het vliegtuig kwam het lampje ineens boven het hoofd: hij bedoelde Kabouter Plop! Kabouter Plop, de vrolijke Belgische kabouter die heel kinderlijk Nederland een tijdje vermaakt heeft met een televisieserie én: een liedje waarbij zo’n stom dansje zat. Ja, je moest je handen in de lucht gooien en dan draaien, en en!

Draai een keer in het rond

Stamp met je voeten op de grond

Zwaai je armen in de lucht

Ga nu zitten met een zucht

Stap nu rond als een gans

Zo gaat de kabouterdans

Nu ik de oplo ing voor de puzzel in pacht heb, hoop ik met heel m’n hart dat ik de volgende keer dat ik in Londen ben voor Gamer.nl dezelfde man weer als chauffeur heb. Dan kaats ik lekker de vraag terug. Do yóu know The Kabooterman?