Ik speel al een behoorlijke tijd videogames. Het begon toenik een jaar of acht was en mijn vader voor het eerst een GameBoy Cla ic voormij kocht met de game Super Mario Land. Deze aankoop heeft het balletje aanhet rollen gebracht en tot op de dag van vandaag is het spelen van videogamesnog steeds mijn favoriete tijdverdrijf. Helaas tot ergernis van mijn ouders,die het fenomeen 'gaming' nooit goed hebben begrepen. Zij zien het spelen vandeze 'spelletjes' als een tijdverspilling in plaats van tijdsbesteding enhelaas is dit op de dag van vandaag nog steeds zo. Ik denk echter dat ze mijnhobby na een jaar of 13 wel hebben geaccepteerd en zelfs deels bemoedigen. Ikspeel games omdat ik het leuk vind. Het ontspant me en biedt me een uitvluchtuit de hedendaagse sleur. Ik speel videogames, ik noem mijzelf een 'gamer' enik moet eerlijk bekennen dat ik die titel met gepaste trots draag. Helaas is deeerdergenoemde benaming niet meer genoeg om je volledig onder een groep tescharen in deze entertainmentindustrie. Hier begint de ellende…Grote delen van de gemeenschap binnen de game-industrievinden het klaarblijkelijk nodig om zichzelf te distantiëren van andere mensendie games spelen door zichzelf bepaalde labels op te plakken. Hardcore en casual zijn een paar termen die dikwijls je om de oren geslingerdworden wanneer mensen aan willen geven tot in welke hoedanigheid ze hun tijdbesteden aan het spelen van games. Dit lijkt een simpele benadering, maar erzit wel degelijk meer achter. Om te beginnen is het nodig om even te kijken watde termen 'hardcore' en 'casual' gamers nu precies inhouden. Een enkelesimpele, allesomvattende definitie is echter niet van deze termen te vinden,iedereen geeft er namelijk een andere aanvulling aan. Wat denk ik erpersoonlijk van? Een 'hardcore' gamer is naar mijn mening iemand die zijn hobbyserieus neemt, iemand die naast het (veel) spelen van games ook veel leest overzijn hobby, iemand die geen onderscheid maakt tu en consoles, iemand diecreativiteit ondersteunt en dit bemoedigt door games te kopen. Zo zie ik dezeterm en mocht deze definitief zijn, dan draag ik hem met trots, aangezien ditongeveer mijn gevoelens over mijn favoriete hobby perfect weer geeft. Helaas denken de meeste mensen er helemaal anders over. Voorde buitenstaanders wordt de hardcore vaak vereenzelvigd met het beeld van debleke, puisterige, gebrilde puber die sociaal mank is en het grootste deel vanzijn tijd achter zijn computer(s) spendeert. De hardcore zelf gebruikt de termvaak om 'hun groep' op een hoger gelegen niveau te plaatsen en zichzelf af tescheiden van de andere mensen die dezelfde games spelen. Ze zien zichzelf al uperieur en pronken maar al te graag met de enorme hoeveelheden aantijd die ze in een bepaalde game steken of de scheepsladingen aan games die zekopen waarvan maar een klein deel gespeeld zal worden. Hardcore gamers diegraag bij de harde kern willen horen zodat ze nog een beetje bevestiging voelenvan hun nietige bestaan en deze term misbruiken om andere mensen met dezelfdeintere e de grond in te boren. Van deze laatste groep word ik kotsmi elijk.De hardcore staat lijnrecht tegenover de eerder genoemdecasual gamer. Ook van dit stereotype is geen duidelijke definitie te geven,maar er zijn volgens mij wel een aantal elementen die deze groep kenmerken.Over het algemeen speelt de casual gamer wel games, maar besteedt hier relatiefvrij weinig tijd aan. Het spelen van games is vooral een sociale bezigheid voordeze mensen, ze kopen redelijk weinig spellen en zijn vaak trouwe volgelingen vanseries als Fifa of Madden die met elke iteratie weinig veranderen. Deze groepis veel groter dan de hardcore en hier is ook de meeste poen aan te verdienen.Nintendo heeft dit eindelijk ook in de gaten gekregen deze generatie en miktmet de Wii op deze groep, met groot succes. Ik ben echter nog steeds op zoeknaar het element dat de casuals volgens veel hardcore gamers inferieur maakt.Is het dat ze redelijk weinig tijd besteden aan videogames? Is het omdat zegames op impuls kopen en vaak meer kijken naar het plaatje op de verpakking dande daadwerkelijke inhoud? Is het hun gebrek aan kennis? Ik snap het nog steedsniet. Beide groepen kunnen een hoop van elkaar leren. De hardcore kan zijn kennisgebruiken om de casuals attent te maken op de verschillende facetten van gameswat betreft kwaliteit en genre en de casual gamer kan de hardcore mi chien heteen en ander bijbrengen als het om sociale interactie gaat. Dit zijn maarenkele kleine voorbeelden maar ik streef er naar om de grenzen te latenvervagen tu en deze twee groepen en met elkaar gewoon lekker te discu iërenover games en het spelen ervan. Dat is immers de hobby die ons allemaal bindt.Ik haat dat sommige mensen zich willen onderscheiden doorandere mensen bepaalde labels op te plakken. Hokjesgeest zorgt voorvervreemding en dit is in de wereld van gaming niet anders. Ik vind de termenhardcore en casual totaal overbodig, immers: wat geeft het nou precies aan? Wespelen allemaal videogames en dat doen we (over het algemeen) met veel plezier.Dit element zou genoeg moeten zijn om ons allemaal te binden. Ik ben er trots op om gamer te zijn en ikbeleef nog steeds enorm veel plezier aan het spelen van games en andere mensenopmerkzaam te maken van de verschillende facetten van deze vorm van digitaleentertainment. Ik deel mijn pa ie graag met anderen en dit zouden meer mensen moeten doen. Hou op met het plakken van labels op mensen en probeer vanelkaar te leren. Zo zie ik het.