Beste bezoeker, ik ga je niet vragen je ogen te openen. Die staan aljaren wijd open. We zijn immers met z'n allen gericht op wat we kunnenzien. Dat neem ik je niet kwalijk, want ik ben niet anders. Dingen diewe zien, die bestaan. Hoe mooier het oogt, hoe liever we er naar willenkijken. Niet voor niets zijn ontwikkelaars tegenwoordig zo druk bezigmet het grafische aspect van games. Als je game er lelijk uitziet, benje bij voorbaat al verloren.
Ik vind echter dat een ander aspect van videogames een ode verdient.Juist omdat het zo weinig aandacht krijgt. Ik heb het over muziek engeluid in videogames. Luisteren, dat doe je, zoals je mi chien wel eensvernomen hebt, met je oren. Ik weet niet precies wat de reden er achteris, maar op één of andere manier hebben wij ma aal besloten onze orenveel lager te rangschikken als onze ogen. Mi chien omdat ze minderaantrekkelijk zijn, of zo. Ik kan best genieten van een mooi oor, maardat terzijde.
Het sluipt er eigenlijk een beetje in hé, goede muziek in games? De eneminuut speel je nog vrolijk een potje Mario Kart of Metal Gear Solid,een dag later zit je bij de kapper gamemuziek te neuriën. Zo blijf jeniet alleen erg verbonden aan een bepaalde game, je hebt ook nog eenskans gillend gek te worden, om nog maar te zwijgen over mensen in jeomgeving. Het is een gevaarlijk goedje, muziek in games.
Sommige ontwikkelaars zijn erg nobel. Ze weten dat er nauwelijks overmuziek in games gepraat wordt en toch besteden ze er veel aandacht aan.Van het Midi-formaat zijn ze overstapt naar orkestmuziek en dat komt vooral epischeavonturen alleen maar ten goede. Denk eens aan de soundtrack van delaatste paar Zelda's. Ik heb ze zelfs op cd! Als dat niet betekent datje goede muziek voor een game hebt afgeleverd, dan weet ik het ook nietmeer.
Andere ontwikkelaars lijken zo geobsedeerd door goede muziek in games,een beetje zoals ik, dat ze er een hele game voor maken. Dat begonbijvoorbeeld al bij games als Space Channel 5 en die kekke dansmattenwaarop je als een gek moet rondhuppelen. Ze erkennen het feit dat ermuziek bestaat, maar integreren het nog niet voldoende in de gameplay.Ze smelten niet samen tot één enkel geheel. Ik kan hetzelfde zeggenvan Guitar Hero. Het draait niet om muziek, al is het heerlijk om ernaar te luisteren, maar in feite druk je gewoon op de knoppen wanneereen icoontje op een bepaalde lijn komt. Dat kan ook zonder muziek. Hetis minder leuk, maar het kan.
Nee, een enkel genie heeft het wel door. Ik heb het over TetsuyaMizuguchi. Die naam op zich zegt waarschijnlijk enkelen van jullie maariets, maar als ik zeg Rez en Lumines dan gaat er bij veel meer mensenal een lichtje branden. Mizuguchi is voor mij een wereldwonder. Het isdat ik mij er te cool voor voel, anders had ik hem geboetseerd uitklei, naast mijn bed geplaatst en er elke avond een gebedje voorgezegd.
Want wat doet Mizuguchi? Hij zegt: “Sukkels! Jullie pakken tweeelementen en gooien het bij elkaar, alsof dat iets uit maakt. Die tweegaan niet opeens paren om tot een perfect liefdeskind uit te komen! Jemoet ze samensmelten, tegen elkaar laten wrijven tot ze één worden.”Althans, ik stel mij s' nachts voor dat hijdergelijke dingen naar andere ontwikkelaars roept.
In Rez en Lumines worden de twee elementen, zien en horen, bij delurven gepakt en met elkaar samengesmolten. De graphics zouden nietswaard zijn zonder de muziek en de geluiden en omgekeerd. Kun jij jevoorstellen dat je Lumines moet spelen zonder de aanstekelijke muziek?Of dat je alleen de muziek op zou zetten op een feestje? Nee, dat werktniet. Je moet het tezamen ervaren om een haast goddelijk genot teondergaan.
Ik wilde hem, voor zover je hem niet kende, even aan jullievoorstellen. Het is een man om in de gaten te houden, een revolutionairin een industrie vol kuddedieren. Mizuguchi, dit zijn de gamers.Gamers, dit is Mizuguchi. Hij is er op uit om van alle elementen diegames een aardig tijdverdrijf maken, een samensmelting te doen ontstaandie van games een waardige tegenhanger van media als films en muziekmaken. Mi chien mogen we het zelfs kunst gaan noemen. Gedurfd, maar depoging meer dan waard.