Games spelenverbreidt je kennis, laat je dingen vergeten en kan je of heel hyper maken, ofjuist vet relaxed (net als bomen). Dat is een stelling die ik mezelf hebaangemeten, want ik ben in de veronderstelling dat games gewoon entertainmentzijn en niet een manier van leven.Er zijn echterwel een aantal zaken waarbij ik echter mijn vraagtekens zet als ik achter mijnPC of spelcomputer kruip. Want neem ik de tijd om een game te gaan spelen ofloop ik al heel de dag met de kriebel om verder te gaan met een level inHitman: Bloodmoney of het levelen van een character in een MMORPG dan is ervaak altijd wel iets dat roet in het eten komt gooien.Gisteren was hetweer raak! De telefoon ging vijf keer, waarna ik hem uit nijd heb uitgezet. Dedeurbel zoemer bleef weer eens als vanouds hangen, waardoor ik 3 hoog omlaagmoest om de deurbel een beuk te verkopen. En het allervervelendste bij eenMMORPG, toen ik eenmaal zat en zoiets had van.. hééééééééé, bleek de loginserverknockout te zijn.Als de, ietwatnegatieve, wet van Murphy om de hoek komt kijken, kunnen pa ieve gamers (waarik mijzelf onder ingedeeld heb) veranderen in echte killing machines. Dan pas kanje echt agre ief worden. Het komt dan niet door de game zelf, maar meervanwege het feit dat je de game niet KUNT spelen. Er zijn vast mensen die netals ik mega irritante ouders hebben die dan zeggen: “Wat is er nou erg aan? Pakeen goed boek!”. Die mensen hebben mijn medeleven, want wat weten ouders er nouvan!Waar ik eigenlijknaar toe wil is dat ik wel eens wil weten waar andere gamers zich nou dood aanergeren als ze maar één ding aan hun hoofd willen hebben: Gamen!?