Voor wie nog niet bekend was met de nieuwe Tiger Woods, deze editie duwt de serie weer iets verder op de koers die het jaren geleden al inzette. Realistisch golf, met een vleugje typische game-eigenschappen zoals put previews. Dat laatste wordt dit keer echter tot een minimum beperkt, dankzij de nieuwe focusbalk. Dit keer zijn de gimmicks als put previews niet bij elke hole beschikbaar, maar moet je er focus voor inleveren die je weer terugverdient met goede slagen. Voor de rest zijn er weinig grote vernieuwingen in de gameplay zelf te ontdekken. Tenminste, als we de PlayStation Move buiten beschouwing laten.
Logischerwijs gebruiken we in dit geval de PlayStation Move precies zoals we een golfclub vast zouden houden. Belangrijk gegeven: dankzij de knoppen op de controller gaat er niets van de originele functies in de game verloren – het is dus niet zo dat we hier met een light-versie van het origineel worden opgescheept.
Belachelijk accuraat
Nog voordat we afslaan merken we al hoe belachelijk accuraat de controller werkt. Met hele subtiele handbewegingen draaien we het blad meer open of dicht. Drukken we vervolgens de trekker achterop de controller in, dan gaat Tiger er eens goed klaar voor staan. Vervolgens is het tijd om uit te halen. De slag is schitterend, fantastisch, episch en…snoeihard in de grond voor de bal. Het is de eerste keer in Tiger Woods dat we überhaupt de grond in kunnen slaan, maar het zegt veel over het realisme en de besturing van deze game. Onze afslag was gewoon niet goed, mi chien maar een paar centimeter, maar wel centimeters die gemeten worden.
De keer daarop gaat het al een stuk beter. De bal wordt goed geraakt, alleen omdat we toch ietwat scheef uithalen komt er een behoorlijk fade bij deze slag aan te pas. De bal belandt een paar meters buiten de fairway in de rough. De volgende beurt eindigt onze bal in het zand, perfect om eens te kijken hoe de game hier op de bewegingen van de PlayStation Move reageert – want zoals elke golfer weet, komt er bij een slag uit de bunker een hele andere houding en uithaal kijken. Ook hier laat de controller zich echter niet kisten. Met een zogenaamde sand wedge en een soepele beweging wippen we zo de bal de green op, om daarna het klusje te klaren.
Het is heel moeilijk te zeggen aan wie we nu precies krediet moeten geven. Is het de PlayStation Move, die zijn beloftes waarmaakt en tot op de centimeter nauwkeurig reageert? Of is het toch EA’s Tiger Woods PGA Tour 2011, dat direct bij de eerste poging met deze nieuwe techniek al een feilloze implementatie verzorgt? Waarschijnlijk mogen we ze allebei bedanken, maar hoe het ook zij, het feit blijft dat Tiger Woods PGA Tour 2011 in combinatie met de PlayStation Move op zowat alle fronten indrukwekkend is. Het werkt zoals je eigenlijk al jaren hoopt dat een golfspel werkt. Het bewijst bovendien ook maar weer eens het bestaansrecht van motion controls. Ballen afslaan in je eigen huiskamer, niet als gimmick, maar in de beste en meest uitgebreide golfgame ooit gemaakt. Move bewijst zich direct als de ideale caddie.