Het is enerzijds flauw om Trackmania af te rekenen op zijn vele delen, maar het verklaart waarom de serie zich al die jaren (al dan niet tegen wil en dank) verschuilde in de luwte. Tot een succesvolle consoleversie is het bijvoorbeeld nooit gekomen. De Trackmania-serie was vooral koning in het toetsen van verdienmodellen en spin-off’s.
Flow
In Turbo moet al die opgedane ervaring samenkomen tot een geraffineerd eindproduct. Het uitstel stemt ons in die zin buitengewoon enthousiast. Beter neemt Nadeo alle tijd om het concept, de online structuur en de menu’s te finetunen. Niets mag de toegankelijkheid van het Trackmania-concept immers in de weg staan.
Trackmania draait om ‘flow’: de flow van het racen, maar ook de flow die je race na race spelende houdt. De razendsnelle gameplay, vrolijke kleurtjes en volstrekt bizarre tracks staan daar ook in Trackmania Turbo garant voor. Niets hindert een vloeiend spelverloop. Kun je die ene looping maar niet halen, omdat je te traag uit de kurkentrekker daarvoor komt? Een simpele druk op de ‘restart’-button en je wordt zonder laadtijd teruggezet naar het meest recente checkpoint.
Ook het sounddesign moet aan die flow bijdragen: iedere keer dat je onder een checkpoint doorrijdt, wordt de opzwepende technomuziek aangedikt. Laat je het gas los, dan valt de muziek weg, om pas weer te beginnen als het pedaal tegen de bodemplaat wordt gedrukt.
‘Arcade culture’, zoals Nadeo zelf naar die flow refereert, viert hoogtij in een constante race tegen de klok. Veel draait om het verbeteren van je eigen tijden: zowel offline, in een van de 200 standaardtracks, als online, in servers tegen vrienden of juist tientallen onbekenden.
Razendsnel
Het mooie aan Trackmania Turbo is dat het geen eenduidige race-ervaring hoeft te zijn. Je hoeft geeneens racefanaat te zijn om met de wagens uit de voeten te kunnen. Sommige banen vereisen wel degelijk dat je al driftend de ideale lijn nadert om de snelste tijd neer te zetten, andere banen zijn zo bizar dat je in je handjes mag wrijven wanneer je louter weet waar het wegdek begint of ophoudt. De Track Editor speelt daarin een belangrijke rol.
In de vier omgevingen die Turbo rijk zijn (vooralsnog is het tropische Zuidoost Azië onze favoriet), kun je naar hartelust sleutelen aan een eigen baan, vol met loopings, kurkentrekkers, windtunnels, obstakels, valkuilen, megasprongen of een absurde combinatie daarvan. Wie weinig heil ziet in het maken van eigen banen, neemt deel aan de vele servers waarin de tofste banen die door de community gemaakt zijn elkaar afwi elen.
Trackmania is mede dankzij die community al jarenlang de meest moderne interpretatie van de arcaderacer. De bizarre tracks geven Turbo deels de feel van speelgoed, vergelijkbaar met een opgevoerde versie van Hot Wheels, maar tegelijkertijd laat de game je aspecten van het racen tot in perfectie masteren, exact zoals dat een geslaagde arcaderacer betaamt.
Fundering
Ten opzichte van eerdere delen kan Trackmania Turbo in die zin weinig fout doen. Omdat de formule als een huis staat hoeft Nadeo enkel te perfectioneren waar vorige delen goed in waren. Toch laat de ontwikkelaar het niet na te experimenteren. Zo wordt de game gelanceerd met ondersteuning voor PlayStation VR en laat de local multiplayer-modus Double Driver je met twee spelers één auto besturen.
Veel randzaken, zoals het aantal multiplayer-modi en de online structuur, zijn nog in nevelen gehuld. We houden graag vertrouwen in de Trackmania-formule, maar ze is tegelijkertijd kwetsbaar. Trackmania Turbo valt of staat bij de community. Zonder de pa ie en toewijding van de online gemeenschap die bijvoorbeeld Trackmania Nations sterkte, is Trackmania Turbo niets meer dan een lege belofte.
Trackmania Turbo komt ergens begin dit jaar uit op pc, Xbox One en PS4.