Vertel iemand dat je gamejournalist bent en je hebt direct de aandacht. Mensen willen van alles weten of beginnen te vertellen over hun eigen ervaringen. Wanneer je bijvoorbeeld een Uber pakt om van Fairfax naar Sunset te komen, krijg je een hoop mooie verhalen over – in dit geval – het dertienjarige zoontje van de chauffeur.
“Vroeger wilde ik buiten spelen”, horen we, “mijn boy wil alleen maar Call of Duty spelen.” De driver vertelt dat verslaafd raken aan de crack een stuk eerbaarder is dan verslaafd zijn aan gamen. “In dat geval komt ‘ie later wel lekker veel in de buitenlucht”, opper ik. Of zoonlief al in een plastic fles plast om maar niet van zijn gameseat op te hoeven staan, vraagt collega Marcel. Wat volgt is een relaas over het nichtje van de chauffeur, dat zo veel gamet dat ze, inderdaad, regelmatig in petfle en urineert. Chauffeur vertelt dat zijn nichtje zo knap is dat ‘ie haar wel zou neuken (letterlijke vertaling) als ze niet, weet je, familie zou zijn. “Too bad it’s frowned upon”, zegt hij semi-verontwaardigd terwijl we uitstappen.
Ik heb de chauffeur vijf sterren gegeven.
Los Angeles
Een dag rondgereden worden door Los Angeles is sowieso vermaak waar geen filmbezoek of themapark (115 dollar voor een dagje Universal Studios) tegenop kan. Je loopt een onbeduidende oningerichte eettent binnen en eet de beste Thai die je de afgelopen maanden voorgeschoteld hebt gekregen. In de Diamond Supply Co-winkel komt een verkoper op je af die de robot doet en zonder een woord te zeggen zich weer omdraait en wegloopt. Vijftig meter verderop loop je LA’s Premiere Humane Pet Shop binnen, om eerst voor een hek te moeten wachten voor je wordt binnengelaten en overspoeld wordt door een lawine van schattigheid aan keffende weespuppy’s. Een paar minuten later gaat het alarm omdat een van de honden is geadopteerd en applaudi eren en schreeuwen we enthousiast mee.
Dit is Los Angeles, waar de biertjes het beste smaken in een onopvallende donkere bar achter een onopvallende bruine deur, die je wordt aangeraden door een oude skateboarder achter de ka a in de Supreme-winkel. Waar de Supreme-winkel een enorme in de lucht gebouwde skatepool huisvest. Waar de margarita’s in veel te grote glazen komen, twee voor de prijs van één, terwijl de gay pride op straat langzaam opwarmt voor een avond om nooit te vergeten. Waar een volgende Uber-chauffeur vol zelfspot grapt dat hij fulltime pretentieus acteur is, maar dat hij eigenlijk Ubert omdat hij anders toch maar in de kroeg zou zitten.
En waar vanaf vanavond eindelijk de E3 losbarst. Die E3 waarnaar Angelinos nieuwsgierig vragen wanneer ze horen dat je gamejournalist bent. Vliegen jullie echt helemaal hierheen om die beurs te bezoeken? Wordt dat virtual reality nou echt populair? Wat wordt dé game die ik straks moet gaan spelen? Ja, geen idee, en het antwoord op die laatste kunnen we je over een paar dagen geven.
Tijdens E3 plaatsen redacteuren Arthur en Michel regelmatig blogs over hun ervaringen op E3 en in Los Angeles. Dit bovenop de gebruikelijke content, om zo een nog completer beeld van de beurs te geven.
