Voor de singleplayerse ie kregen we de Autobot-campagne voorgeschoteld, waarin je de duistere plannen van de kwaadaardige Decepticons moet zien te dwarsbomen. In deze mi ies kies je uit de robots Optimus, Bumblebee en Ratchet. Elke robot kan transformeren in twee vormen, maar heeft tegelijkertijd net wat andere vaardigheden tot z’n beschikking. Optimus is de leider van de autobot. Hij is wat log, maar zeer sterk. Hij beschikt over een speciale techniek waarmee hij zichzelf en zijn teamgenoten sterker kan maken en bedient zich hoofdzakelijk van een machinegeweer om vijandelijk voetvolk om te leggen. Zijn futuristische vrachtwagenvorm tuft relatief langzaam door de omgeving, maar in deze vorm kun je wel vijanden rammen. Bumblebee gooit het daarentegen weer over een hele andere boeg. Hij is het verkennende type dat gewapend met pistool en sniper-rifle vijanden zo snel mogelijk uitschakelt. Zijn wagenvorm is dan ook snel en het meest geschikt om mee te stunten, terwijl Ratchet als hospik van het stel zich weer meer richt op verdediging. Hij is in staat een energieschild neer te zetten om zo niet alleen zichzelf, maar ook zijn groepsgenoten te beschermen.
We zeggen ‘groepsgenoten’ omdat je tijdens de campagne altijd twee andere Transformers bij je hebt. Deze kunnen bestuurd worden door het spel zelf of door vrienden. De gehele verhaallijn is namelijk coöperatief te doorlopen, waarbij een online-speler zich op ieder gewenst moment bij je speelse ie kan voegen of deze juist kan verlaten. Split-screen is helaas niet mogelijk, het gaat puur om online co-op. Zelf hebben we dit niet uit kunnen proberen, maar door de grote verschillen tu en de Transformers zien we hier behoorlijk wat potentie in. Cliché of niet, de uitdrukking “voor ieder wat wils” is hier zeker op z’n plaats.
Zo stelt Bumblebee je in staat om headshots te maken op grote afstand, en gebieden in één keer te overbruggen met een combinatie van acrobatische stunts. Zo kom je op een gegeven moment op een plek waar je meerdere objecten als dekking kunt gebruiken. Dit is ook wel nodig, aangezien op de achtergrond een horde vijanden het vuur op je opent. In deze situatie komt snelheid van je autovorm goed tot z’n recht, door zo snel mogelijk dekking te zoeken tu en de obstakels.
Ratchet leent zich weer veel minder voor dit soort acties, en moet op ditzelfde stuk voorzichtig gebruikmaken van zowel de obstakels (voor het zoeken van dekking) als zijn energieschild om hier heelhuids doorheen te komen. Daar komt bij dat je jezelf als hospik niet kunt repareren en dus afhankelijk bent van speciale health-items, die slechts sporadisch terug te vinden zijn.
When the going gets tough, the tough go hardcore
We zijn erg positief over zowel de hoeveelheid uitdaging die geboden wordt als het verschil tu en de speelbare personages, wat maakt dat de game zeer toegankelijk is zonder hardcore gamers tekort te doen. Iedereen kan het spel oppakken en een Transformer vinden die bij zijn of haar speelstijl past, maar de hardcore gamer kan voor een grotere uitdaging simpelweg de moeilijkheidsgraad opschroeven. Speel je op de hoogste moeilijkheidsgraad, dan is het aanzienlijk moeilijker om ongeschonden uit de strijd te komen. Van het verhaal konden we tu en de vele schietpartijen nog niet veel meekrijgen, maar we gaan er vanuit dat ook dat wel goed komt. De speelse ie en het gesprek met de ontwikkelaar beloven in ieder geval veel goeds.
Het is overigens niet zo dat je altijd uit dezelfde drie personages kunt kiezen aan het begin van een level. Dit verandert per keer en in totaal zul je met meer dan tien verschillende personages per factie kunnen spelen.
Bijkans nog intere anter is de mogelijkheid om elkaar ma aal naar de schroothoop te helpen in de multiplayer-modus. Gewapend met headset en controller kun je elkaar in netwerkverband of online te lijf gaan.
Call of ... the scrapyard
In de multiplayer-modus zie je de invloeden van onder andere Call of Duty terug. Zo zijn er vier kla en, te weten de Scientist, Leader, Scout en Soldier. Elke kla e heeft z’n eigen speciale vaardigheden (ofwel ‘perks’), wapens en ‘killstreak’. Zo kan de Scientist door zijn straaljagervorm op ieder moment neerdalen op zijn vijanden en ondersteund worden door een verplaatsbaar stuk afweergeschut. De Scout kan daarentegen over het slagveld racen en onzichtbaar worden, terwijl je als Soldier in een tank kunt veranderen en een sterk kanon kunt gebruiken. En heb je als Scout genoeg vijanden achter elkaar gedood dan kun je je ‘killstreak’ inzetten om bijvoorbeeld de posities van je vijanden te kunnen zien.
De multiplayer smaakt zeker weten naar meer. De kracht van de game zit hem in de zeer sterke combinatie van beproefde concepten met unieke Transformers elementen. En naast bekende modi zoals Team Deathmatch, kent de game ook bijvoorbeeld een Conquest-modus. Deze heeft wat weg van de Domination-modus uit Unreal Tournament.
Dat het allemaal heerlijk wegspeelt is ons nu duidelijk, maar het zijn de kleine details in zowel de singleplayer- als de multiplayer-modus die het afmaken. Kleine details die net zo logisch als toepa elijk zijn in de wereld van Transformers. Zo maak je een heerlijk ogende sliding op de knieën wanneer je in volle vaart terugtransformeert naar je robotvorm, nemen vijandelijke wapens het kleurenschema van je Transformer aan zodra je ze oppakt en open je deuren door je armen in een computersysteem te pluggen. Relatief kleine toevoegingen die zorgen voor de finishing touch. Onze robotvrienden zijn mi chien met de Noorderzon vertrokken, wij zien ze graag later dit jaar terug voor een knallende omhelzing.