De moeders van Gamer.nl | Gamer.nl

De moeders van Gamer.nl | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Helemaal omdat het vandaag Moederdag is, gaat onze aandacht daarom uit naar zij die ons niet alleen op de wereld hebben gezet, maar daarna ook oogluikend hebben toegestaan dat we urenlang achter de televisie of PC zaten. Als gamers is het makkelijk om dat te vergeten, we hebben namelijk zo onze eigen feestdagen. Kerstmis, Pasen en Hemelvaart zien we vooral als een ideale gelegenheid om ongegeneerd urenlang in een spel te verdwijnen.

We vieren pas echt feest wanneer een vervolg wordt aangekondigd op een geliefde titel, als eindelijk de eerste beelden opduiken en op het moment dat we blij als een kind een gameshop uit kunnen lopen. Maar ook wij waren ooit klein, kregen toen mi chien niet eens zakgeld en waren daarom afhankelijk van moederlief voor wat de spelpot schafte.

Het begon al bij het kopen van een nieuw spel, zo blijkt wel uit het verhaal van redacteur Thomas’ moeder. In een tijd dat winkels nog nauwelijks hadden gehoord van pre-orders, reisde zij heel Rotterdam af om uit te zoeken of ze ergens nog Pokémon Stadium hadden liggen. En dat allemaal om hem bij te staan in zijn avontuur om niet alleen alle Pokémon te vangen, maar er ook nog eens in een arena mee te vechten.

Ikzelf denk terug aan het moment dat mijn moeder Grand Theft Auto voor me kocht. Toevallig ben ik nu het boek Jacked aan het lezen, waarin de schrijver ingaat op de enorme controverse die al jaren rondom de serie hangt. Voor hetzelfde geld, of beter gezegd: tientallen guldens minder, had ze me ook iets heel anders kunnen geven, dat niet zo gewelddadig was. Maar dat deed ze niet, ze schatte mijn hobby op waarde en zag dat ik van GTA heel blij werd. Leuk detail: het cadeau was ter ere van mijn communie. Harse Krishnas omver rijden is christelijk natuurlijk erg verantwoord.

Maar de dank aan onze moeders reikt verder dan hun portemonnee, ze vonden het ook prima dat we niet ieder moment van de dag buiten speelden, zoals ‘normale’ kinderen dat deden. De moeder van Gerard en Daniël kunnen dat alleen maar beamen, al zetten ze er wel wat gezonde vraagtekens bij. Hoofdredacteur Gerards moeder herinnert zich nog een behoorlijk benauwde situatie, toen hij samen met een vriend aan het gamen was. Terwijl het buiten 25 graden was, zaten de twee vrolijk op zolder achter de PC. Er kwamen op dat moment zelfs werkmannen langs om zonneschermen te installeren. Dat de temperatuur op de bovenste verdieping was opgelopen tot boven de 30 graden, leek ze echter niet te deren.

Ook Daniël zweette wat af als kind, als we zijn moeder mogen geloven. Hij organiseerde op vroege leeftijd al een LAN-party voor hem en zijn vriend. Mama Daniël kocht speciaal hiervoor een tray energiedrank en wat zakken chips. Het gevolg hiervan kunnen we haar beter zelf laten vertellen. “Ze begonnen na het avondeten en waren nog bezig met naar elkaar te schreeuwen toen we naar bed gingen. De volgende ochtend, om ongeveer half acht, haalde ik de krant en waren ze nog steeds bezig. De geur van zweet, chips en die smerige zoete energiedrankjes vulde de overloop. Na een paar uur hoorde ik ze langzaam naar boven strompelen. De lucht in de computerkamer was te snijden, zo smerig rook het daar. Ik deed de gordijnen en een raam open. Het was niet te harden. Maar ze hadden wel plezier in dat stinkhok.”

Ze zagen wat af dus, onze moeders, wellicht al in de hoop dat we later nog eens ons geld konden verdienen met die spelletjes. De moeder van eindredacteur Ron moest zelfs aanhoren wat wij nu ook door ons trommelvlies krijgen geboord wanneer we op Xbox Live gaan. Ron had namelijk vroeger nogal de neiging om te schelden tijdens multiplayerpotjes (hij speelde veel Counter-Strike en Rainbow Six). Ze vond het volgens hem verschrikkelijk, maar hoopte dat het wel weg zou gaan als hij ouder werd.

“Maar helaas, het werd alleen maar erger”, aldus onze shooterexpert. “Ze trok in de latere stadiums zelfs de stekker uit de router als het te schunnig werd, waardoor ik natuurlijk alleen nog maar harder ging schelden. Een desastreus sneeuwbaleffect. Het is trouwens nooit meer goed gekomen.” Over dat laatste willen we nog wel twisten – Ron scheldt inderdaad nog, maar is in zijn artikelen best beleefd. Wat vast staat is dat er ook achter het mislukte anger management van Ron een goed beleid zat, van een moeder die zag dat haar zoon zijn roeping gevonden. Dat we nu allemaal voor Gamer.nl schrijven, bewijst dat nog maar eens. En daarvoor zijn we ook onze moeders heel erg dankbaar.

Fijne Moederdag!


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou