Er zijn maar weinig dingen waarvan zoveel recensiesverschijnen als van games. Eigenlijk hebben alleen films, muziek en boeken hetzwaarder te verduren. Er zijn echter talloze andere dingen in het dagelijkseleven waarvan je eigenlijk ook wel een keiharde recensie zou willen lezen. Neemnu tv-programma's. Doordat de kijkcijfers wel uitmaken wat 'goed' of 'slecht'is, neemt niemand de moeite om eens kritisch naar de inhoud te kijken, een sporadischetv-recensie in kranten daar gelaten. Vooral programma's die al tijden meelopen,worden door de pers maar zelden kritisch onder de loep genomen. Dat terwijl erzat programma's zijn, die een kritische noot verdienen. En dan bedoelen we geenprimitief vermaak als de Gouden Kooi, want daar ligt het dubbeldik bovenop. Neem nu het EO-programma That's The Question, een programmadat dagelijks wordt uitgezonden en mi chien wel het slechtste quiz-format intijden op het scherm brengt. Zo zit er een veel te grote kansfactor in hetscoreverloop. Het aantal punten dat je behaalt, is namelijk afhankelijk van hetaantal keer dat de letter die je gedrukt hebt in het antwoord voorkomt. Dooreen vraag goed te beantwoorden krijg je dus én een hele hoop letters die jedichter bij het antwoord brengen én ook nog eens een hele mik punten. Terwijlde vragen echt niet moeilijker zijn dan die van een schamel lettertje.Maar daarmee houdt de oneerlijkheid van That's The Questionniet op. De anagrammen waarin het antwoord af te lezen zijn, maken hetprogramma ook onnodig cru en meedogenloos. Het antwoord dat een kandidaatgeeft, moet namelijk precies in het anagram voorkomen. Zeg je een lidwoordteveel of een voorletter te weinig, dan wordt je door presentator Bert vanLeeuwen afgestraft alsof God's wraak op je neerdaalt. “Dat kunnen we 'helaas'niet goedkeuren” is één van de veelvuldig terugkerende zinnetjes waarmee vanLeeuwen het programma bespraakwatervalt. Hoezo helaas? Dat hebben jullie tochzelf in de hand? Bij een mega-anagram heb je als kandidaat geen mogelijkheid omuit te zoeken of die ene letter er nou in staat of niet. Het lijkt me fair omje kandidaten dan enige speling te geven. Als ze van het woord 'OK' eenboksterm moeten vormen, ligt dat mi chien wat anders.De makers hebben echter meer troeven in de hand om dekandidaten hun leven zuur te maken. Door bijvoorbeeld vooral korte antwoorden(dus vragen) in het programma te stoppen, zorg je ervoor dat kandidaten in definale gemiddeld minder tijd hebben. Stop in de finale dan ook nog een vraagmet veel verschillende letters, en het wordt aanzienlijk moeilijker om definale door te komen. Handig voor wanneer een kandidaat voor de derde keerterug komt. Een heel suffe toevoeging aan het format zijn de foto's. Dekandidaat moet zeggen op welke foto een bepaald iets te zien is. Meestal is eenvan de twee plaatjes overduidelijk gephotoshopt is en de andere niet, wat vaakbetekent dat het niet-gephotoshopte plaatje het correcte antwoord is. Laatswaren er bijvoorbeeld twee soorten leeuwen op de foto's te zien; het betrofhier precies dezelfde leeuw, alleen met een andere kleur neus. Je gaat mij echtniet vertellen dat je twee verschillende beesten tot op de pixel precieshetzelfde op de foto zet. En toch was het ene plaatje de ene leeuwsoort, en hetandere plaatje een andere. Lijkt me sterk: het is beide dezelfde leeuwsoort,maar eentje heeft een gephotoshopte neus.Het meest ergerlijke aan het programma is echter toch depresentator. Zoals aangegeven vult Bert van Leeuwen het programma met de meestonnozele feitjes. Hij merkt continu op hoeveel punten de kandidaten van elkaarverwijderd zijn en vooral dat het 'heel spannend' is. Zelfs de meest oersaaieafleveringen zijn op het eind 'toch nog spannend'. Alsof hij nog niet genoeggeluld heeft, geeft hij aan het einde ook nog een korte samenvatting. Het beeldwordt ineens zwart-wit en de camera neemt de positie van de Schepper in. AlsofZijn zege op het programma rust. That's Nog Maar The Question!