Games komen regelmatig negatief in de media omdat ze het gedrag van gamers zouden beïnvloeden. Een gewelddadige game zou er dus voor zorgen dat gamers gewelddadiger worden in het dagelijks leven. Tot op heden geloofde ik niet dat dergelijke theorieën op grote groepen mensen van toepassing waren; slechts de meest labiele types laten zich door een spelletje beïnvloeden, de rest kan werkelijkheid en fictie wel uit elkaar houden. Ik kwam echter tot inkeer toen ik de Xbox 360-game Saints Row in multiplayer uitprobeerde. Speciaal voor Saints Row en nog wat andere spelletjes, had ik me een mooi jaarabonnementje op Xbox Live aangeschaft. Vol goede moed activeerde ik mijn prepaid-kaart en startte ik een multiplayer deathmatch op. Met een headset op mijn hoofd en de controller in de hand verheugde ik me op een lekker en humoristisch schietfestijn, waarin zich dankzij de voertuigen en de uitgestrekte omgeving knotsgekke situaties zouden voordoen. De werkelijkheid bleek echter anders … Ik was me er weliswaar van bewust dat Saints Row een gangsterthema heeft, maar ik had er geen rekening mee gehouden dat dit vervolgens ook een grote groep wannabe-gangsters naar zich toe trekt. Iedereen spreekt je aan met homie, loopt de hele tijd aaneengesloten te schelden en verkondigen continu dat ze zelf de ultieme gangster zijn. De rest wordt uitgemaakt voor wigger, faggot, pussy of iets in die trant. Van enig leuk samenspel is door deze tirade haast geen sprake meer. Samen lachen om een suïcidale actie is er niet bij, het gros van je medegamers neemt het spelletje gewoon te serieus. Op een bepaald moment werd het zelfs niet gewaardeerd dat ik in een auto plaatsnam en werd ik op alle mogelijke manieren uitgescholden. Natuurlijk zijn er wel meer gamers zoals ik online te vinden, die zich vooral ergeren aan de wannabe-gangsters die de boel verzieken. Dit leidt meestal echter vooral tot een over-en-weer gescheld waarin de ene groep de andere probeert wijs te maken, dat zíj degenen zijn die compleet ‘retarded’ in het leven staan. Saints Row mag dan weliswaar een gangstergame zijn, het betekent nog niet dat je je als een gangster moet gedragen wanneer je het spel speelt. Het risico is groot dat ze dit gedrag ook naar het dagelijks leven kopiëren en hoewel het waarschijnlijk bij stoere woorden, rare kleding en slechte muziek zal blijven, zullen er altijd wat varianten tussen zitten die ook andere aspecten van het gangsterleven overnemen.