Uncharted 3: Drake's Deception (multiplayer hands-on) | Gamer.nl

Uncharted 3: Drake's Deception (multiplayer hands-on) | Gamer.nl

Voor de Total War-purist is het ketterij van de hoogste orde: geen historische setting, maar een volledig fictieve wereld waarin orks, vampiers en dwergen elkaar brullend de hersenpan inslaan. Dat is misschien jammer voor de geschiedenisliefhebber, maar Total War: Warhammer belooft meer spektakel dan ooit tevoren.

Deze positieve instelling komt onder meer tot uiting in de vorm van te verdienen medailles. Veel acties worden beloond met eremetaal. Het snel achter elkaar afschieten van twee tegenstanders levert wat op, maar ook het ternauwernood ontwijken van een handgranaat, het afleggen van een bepaald aantal meters over het speelveld of het meer dan een minuut dekking zoeken wordt beloond. Nu is het zo dat goede spelers sneller medailles verzamelen, maar totale nitwits worden niet aan hun lot overgelaten. Iedereen wordt op zijn eigen speciale manier wel een beetje gewaardeerd.

Het is ook wel nodig dat medailles op zoveel verschillende manieren binnenstromen, want de zijn niet alleen voor de sier. Spelers kunnen instellen welke bonus zij tijdens een wedstrijd kunnen activeren, wat een bepaald aantal medailles kost. Een krachtige raketwerper kost veertien medailles, een handige rookwolk waarmee je een Houdini-act uitvoert en je over het speelveld getransporteerd wordt, kost de helft. Het zijn eenmalig te activeren bonu en die ervoor zorgen dat spelers ze elk potje weer proberen te verdienen en ook niet willen verspillen. Niets is zuurder dan dat je een clusterbom in je vingers hebt, maar je voortijdig het loodje legt en je bonus er vandoor is.

Stomme dansjes

Overigens leveren medailles na ieder potje ook de nodige extra centen op. Centen die zijn uit te geven aan vaardigheden of toevoegingen voor je wapens. Denk hierbij aan een groter magazijn of het stabieler kunnen richten met een sluipschuttersgeweer. Oftewel: bekende koek. Tenminste, vooralsnog, want je merkt dat Naughty Dog nog het nodige achter slot en grendel heeft gehouden. Het valt te verwachten dat we nog meer opzetstukjes en priegeldingetjes krijgen.

Veel mogelijkheden om je personage aan te kleden zijn er eveneens nog niet in. Alhoewel: door schatten te verzamelen, die tegenstanders soms laten vallen, is er wat spul vrij te spelen. Een hoofddekseltje hier en een shirtje daar. Het voelt echter nog wat karig aan. Vooral in het begin heb je erg weinig opties. Daardoor zitten veel potjes vol met identieke Drakes, op die ene uitzondering na die al tachtig uur aan het spelen is en toevallig een brilletje op zijn neus heeft. Het is te hopen dat er een goed gevulde kledingkast op spelers staat te wachten zodat iedereen gelijk zijn eigen schatzoeker mooi kan uitdo en. Opvallend genoeg zijn er wel al meer dan tien bewegingen om je tegenstanders te treiteren. Van een stom dansje tot een stommer dansje tot aan nog achterlijke bewegingen; mogelijkheden om je tegenstander te vernederen zijn er afdoende. Dat is dan wel weer leuk.

Plekjes

Ook qua locaties heeft Naughty Dog zich nog erg beperkt. In de eerste twee weken van de bèta waren slechts twee maps speelbaar (Airfield en Chateau), in de derde week kwam daar Yemen bij, alsook Syria in een aparte modus. Maar laten we dit even omdraaien; door het specialistische aanbod zijn beide maps lekker vaak gespeeld en is te merken dat tactieken langzaam veranderen. Waar iedereen op dag 1 nog klaagde dat de turrets te krachtig waren, daar wist iedereen op dag 2 deze krengen te ontwijken om tot de conclusie te komen dat het wel ‘meeviel’. En zo is het gegaan met elk ‘probleem’, want een oplo ing is gauw genoeg gevonden. Campers – pak een sluiproute, irritante snipers – pak een sluiproute, turrets – pak een slui…je snapt waar we heen willen. De maps voelen uitermate gebalanceerd aan waar iedere speler wel zijn weg in kan vinden. Eigenlijk is er maar één punt van kritiek dat na het lange spelen overeind is blijven staan: de spawn points. Het gebeurt te vaak dat je te dichtbij een vijand weer tevoorschijn komt.

Samenstrijd

Aan verschillende modi is in ieder geval geen gebrek, waarbij met name de coöperatieve modi opvallen. In Co-Op Arena moeten spelers verschillende opdrachten voltooien terwijl er steeds sterkere golven computergestuurde vijanden jou en je makkers komen lastigvallen. Het constant rugdekking geven, grijpgrage tegenstanders de nek omdraaien en flink vloeken als iemand zich afscheidt van de rest, zorgen voor flinke spanning. In een andere variant hierop, Co-Op Adventure, vecht je jezelf door hele omgevingen heen, waarbij ook het nodige klimwerk komt kijken. Zo dien je eerst een aantal schatten op bepaalde platformen te zetten, om dan weer een gigantische toren te beklimmen terwijl je al hangend wat gespuis afschiet, om het bovenop de toren tegen twee helikopters op te nemen. Tenminste, dat vermoeden we, want ook hier is in de mi ie geknipt en gaat het beeld op zwart zodra de wiekenklappende gevaartes in beeld komen. Het voelt in ieder geval al spectaculair, zoals de mi ies die we terugvonden in de multiplayer van Uncharted 2: Among Thieves dat ook voelden.

Voor de rest zijn de modi de welbekende nummers. Team Deathmatch, Team Objective, Free For All en eenn Capture the Flag-variant. Stuk voor stuk doen ze wat je ervan verwacht: het werkt prima, door het Uncharted-sausje voelt het ook wat avontuurlijker wellicht, maar het is niets speciaals. Tot slot is er ook nog een modus die in negatieve zin opvalt: Co-Op Hunters. In deze modus moeten twee koppels het tegen elkaar opnemen. Het ene team moet schatten verzamelen, het andere team moet dit – samen met computerspelers – voorkomen. De arena’s zijn te groot voor vier spelers en de mix van kunstmatige intelligentie en spelers van vlees en bloed in een team is rommelig. Bovendien is het niet mogelijk om de computergestuurde medestrijders opdrachten te geven. Dat zou het nog een tactisch randje geven. Nu lopen ze op willekeurige plekken rond vervelend te zijn – je verwart ze snel met je werkelijke menselijke tegenstanders. Maar zoals wel duidelijk moge zijn; er zijn genoeg alternatieven.

Meer graag

Eigenlijk hoort aan het einde van een stuk over de multiplayer vooral een stuk reflectie. Hoe lang gaan mensen dit spelen? Blijft het wel leuk? Hoe is de balans? Het zijn vragen die de bèta totaal niet heeft opgeroepen (het was dikke pret), dus waarom ze hier dan toch gaan proberen te beantwoorden? ‘Geen bericht, goed bericht’ wat ons betreft. Eigenlijk zijn we na het spelen van de bèta vooral benieuwd geworden naar het singleplayeravonuur. Hoe worden een landhuis, een vliegveld, Syrië en Jemen aan elkaar gekletst in het avontuur? En hoe past die boot die we voorbij hebben zien komen binnen het verhaal? En krijgen we het zinkende schip ook in de multiplayer? We willen meer!


Artikel als favoriet toevoegen
Deel dit artikel

Aanbevolen voor jou