Terminator: Salvation draait net als de gelijknamige film om verzetsheld John Connor en de strijd tu en mens en machine. In dit conflict draagt Connor de verantwoordelijkheid voor vrijwel de hele mensheid, al merk je daar in het begin van de game nog weinig van. Connor is in de eerste levels namelijk niet meer dan een simpele soldaat bij het verzet. Een verzet dat het moeilijk heeft, want ze leiden nederlaag op nederlaag in hun strijd tegen de machines.
Al snel komt echter een omslagpunt. Na een grote nederlaag moet het verzet evacueren, maar Connor besluit niet mee te gaan, omdat hij vier achtergebleven soldaten wil redden. Vanaf dat moment groeit hij langzaam in zijn rol als leider en gloort er weer hoop aan de horizon. Gelukkig staat Connor er echter niet alleen voor. Hij wordt constant bijgestaan door een, twee, of drie andere verzet trijders, die zowel in het verhaal als in de gameplay een belangrijke rol vervullen.
Op het oog is de game een shooter met dekking ysteem zoals vele anderen, maar met een tactische kwinkslag dankzij je teamgenoten. Zonder je vrienden uit het verzet red je het niet in de hectische, stre volle gevechten. De vijand is immers superieur, het zijn geen soldaten van vlees en bloed, maar meedogenloze robots met enorm veel vuurkracht en een bijna ondoordringbare bepantsering. Ze jagen je op en slachten je af. Tegen een dergelijke vijand is een frontale aanval zelfmoord en heb je alleen een kans als je hem te slim af bent.
Het is dus zaak om de sterke punten van het menselijke verzet uit te buiten, en dat zijn snelheid, flexibiliteit en teamwork. Om de robots uit te schakelen moet je ze flanken of omcirkelen en hun zwakke plekken aanvallen. Dit lukt echter niet zonder je medestrijders, want als een robot je continu volgt, kun je hem moeilijk van achteren aanvallen. In een goed lopend gevecht zetten de andere verzet trijders de robots bijvoorbeeld onder druk, terwijl jij ze van achteren aanvalt, of schieten zij een robot stuk, nadat jij hem hebt afgeleid. De gevechten zijn hierdoor beweeglijker en actiever dan in de meeste andere shooters waarin dekking een rol speelt.
Deze handelingen verrichten je hulpjes uit zichzelf, waardoor het geven van commando's overbodig is. Om dit goed te laten verlopen is er volgens ontwikkelaar GRIN veel aandacht besteed aan de kunstmatige intelligentie van je strijdmakkers. Ze vechten hierdoor echt mee en lijken meer te zijn dan slechts entourage. Je kunt in de vroege levels zelfs achter een muurtje gaan zitten en de strijd aan je teamleden overlaten.
Het opgejaagde gevoel dat je krijgt, doordat de superieure robots je continu onder druk zetten, wordt door verschillende kleine elementen nog eens versterkt. Zo zijn veel van de muren waarachter je kunt schuilen vernietigbaar. Op een gegeven moment zul je dus moeten gaan verplaatsen, omdat de tegenstander anders door je dekking heen schiet. Daarnaast hebben ze bij GRIN ook voor een bijzondere aanpak van de energiemeter gekozen. Deze vult namelijk niet automatisch bij als je wacht, maar wordt alleen gevuld op vaste momenten tu en de verschillende vuurgevechten. Elk vuurgevecht zul je dus met één volle energiemeter moeten doorlopen, waardoor je nooit echt rust hebt en de prioriteit meer bij overleven dan overwinnen ligt.
Bijzonder geslaagd werkt deze gameplay in de coöperatieve-modus. Als jij bijvoorbeeld een salvo afvuurt op het hoofd van een gemeen grijnzende robot zal deze zich op jou richten en is er voor je medespeler ruimte om de machine van achteren uit te schakelen. Je wordt dus gedwongen om samen te werken en je kunt niet zomaar de Rambo uithangen. Wanneer één van de twee spelers verzaakt is het gewoon einde oefening. Dit maakt deze modus extra spannend en zorgt ook voor een voldaan gevoel wanneer je een hectisch gevecht hebt overleefd. Je moet namelijk goed samenwerken om de vrijwel onkwetsbare robots uit te schakelen. Spijtig is wel dat de modus waarschijnlijk alleen offline beschikbaar is, dus je zult echt samen op de bank moeten gaan zitten om de coöperatieve modus te spelen.
Het opgejaagde gevoel en de nadruk op teamwork maakt deze game anders dan vergelijkbare games. Toch bekroop ons af en toe wel een gevoel van déjà vu bij het spelen van deze game, want het doet allemaal wel erg aan Wanted: Weapons of Fate denken. Niet zo verwonderlijk, want beide games komen uit de stal van GRIN. Door de stre volle sfeer en het belang van teamwork lijkt Terminator Salvation zich echter voldoende te onderscheiden van deze middelmatige voorganger. Als deze elementen in de uiteindelijke versie goed zijn uitgewerkt is dit waarschijnlijk voor zowel de liefhebbers van de Terminator-franchise als de fans van third-person shooters een intere ante titel.