Nadat eerst niet eens zeker was of Yakuza 3 wel naar Europa zou komen, lijkt Sega onze markt toch een beetje serieuzer te gaan nemen. Yakuza 4 ligt in Japan inmiddels wel alweer een half jaar in de schappen en wij Westerlingen moeten nog even geduld hebben tot de lente van 2011. Het is dan ook te hopen dat voor een eventueel vervolg de releases dichter naar elkaar gebracht worden, zodat we niet zo lang met een jaloerse blik naar de Japanse gamers hoeven te kijken. De echte fan heeft het spel natuurlijk allang geïmporteerd en heeft het met de grootst mogelijke moeite in het Japans uitgespeeld met een vuistdikke handleiding naast hem op de bank, maar dat is niet voor iedereen weggelegd.
Yakuza 4 is in Japan een jaar na Yakuza 3 uitgebracht. Hiermee lijkt het een haastklus, maar de kern van het spel is tu en deze twee delen gewoon niet of nauwelijks veranderd. Zo is het spel nog steeds op en top Japans met de, voor ons Westerlingen, soms vreemde minigames en het fictieve Tokio als setting. Verhaaltechnisch belooft de game net zo geloofwaardig en filmisch te zijn als zijn voorganger. Ditmaal sta je niet alleen in de schoenen van Kazuma Kiryu (de hoofdrolspeler uit de eerdere Yakuza-delen), maar wi el je continu tu en vier personages, die elk hun eigen rol hebben in de neonverlichte miljoenenstad. De personages zijn daarbij ook nog eens onderling op de één of andere manier met elkaar verbonden.
Meer afwi eling
Onze speelse ie met Yakuza 4 was helaas maar een hele korte. Hierin kregen we de controle over Taiga Saejima, een Yakuza die ter dood veroordeeld is voor de moord op achttien leden van een concurrerende clan. Geen lieverdje dus. We worden meteen in de actie gegooid als we vlak voor onze executie weten te ontsnappen en tegenover verschillende groepen gevangenisbewakers komen te staan. Hierbij komt de brute kracht van Taiga uitstekend van pas en al snel vliegen de bewakers door de lucht dankzij het uitvoeren van mooie, vloeiende gevechtscombinaties. Het is direct merkbaar dat het gevecht ysteem nauwelijks is aangepast; de camera werkt soms nog steeds een beetje tegen, de animaties zijn niet allemaal even mooi en ook het mikken op vijanden verloopt niet altijd even soepel. Desondanks blijft het een mooi gezicht wanneer je na een paar rake vuistslagen een finishing move uitvoert die bepaalde lichaamsdelen van de tegenstander in allerlei onnatuurlijke bochten laat buigen.
Doordat je in Yakuza 4 met vier personages speelt, kent het spel een stuk meer afwi eling dan het vorige deel. Natuurlijk, het spelconcept is intact gebleven: zo loop je continu kleine groepen mensen tegen het lijf die niets liever zouden doen dan jouw gezicht een gratis make-over te geven met hun vuisten of wapens. Bij een concept als dit ligt herhaling op de loer, maar in Yakuza 4 wordt dit nog een beetje vermeden door de steeds wi elende verhaallijnen. De verschillende personages hebben ook nog eens ieder een eigen vechtstijl, die vooral tot uiting komt in de speciale aanvallen.
Volgens de producer van het spel, Toshihiro Nagoshi, kost het de gemiddelde speler ongeveer twintig tot dertig uur om het verhaal te doorlopen. De Yakuza-serie staat daarnaast bekend om de minigames waarmee je nog veel meer uren in kunt steken. De producer schatte in dat je hiermee toch al gauw zo’n honderd tot tweehonderd uur vol zou kunnen maken. Nieuwe minigames zijn er in de vorm van onder andere pachinko, een Japanse speelautomaat, en tafeltennis.
Uncut
De Westerse versie van Yakuza 3 was van een aantal elementen ontdaan ten opzichte van de Japanse versie. Volgens Sega was dit om het spel tijdig te lokaliseren en zouden de verwijderde dingen maar moeilijk te begrijpen zijn voor ons Westerlingen. Er ontbrak in de versie die bij ons verscheen een Japans geschiedeni pelletje, iets wat waarschijnlijk door weinig mensen gemist werd, maar ook de mogelijkheid om naar zogenoemde ‘hoste bars’ te gaan. Dit zijn clubs waar vrouwen onder het genot van een drankje de veelal mannelijke bezoekers vermaken zonder hierbij seksuele handelingen te verrichten. Het ontbreken van deze clubs en de daarbij behorende mogelijkheden om te flirten met digitale dames werd als een waar gemis gezien en de vele reacties hierop waren voor Sega aanleiding om ze ditmaal in het spel te laten zitten. Hoera!
Yakuza 4 gaat verder op dezelfde weg die Yakuza 3 in was geslagen. Het spel biedt naast een nieuwe verhaallijn met meerdere personages weinig nieuws onder de zon, maar probeert de fans tevreden te houden door wat ze kennen en leuk vinden steeds verder uit te breiden. Het verhaal wordt op een overtuigende manier neergezet, de actie is spectaculair en de minigames houden je voor uren, zo niet dagen bezig, mi chien wel tot Yakuza 5 uitgebracht wordt. Want, zo verzekerde de producer ons, zolang de gamers Yakuza leuk blijven vinden, blijft hij nieuwe delen in de serie maken. Hè, wat vervelend nou…