The Darkne II speelt zich een aantal jaar na de eerste game af: maffioso Jackie heeft ‘the Darkne ’, de twee demonische op bloed beluste slangen die als een extra paar armen uit zijn lichaam komen, al die tijd kunnen onderdrukken. Als kersversie Don wordt hij echter uitgedaagd door een sekte die zichzelf de Brotherhood noemt. Deze groep weet van de speciale krachten van Jackie en wil ze stelen. Voor Jackie wordt het tijd om The Darkne weer toe te laten in zijn leven, wil hij het er levend van afbrengen.
De cel-shaded graphics vormen mi chien een schok voor fans van het eerste uur, maar na een uitgebreide speelse ie zijn wij al van die schrik bekomen. De daadwerkelijke gameplay is namelijk onverminderd sterk en zelfs uitgebreid. De voornaamste nieuwe mogelijkheid is dat je jouw twee ‘normale’ armen en je twee ‘monsterarmen’ tegelijkertijd kunt gebruiken. Zo pak je met je monsterarmen met gemak een vijand op aan zijn been, om hem voor je ogen te hangen en hem met je wapens aan flarden te schieten.
De monsters die als twee getikte personages constant in beeld hangen, zijn echter voor nog heel wat meer vertier goed: zo kun je er ook heerlijk gore finishing moves mee uithalen. Zo bijt het slangenmonster door de ingewanden van je tegenstander om vervolgens als een echte Alien-imitator door zijn borstkas te barsten. En natuurlijk spuit het bloed er aan alle kanten uit.
Puur plezier
Je monsterarmen kun je ook inzetten als verdediging: trek een stuk metaal, bijvoorbeeld een autodeur, naar je toe en houd dat voor je als schild, terwijl je met je wapens je omgeving van een kogelregen voorziet. De slechte krachten die door Jackie heen vloeien zijn zelfs goed voor het upgraden van wapens, waardoor het later in het spel bijvoorbeeld mogelijk wordt door muren heen te schieten. Logisch? Natuurlijk niet, maar alle logica wordt in dit tweede deel gewoon overboord gegooid voor puur plezier.
Je op bloed beluste slangenarmen hebben echter ook een zwak punt: licht. De Brotherhood maakt daar op elk mogelijk moment gebruik van door spotlights neer te zetten of autolichten op je te schijnen. Op het moment dat je in het licht staat, verdwijnen je armen, wordt je zicht vaag en kun je alleen nog maar rekenen op je geweren. Die gebruik je dan ook zo snel mogelijk om de lichtbronnen om je heen kapot te knallen.
Het is eigenlijk bizar hoe snel we gewend raakten aan het ‘quad wielden’. Twee wapens vasthouden is al een tijdje de norm in shooters, maar dankzij The Darkne heb je in feite altijd vier wapens tot je beschikking. De switch in stijl van het duistere, haast naar film noir-neigende eerste deel naar dit vrolijk ogende, gore bloedspektakel is er eentje die zeker niet alle fans zal bekoren. Maar als het op puur gewelddadig plezier aankomt, lijkt The Darkne II precies de juiste ingrediënten te bevatten.
