Voordat we doorgaan over Xenonauts is het handig om iets te weten over de achtergrond van X-COM. Het eerste deel van de sciencefictiongame werd begin jaren '90 uitgebracht en het laatste deel vlak voor de millenniumwi eling. De opzet van het spel is simpel: aliens willen de wereld overnemen en dat moet je met een speciaal legerteam voorkomen. De game staat daarbij vooral bekend om zijn extreem pittige en diepgaande turn-based gameplay. X-COM had voor die tijd een flinke fanbase opgebouwd, hoewel de huidige generatie gamers het spel inmiddels vergeten zijn. Toch zijn er nog genoeg liefhebbers die de serie terug willen. De ontwikkelaars van Xenonauts zijn zulke fans en hebben al meer dan drie jaar besteed aan hun eerbetoon aan X-COM voor de pc.
Kopie
Zowel visueel als qua gameplay zie je direct de overeenkomsten met X-COM. De wereld is net zo tekenfilmachtig vormgegeven, maar vooral de spelelementen zijn één-op-één overgenomen. Het beginpunt in het spel is de wereldkaart waarop je verschillende basi en bouwt. In een basis maak je progre ie door wetenschappelijk onderzoek, het trainen van legereenheden en het bouwen van voertuigen en kamers. Dit is vergelijkbaar met de meeste strategiespellen, maar de uitvoering is identiek aan het originele X-COM. Zo werk je voornamelijk met menu's en cijfers om alles in goede banen te leiden en de inkomsten op peil te houden.
De kern van het spel is het verslaan van aliens en het voorkomen van invasies. Hiervoor moet je in eerste instantie UFO's uit de lucht schieten met gevechtsvliegtuigen. Vanaf dat moment heb je de optie om op de grond verder te vechten en dan begint ook het pittige turn-based gedeelte.
Met een dropship stuur je de legereenheden en voertuigen naar de crashplaats. Deze eenheden bekijk je, net als in X-COM, van schuin bovenaf en bestuur je een voor een met de muis. Er ontstaat daardoor een schaakspel dat, naarmate het spel vordert, steeds moeilijker wordt. Je moet rekening houden met de verschillende vaardigheden van legereenheden, schuilplekken, fog of war en gebouwen die kapot kunnen. Na elk gevecht keer je terug naar de landkaart en kun je gevonden voorwerpen en informatie onderzoeken in je basis. Zo word je langzaam sterker, maar de vijand uiteraard ook. Dat werkt allemaal prima en doet in principe niet onder voor wat X-COM ooit was. Dat is een groot compliment, gezien de reputatie van de kla ieker.
Balans
Dit compliment betekent echter niet dat het spel al perfect is. De previewversie voelt wel al aan als een compleet spel, maar vooral aan de balans moet nog gewerkt worden. Op de normale moeilijkheidsgraad is het onderhouden van meerdere basi en bijvoorbeeld onmogelijk. Na een tijd raakt het geld op en is progre ie boeken moeilijk. Ook zijn er nog een hoop kleine bugs en mi en bepaalde animaties. Dit zijn zaken die vrij makkelijk opgelost kunnen worden en de huidige staat belooft veel goeds voor de uiteindelijke game.
Het grootste probleem is dat het een spel van de fans voor de fans is, maar voor niemand anders. De ontwikkelaars doen er weinig aan om een eigen identiteit te creëren en het spel in een wat moderner jasje te steken. Xenonauts is dermate trouw aan het origineel dat het ook geen multiplayer heeft. Dat is niet erg, maar het had de strategiegame in ieder geval eigentijdser gemaakt. Hoewel het geweldig voor de fans is, mist het aantrekkingskracht voor een grotere groep spelers. Het is een stap terug in de tijd. Bijzonder vermakelijk als je het origineel gespeeld hebt, anders waarschijnlijk niet.
Xenonauts is momenteel terug te vinden op Kickstarter en xenonauts.com.