We speelden de early acce -versie van Trine 3. Hierin zijn twee story levels speelbaar, twee challenge levels en een experimentele playground om te laten zien wat mogelijk is met de editor.
De visuele stijl van Trine is altijd al indrukwekkend geweest en ook dit keer valt het direct op. De game is zowaar nog mooier dan de vorige delen. Er is nog meer kleur en er zijn meer prachtige lichteffecten. Bovendien is de game door de nieuwe 3D-wereld levendiger dan ooit en komt de sfeer goed tot z'n recht. Aan het ontwerp van de helden en hun tegenstanders is vrij weinig gedaan. Het oogt wellicht wat koddiger en komischer, maar alles is nog erg herkenbaar.
Feest van herkenning
Ook op het gebied van gameplay voelt Trine 3 vertrouwd. Nog steeds hebben we te maken met een side-scrolling platformgame met dezelfde drie helden: de tovenaar, de ridder en de dief. Dezelfde helden, maar ook exact dezelfde vaardigheden, althans in de early acce -levels. De tovenaar kan voorwerpen laten zweven en kistjes tevoorschijn toveren, de dief schiet met haar boog en kan slingeren aan een touw en de ridder slaat een beetje met z'n zwaard en beukt met zijn schild.
De uitdaging mist dus vooralsnog, maar dat is hopelijk iets dat we in latere levels wel gaan zien
Dat is leuk als je nog nooit een Trine-game hebt gespeeld, maar voor veteranen biedt het weinig nieuws. De eerste twee story levels bevatten bovendien vrij onoriginele puzzels die je binnen luttele seconden oplost. Je begint echt weer van voren af aan en leert elke held en vaardigheid opnieuw kennen. De uitdaging mist dus vooralsnog, maar dat is hopelijk iets dat we in latere levels wel gaan zien. Het nieuwe 3D-perspectief zou daaraan kunnen bijdragen, hoewel duidelijk is dat dit voor ontwikkelaar Frozenbyte nog een beetje lastig in de wereld is in te pa en.
Driedimensionalig
3D wil in het geval van Trine 3 niet zeggen dat je vrij door de wereld kunt bewegen. Nog steeds ga je van links naar rechts zoals in elke side-scrolling platformgame (je cameraperspectief blijft ook altijd hetzelfde), maar nu kun je ook naar voren en achteren bewegen in de wereld. Dat is aanvankelijk een beetje vervelend omdat je afstanden niet heel goed kunt inschatten vanwege het vaste camerastandpunt en bepaalde voorwerpen verstopt zitten achter elementen op de voorgrond.
Maar omdat puzzels niet meer beperkt worden door een tweedimensionaal vlak, zijn er meer mogelijkheden. Hele bijzondere voorbeelden hebben we in de early acce -versie nog niet te zien, maar de twee challenge levels bieden in ieder geval een beetje hoop. Daarin moet je het hele driedimensionale vlak gebruiken om verder te komen. Je moet bijvoorbeeld kisten naar voren en achteren schuiven om een bepaald hefboomeffect te realiseren. Of je moet een bepaald pad aflopen om een schakelaar om te zetten. De puzzels lijken nog steeds op wat je kent van Trine, maar door die extra dimensie moet je net even anders nadenken. Als dit echt goed wordt benut, kunnen daar hele uitdagende levels uit voortkomen.
Altijd raak
Feit blijft overigens dat een groot deel van de lol van Trine in de coöp-modus schuilt. Helaas hebben we dat nog niet uitgebreid kunnen testen, maar naar verwachting is dit niet heel anders dan in het tweede deel – hopelijk met een vergelijkbare toffe ervaring als gevolg. Een andere troef is de level editor en de Steam Workshop van Trine 3. Spelers kunnen zelf hun eigen puzzels en werelden bouwen. Of dit daadwerkelijk ook een beetje op gang komt, is natuurlijk nog de vraag.
3D is leuk, maar het voelt nog een beetje als een gimmick
We zijn mi chien wat sceptisch, maar dat wil niet zeggen dat Trine 3 een slechte indruk maakt. We hadden gewoon meer variatie en nieuwigheden verwacht. 3D is leuk, maar het voelt nog een beetje als een gimmick. Liever waren we verrast met uitdagende nieuwe puzzels en wellicht de introductie van wat nieuwe helden, of in ieder geval extra vaardigheden. De laatste twee lijken er vooralsnog niet in te zitten, dus hopen we maar dat het met de uitdagende puzzels goed komt.