De Wii MotionPlus speelt een grote rol in de nieuwe Zelda en maakt duidelijk dat dit de eerste echte Zelda-game voor Wii is. Je zwaard rondzwaaien kan niet simpeler: gewoon de Wii-controller een kant op zwiepen. Geef je een horizontale ruk aan de controller, dan maakt Link een horizontale beweging met zijn zwaard en bij een verticale ruk maakt hij een verticale beweging. Door de Wii-controller en Nunchuck hard van boven naar beneden te zwiepen haalt Link extra hard uit, en door met beide controllers stevig horizontaal te zwiepen maakt Link zijn befaamde draaiende aanval. Het is makkelijker om het te doen dan het te beschrijven.
Zwaardgezwiep
Leuk is dat er diverse vijanden zitten in de game, die op een bepaalde manier geraakt moeten worden. De Deku Baba planten hebben monden die horizontaal of verticaal opengaan, waardoor je de juiste richting op moet zwiepen om ze te doden. Sterkere vijanden, zoals de trollen uit de demo, kunnen op alle manieren geraakt worden, maar vallen zelf ook aan en door de Nunchuck naar voren te duwen gebruikt Link zijn schild.
Het lijkt er in ieder geval op dat Nintendo de precisie die het zwaard nu heeft uitvoerig gaat gebruiken in de game, want de eerste eindbaas waar we tegen vochten, een schorpioenachtig wezen dat ons deed denken aan de eerste eindbaas uit Ocarina of Time, moest ook met goed gerichte zwaardzwiepen worden gedood. Het monster had ogen tu en zijn constant ronddraaiende klauwen, waardoor je voor elke aanval goed moest kijken welke richting de controller heen beweegt. Het werkt allemaal prima; we hadden geen één keer het gevoel dat Link niet vocht zoals we wilden.
Items
Maar wat is een Zelda zonder speciale items? Natuurlijk is de kruisboog er weer, waarvoor je net als in Wii Sports Resort de Nunchuck naar achteren moet ‘trekken’ om een pijl af te vuren. Het beeld gaat dan in een eerstepersoonsaanzicht wat het mogelijk maakt om precies te mikken. We kunnen ons echter voorstellen dat dit in hectische gevechten niet snel genoeg werkt. Vooralsnog hebben we het alleen gebruikt om wat items uit een boom te schieten. De katapult vergt gelukkig alleen maar een druk op de A-knop, wat een stuk sneller werkt. Een nieuw item is een soort kever die je afvuurt, die je vervolgens kunt besturen. Hiermee kun je voorwerpen oppikken die op lastig te bereiken plekken liggen. We zagen ook een zweep voorbij komen, die vooral effectief was tegen rondvliegende vleermuizen.
De kleurrijke presentatie laat spelers in eerste instantie mi chien denken dat de nieuwe Zelda geen diepe gameplay kent, maar het demo-level dat wij speelden had al meer geheime plekken dan een gedeelte van Hyrule Field in Twilight Prince . Nintendo lijkt de game eindelijk weer vol te proppen met geheime gangen, plekken en stenen die opgeblazen kunnen worden, zodat je op elk veldje dat je bereikt wel weer iets nieuws kunt ontdekken.
Daarbij is de grafische stijl behoorlijk indrukwekkend. Skyward Sword lijkt de perfecte balans gevonden te hebben tu en de getekende stijl van Wind Waker en het realisme van Twilight Prince . De game oogt speels, maar niet kinderachtig. Dat speelse keert vervolgens terug in de gameplay en elke stap die je zet is weer een nieuw avontuur. En dat hoor natuurlijk bij een goede Zelda-game.
